อาจจะยาวสักหน่อยครับ ถือว่าเป็นกระทู้บ่นละกันครับ
ขอย้อนกลับไป ประมาณ 5 ปีที่แล้วที่เริ่มหันมาใช้ มอเตอร์ไซค์ เป็นพาหนะหลักในการเดินทางในกทม.
ขี่ไปได้ 2 ปี (เริ่มจาก รถออโต้ ขี่ง่ายๆ พร้อมได้เรียนรู้บนท้องถนนบ้านเราได้พอสมควรว่ามันน่ากลัวมาก) และแล้วก็เจอกับอุบัติเหตุครั้งแรกครับ
ครั้งแรกของผม เวลาประมาณ 21.00 ผมขี่ตรงมาจาก สนามม้านางเลิ้ง ข้ามทางรถไฟที่เริ่มส่งเสียงว่ารถไฟกำลังจะมา เราก็ขี่ข้ามทางรถไฟมาปกติ จนถึงแยกที่เลี้ยวซ้ายจะขึ้นทางด่วน (วิ่งชิดซ้ายขี่ชิวๆ) และแล้ว taxi สีชมพู เจ้ากรรม ที่ตรงมากจาก แยกอุรุพงษ์ ก็เลี้ยวขวามาด้วยความเร็วโดยที่ไม่ดู...อะไรเลย ซัดผมเข้ากลางลำเลย ทันใดนั้นผมตกใจมากเพราะอยู่ๆมันก็โผล่มาด้วยความเร็ว ผมจับแฮนด์ให้มั่น เก็บคอ เข่าชิด (ตอนนั้นขี่ click ) รถผมได้ไถลไปประมาณเกือบ 5 เมตร และปลอกแฮนด์ผมก็หลุดออกจากแฮนด์ ผมจึงกระเด็นไปกลิ้ง 1 ที นาทีนั้นคนข้างถนน วิ่งเข้ามาเรียกผม พี่เป็นไรป่าว taxi

ผิดเต็มๆเลยผมเห็น ผมจึงได้สติจึงสำรวจตัวเอง ว่าเป็นอะไรไหม สรุปถลอกหมูแดงกันไป taxi ก็ไม่ยอมรับผิด ไม่ขอโทษสักคำ สุดท้ายประกัน taxi มา ก็ไป สน ลงบันทึกประจำวันกันไป ตำรวจบอกผมถูกครับ ตัวผมก็ไม่ได้เรียกร้องไร taxi หาเช้ากินค่ำ ปล่อยเค้าไป สุดท้าย แ-่ง ด่าทิ้งท้าย ขอให้รถไฟชนตาย เอิ่ม ผมไม่ได้ฝ่าไม้กั้นมานะเฟร้ย
หลังจากการโดนชนครั้งแรกในชีวิต ทำให้รู้ว่า เราระวังตัวเองแล้ว ต้องระวังคนอื่นด้วย เพราะถ้าผมขี่ช้ากว่านี้ taxi ซัดขาขวา ผมแน่ เสียวขาหักเลยทีเดียว
และแล้วผมก็ ขาย click คันนั้นไป ไปออก รถพอกัด 250 cc รู้สึกชีวิตดีขึ้น ในการขี่ใน กทม. วันเวลาผ่านไปด้วยดีแต่แล้วครั้งที่ 2 ก็ได้เกิดกับผม
ครั้งที่ 2 เกิดขึ้นเมื่อต้นปี ผมก็ตรงของผมอยู่ดีๆนี่แหละครับ ไม่ได้มาเร็วอะไร เพราะ รถอีกฝั่งติดสะสมจนกินไปถึงสี่แยก ทางที่ผมวิ่งก็ไฟเขียวครับ ผมก็ตรงข้ามแยกของผมปกติ และแล้ว ก็เห็นรถที่มาจากแยกขวาทำท่าขยับ จะฝ่าไฟแดง เราก็ชะลอรถลง พร้อมกับบีบแตร(เปลี่ยนใหม่ดังมากกกก) 2 ที ให้รู้ว่าเรามานะอย่าฝ่า เดชะบุญ พอเรามาถึงกลาง 4 แยก เราหันไปมองรถคันนั้น ตอนนั้นภาพเหมือสโลวโมชั่น เห็นรถคันนั้นอยู่ๆก็เหยียบคันเร่ง ซัดเราตรงๆ อีกแล้วด้านขวาอีกแล้ว แต่วันนี้ไม่ได้เหมือนครั้งที่แล้วเพราะมีคนซ้อน ด้วย จังหวะที่ล้มไปไม่สนอะไรทั้งนั้น