..ดอกไม้ แห้งเหี่ยว ล่วงหล่น ลงกองกับพื้นหญ้า ใต้ต้น..

บุษบาสะพรั่งสคราญ ณ สินธิ์ ​​​ตระการมโนฤทัยวรินทร์ พิลาสล้ำ ปรารถนาจะเอื้อมจะล่วงถลำ กระแส นทีระรอกระซ้ำ ระเรื่อยริน ปานสวรรค์ประทานวิมานปริญ ผกามณีฤดีกวิน ประภัสสร ธารกระจ่างประดุจกระจกสะท้อน เส

@ มุทิตาจิต งานเกษียณ                              &nb

ลมโชยโปรยกลิ่นหญ้า แดดอ่อนทาแนวเขาไกล ทางเลาะเลียบน้ำใส ใจเบาสบายคล้ายฝันดี เสียงนกบอกยามเช้า ร้องเบาเบาในพฤกษ์ศรี ป่าเขาลมรำเพยพลี เหมือนได้หนีความวุ่นวาย แวะนั่งมองท้องฟ้า ปล่อยเวลาให้ล่องลาย คลื่

0 ดู-น้ำฟ้าหล่นเส้นไม่เว้นช่วง ฤาจะร่วมหล่นร่วงบำบวงสวรรค์ ? คีตะรสก็ครวญคร่ำร่วมรำพัน ประคองขวัญอัญชลิตนิมิตกรรม 0 รูปเนตรลอบเหลือบชม้ายคลับคล้ายว่า ร่วมตีตราตรึงตรวนรับครวญคร่ำ แฝงลมฝนท่วงทีเหมือนชี

​คำว่ารัก อยากให้ เธอได้ฟัง แต่ใจยัง ​ใส่กลอน ซ่อนเอาไว้ เปิดดูหนัง ฟังเพลง บรรเลงไป เพราะมั่นใจ พรุ่งนี้ มีเวลา ​จนวันนี้ ฉันเกิด อยากเปิดใจ ไม่รู้เธอ อยู่ไหน ใต้แผ่นฟ้า ได้ยินไหม คำนั้น ฉันพูดมา