สนคนซ้อนก่อนว่าเป็นอะไรรึเปล่า สุดท้ายลุกได้ไม่มีเลยคิดว่าไม่มีอะไรหัก ถลอกอย่างเดียว เท่านั้น ถึงหันกลับไปหา รถเรา นึกไรไม่ออก หยิบ กล้องมือถือมาถ่ายรูปก่อน และคู่กรณีก็ลงมา ผมถึงถามว่า ฝ่าไฟแดงมาได้ไง เค้าก็ขอโทษมา อารมณ์ก็เบาลงครับ แต่เหตุผลอุบาดที่สุดบอก แฟนปวดฉี่ ไอเราก็ เห้อ ชีวิต สุดท้าย มานั่งดูรถตัวเอง แทบไม่เป็นอะไรเลย โดนตรงกันล้มพอดีครับ ถ้าผมขี่เร็วกว่านั้น โดนขาผม+ กับ อัดเข้าเครื่อง แน่ๆ ถ้าเร็วกว่านั้นอีก โดนขาคนซ้อนครับ มีหักชัวไม่ว่าจะโดนอะไร ถ้าขี่ช้ากว่านั้น โดน โช็คหน้า มีหมุนติ้วแน่ๆ ระหว่างนึก ก็เสียวขาขึ้นมาทันที ได้แต่ขอบคุณ คุณพระคุณเจ้าที่ เป็นแค่นี้ และได้แต่โทษตัวเองว่า ขี่ไม่ระวัง รู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์นี้มากที่สุด ดีที่คู่กรณียอมรับผิดแต่โดยดี ไม่งั้นผมก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นวันนั้นถ้าเค้าไม่ยอมรับผิดอารมณ์มัน เดือดจริงๆ
เหตุการณ์ครั้งที่สองทำให้ร็ว่า เราระวังแล้ว ก็ยังโดนอยู่ดี ต้องระวังให้มากกว่านี้ แย่มากๆๆๆๆๆๆๆๆ รู้สึกแย่มากกับท้องถนน ในตอนนี้
ครั้งล่าสุดครับ เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อน สี่แยกอีกแล้วครับ ทุกครั้งที่โดนเป็น สี่แยกทุกที เห้อ แต่ครั้งนี้แค่เกือบครับ
มันมีอยู่ว่า ผมวิ่งมาจากนางลิ้นจี่ มุ่งหน้า จะไป 5 แยก ณ ระนอง ตรงสี่แยก บริเวณ ทางขึ้นทางด่วน (อีกแล้ว) ขี่ตรงมาเรื่อยๆครับ มองไปที่ 4 แยก เจอรถเก๋ง เบรคแล้วจอด ทันใดนั้นผมมองแล้ว โอเค จอดให้เราไป หรือจอดมองมาทางเราแน่เลย นึกขอบคุณในใจ ทันใดที่ถึงตรงแยก รถเก๋งคันนั้น ก็พุ่งออกมา ไอเราก็ เบี่ยงซ้าย พร้อยคิดว่าเห้ยๆ สงสัยมาผิด ต้องเลี้ยวขวาแน่เลย เพื่อจะไปทางเดียวกับที่ผมมุ่งหน้าไป โอ้วแต่แล้วไม่ใช่ พี่แก ตรงมาจะพุ่งชนผม ทีนี้บีบแตรดังสนั่นลั่นทุ่ง เบี่ยงซ้ายสุดๆเท่าที่ทำได้พร้อมหมดปลอกครับ เพราะ จังหวะนั้น ถ้าเบรคโดนแน่ สุดท้ายรอดไปได้ มือสั่นพับๆ ใจเต้นระรัว สุดๆ
สุดท้ายนี้ บอกได้เลยว่าปลงครับร้องไห้ ได้แต่ระวังตัวให้มากๆๆๆๆเท่าที่จะทำได้ครับ
ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบครับ
บ่น + เล่า ประสบการณ์ การขี่มอเตอร์ไซค์ แล้วโดนชน
ขอย้อนกลับไป ประมาณ 5 ปีที่แล้วที่เริ่มหันมาใช้ มอเตอร์ไซค์ เป็นพาหนะหลักในการเดินทางในกทม.
ขี่ไปได้ 2 ปี (เริ่มจาก รถออโต้ ขี่ง่ายๆ พร้อมได้เรียนรู้บนท้องถนนบ้านเราได้พอสมควรว่ามันน่ากลัวมาก) และแล้วก็เจอกับอุบัติเหตุครั้งแรกครับ
ครั้งแรกของผม เวลาประมาณ 21.00 ผมขี่ตรงมาจาก สนามม้านางเลิ้ง ข้ามทางรถไฟที่เริ่มส่งเสียงว่ารถไฟกำลังจะมา เราก็ขี่ข้ามทางรถไฟมาปกติ จนถึงแยกที่เลี้ยวซ้ายจะขึ้นทางด่วน (วิ่งชิดซ้ายขี่ชิวๆ) และแล้ว taxi สีชมพู เจ้ากรรม ที่ตรงมากจาก แยกอุรุพงษ์ ก็เลี้ยวขวามาด้วยความเร็วโดยที่ไม่ดู...อะไรเลย ซัดผมเข้ากลางลำเลย ทันใดนั้นผมตกใจมากเพราะอยู่ๆมันก็โผล่มาด้วยความเร็ว ผมจับแฮนด์ให้มั่น เก็บคอ เข่าชิด (ตอนนั้นขี่ click ) รถผมได้ไถลไปประมาณเกือบ 5 เมตร และปลอกแฮนด์ผมก็หลุดออกจากแฮนด์ ผมจึงกระเด็นไปกลิ้ง 1 ที นาทีนั้นคนข้างถนน วิ่งเข้ามาเรียกผม พี่เป็นไรป่าว taxi
หลังจากการโดนชนครั้งแรกในชีวิต ทำให้รู้ว่า เราระวังตัวเองแล้ว ต้องระวังคนอื่นด้วย เพราะถ้าผมขี่ช้ากว่านี้ taxi ซัดขาขวา ผมแน่ เสียวขาหักเลยทีเดียว
และแล้วผมก็ ขาย click คันนั้นไป ไปออก รถพอกัด 250 cc รู้สึกชีวิตดีขึ้น ในการขี่ใน กทม. วันเวลาผ่านไปด้วยดีแต่แล้วครั้งที่ 2 ก็ได้เกิดกับผม
ครั้งที่ 2 เกิดขึ้นเมื่อต้นปี ผมก็ตรงของผมอยู่ดีๆนี่แหละครับ ไม่ได้มาเร็วอะไร เพราะ รถอีกฝั่งติดสะสมจนกินไปถึงสี่แยก ทางที่ผมวิ่งก็ไฟเขียวครับ ผมก็ตรงข้ามแยกของผมปกติ และแล้ว ก็เห็นรถที่มาจากแยกขวาทำท่าขยับ จะฝ่าไฟแดง เราก็ชะลอรถลง พร้อมกับบีบแตร(เปลี่ยนใหม่ดังมากกกก) 2 ที ให้รู้ว่าเรามานะอย่าฝ่า เดชะบุญ พอเรามาถึงกลาง 4 แยก เราหันไปมองรถคันนั้น ตอนนั้นภาพเหมือสโลวโมชั่น เห็นรถคันนั้นอยู่ๆก็เหยียบคันเร่ง ซัดเราตรงๆ อีกแล้วด้านขวาอีกแล้ว แต่วันนี้ไม่ได้เหมือนครั้งที่แล้วเพราะมีคนซ้อน ด้วย จังหวะที่ล้มไปไม่สนอะไรทั้งนั้น สนคนซ้อนก่อนว่าเป็นอะไรรึเปล่า สุดท้ายลุกได้ไม่มีเลยคิดว่าไม่มีอะไรหัก ถลอกอย่างเดียว เท่านั้น ถึงหันกลับไปหา รถเรา นึกไรไม่ออก หยิบ กล้องมือถือมาถ่ายรูปก่อน และคู่กรณีก็ลงมา ผมถึงถามว่า ฝ่าไฟแดงมาได้ไง เค้าก็ขอโทษมา อารมณ์ก็เบาลงครับ แต่เหตุผลอุบาดที่สุดบอก แฟนปวดฉี่ ไอเราก็ เห้อ ชีวิต สุดท้าย มานั่งดูรถตัวเอง แทบไม่เป็นอะไรเลย โดนตรงกันล้มพอดีครับ ถ้าผมขี่เร็วกว่านั้น โดนขาผม+ กับ อัดเข้าเครื่อง แน่ๆ ถ้าเร็วกว่านั้นอีก โดนขาคนซ้อนครับ มีหักชัวไม่ว่าจะโดนอะไร ถ้าขี่ช้ากว่านั้น โดน โช็คหน้า มีหมุนติ้วแน่ๆ ระหว่างนึก ก็เสียวขาขึ้นมาทันที ได้แต่ขอบคุณ คุณพระคุณเจ้าที่ เป็นแค่นี้ และได้แต่โทษตัวเองว่า ขี่ไม่ระวัง รู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์นี้มากที่สุด ดีที่คู่กรณียอมรับผิดแต่โดยดี ไม่งั้นผมก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นวันนั้นถ้าเค้าไม่ยอมรับผิดอารมณ์มัน เดือดจริงๆ
เหตุการณ์ครั้งที่สองทำให้ร็ว่า เราระวังแล้ว ก็ยังโดนอยู่ดี ต้องระวังให้มากกว่านี้ แย่มากๆๆๆๆๆๆๆๆ รู้สึกแย่มากกับท้องถนน ในตอนนี้
ครั้งล่าสุดครับ เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อน สี่แยกอีกแล้วครับ ทุกครั้งที่โดนเป็น สี่แยกทุกที เห้อ แต่ครั้งนี้แค่เกือบครับ
มันมีอยู่ว่า ผมวิ่งมาจากนางลิ้นจี่ มุ่งหน้า จะไป 5 แยก ณ ระนอง ตรงสี่แยก บริเวณ ทางขึ้นทางด่วน (อีกแล้ว) ขี่ตรงมาเรื่อยๆครับ มองไปที่ 4 แยก เจอรถเก๋ง เบรคแล้วจอด ทันใดนั้นผมมองแล้ว โอเค จอดให้เราไป หรือจอดมองมาทางเราแน่เลย นึกขอบคุณในใจ ทันใดที่ถึงตรงแยก รถเก๋งคันนั้น ก็พุ่งออกมา ไอเราก็ เบี่ยงซ้าย พร้อยคิดว่าเห้ยๆ สงสัยมาผิด ต้องเลี้ยวขวาแน่เลย เพื่อจะไปทางเดียวกับที่ผมมุ่งหน้าไป โอ้วแต่แล้วไม่ใช่ พี่แก ตรงมาจะพุ่งชนผม ทีนี้บีบแตรดังสนั่นลั่นทุ่ง เบี่ยงซ้ายสุดๆเท่าที่ทำได้พร้อมหมดปลอกครับ เพราะ จังหวะนั้น ถ้าเบรคโดนแน่ สุดท้ายรอดไปได้ มือสั่นพับๆ ใจเต้นระรัว สุดๆ
สุดท้ายนี้ บอกได้เลยว่าปลงครับร้องไห้ ได้แต่ระวังตัวให้มากๆๆๆๆเท่าที่จะทำได้ครับ
ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบครับ