ตอนนี้สับสนมากค่ะ เรื่องยาวหน่อยนะคะ แต่ช่วยแนะนำหน่อยเถอะค่ะ
เรากับสามีอยู่กินกันมา 20 ปีแล้วค่ะ (คบกันตั้งแต่สมัยเรียนแต่เพิ่งแต่งงานจดทะเบียนกันเมื่อปี 53)
ที่ผ่านมาก็เรียกว่าอยู่กันอย่างราบรื่นดี มีบ้างที่เขาแอบไปมีผู้หญิงอื่น แต่พอเราจับได้ เขาก็จะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นทันที
แต่เมื่อหลังสงกรานต์ที่ผ่านมา เขาก็เปลี่ยนไปคือไม่ค่อยกลับบ้านอ้างว่ากินเหล้ากับเพื่อนบ้าง ต้องอยู่ทำงานแทนคนอื่นบ้าง เราก็เชื่อนะ
จนที่สุดเขาก็กลับบ้านแค่สัปดาห์ละ 2 วัน เราถามเขา เขาก็บอกว่าก็อยู่ที่ทำงานกินเหล้าไม่ได้ไปไหน แต่ความรู้สึกเรามันไม่ใช่แล้ว มันมีสิ่งผิดปกติ
เมื่อก่อนเราเอาโทรศัพท์เขามาเล่นเกมได้ เขาไม่เคยว่าไม่เคยบ่นแต่หลังๆ เริ่มไม่ให้เราจับโทรศัพท์
วันหนึ่งเราเอาโทรศัพท์เขามาจะเล่นเกม เขาทำหน้าไม่พอใจจะดึงคืน เราไม่ให้และเปิดดูก็เห็นว่าในไลน์มีช่องแชทของผู้หญิงคนหนึ่งถูกกีดกันเอาไว้
เราถามเขาว่าเป็นใคร เขาก็บอกว่าเป็นเพื่อนที่ทำงานแล้วก็ทำเป็นอารมณ์เสียใส่ บอกกับเราว่าจะอะไรนักหนา
เรารู้สึกแปลกๆ เพราะเขาไม่เคยหงุดหงิดใส่เราเลย
พอวันรุ่งขึ้นเขามาทำดีกับเรา พาเราออกไปกินข้าวทำตัวเป็นปกติ แต่เรารู้ว่ามันไม่ปกติ
คืนนั้นเข้านอนกันปกติ แต่เราสะดุ้งตื่นขึ้นมาแต่ก็ไม่ได้อะไร เราก็จะหลับต่อแต่สามีเรากลับละเมอค่ะ ละเมอว่า "คิดถึงจัง"
เราได้ยินชัดเจน เราเสียใจมากแต่ก็เก็บเอาไว้ ตอนเช้าเขาออกไปทำงานตามปกติแล้ววันนั้นก็ไม่กลับบ้าน
เราโทรไปก็ไม่รับสายทั้งๆ ที่เพิ่งจะทุ่มกว่า เราโทรไปหลายสายมากเป็นสิบๆ สาย บอกตรงๆ ตอนนั้นจิตใจเราย่ำแย่มาก
เพราะเขาไม่เคยเป็นแบบนี้ เราโทรไปเขาจะรับสายตลอด เรานอนร้องไห้ทั้งคืนเพราะเสียใจ
เที่ยงวันต่อมา เขาโทรกลับมา เราไม่รับสายบ้าง เขาโทรมาหลายรอบประมาณ 5 ครั้งได้ เราไม่รับเขาเลยส่งข้อความมาขอโทษบอกให้เรารับสาย
เขาโทรมาเราก็เลยรับ เขาบอกว่าเขาเมาหลับอยู่ทำงาน เขาขอโทษ เราถามเขาว่าเมาหลับตั้งแต่ทุ่มเลยเหรอ เขาก็ว่าใช่ตั้งแต่ตอนนั้นแหละ
เรารู้ว่าเขาโกหกเพราะอยู่กันมา เรารู้ว่าเขาเป็นคนโกหกไม่เนียน แต่เราก็ไม่พูดอะไร เราเก็บเงียบ คืนนั้นเขาก็กลับมานอนบ้าน แต่สภาพคือเพลียมาเลย
ตอนนอนก็หันหลังให้ ทั้งๆ ที่ปกติเขาจะนอนกอดเราให้เรานอนหนุนแขนเขาทุกคืนตั้งแต่ที่คบกันมา
เราดึงให้เขามากอด เขาก็สะบัดตัวออกบอกว่ากำลังหลับท่านี้สบายอยู่ เราก็เลยเปลี่ยนมานอนอีกฝั่งเพื่อให้เขากอด แต่เขาก็หันหนีอีก
เราเจ็บปวดมาก น้ำตาไหลแต่ไม่ได้โวยวายอะไร เขาหลับไปแล้ว เราเลยเอาโทรศัทพ์เขามาดูเห็นไลน์ของผู้หญิงคนนั้นยังถูกกีดกันอยู่เหมือนเดิม
แต่วันและเวลาที่ถูกกีดกันเปลี่ยนไปเป็นวันนั้น เราเสียใจจนพูดอะไรไม่ออกได้แต่นอนน้ำตาไหล
รุ่งขึ้นเราลองเข้าไลน์เขาจากคอมและได้เห็นข้อความที่เขาคุยกัน เราช็อคมาก เราพูดจาหวานใส่กัน ทั้งตัวเอง ทั้งเค้า คิดถึง รักนะ อย่างนั้นอย่างนี้
เรานั่งร้องไห้อยู่หน้าคอมเลย เสียใจมากกับสิ่งที่เขาทำกับเรา เราโทรไปหาเขา ถามเขาตรงๆ ว่าผู้หญิงที่ชื่อนี้เป็นใคร เขาก็ยังบอกว่าเป็นเพื่อนที่ทำงาน
เขาไม่ยอมรับ จนเราบอกว่า เรารู้เราเห็นหมดแล้ว เขาเงียบและวางสายไป เราส่งรูปไลน์ที่เขาคุยกันไปให้ดู
เขาโทรกลับมาแล้วโวยวายใส่เรา บอกเราว่ามันเป็นความสุขของเขา เราให้เขาไม่ได้หรือไง เราเจ็บมากกับคำพูดเขา
เขาบอกว่าเราไม่สนใจดูแลเขา กลับบ้านต่างจังหวัดทีก็หลายวัน ไม่ยอมกลับมาเองช่วยไม่ได้ เรารู้ว่าเราผิดแต่ตลอดเวลาทั้งปีเราก็อยู่กับเขาตลอด
จะกลับก็เมื่อมีเทศกาล เราบอกว่าเรายอมรับว่าผิดที่กลับไปหลายวัน แต่มันต้องถึงขนาดทำร้ายจิตใจเราด้วยการไปมีคนใหม่แบบนี้เลยเหรอ
เขาก็บอกว่า "ก็จะทำไม ฉันจะทำ เธออยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป ฉันก็จะเป็นแบบนี้แหละ"
เราเสียใจจนพูดอะไรไม่ออก ร้องไห้อย่างเดียว ก่อนวางสายเขาถามว่า เข้าใจแล้วใช่มั้ย เราไม่ได้ตอบ เขาก็วางสายไป
ตอนแรกเราไม่แน่ใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะรู้หรือเปล่าว่าผู้ชายมีครอบครัวแล้ว เราไม่คิดโทษผู้หญิงนะ
จะว่าเราหาเรื่องเจ็บใจเองก็ได้ แต่เราอยากรู้ว่าอะไรมันเกิดขึ้นบ้าง เราเข้าไปดูผู้หญิงคนนั้นคุยกับสามีเรา
เราเห็นเขาบอกว่า "คุยกันแล้วพอกลับบ้านอย่าลืมลบข้อความออกนะคะ อิอิ"
เห็นแล้วพูดไม่ออกเลยค่ะ แสดงว่าเขารู้ว่าผู้ชายคนนี้มีภรรยาแล้ว แต่เขาก็ยังจะมายุ่งเกี่ยว
ที่สำคัญ คือผู้หญิงคนนั้นทำงานอยู่สมาคมวางแผนครอบครัวแห่งประเทศไทย
เราไม่เข้าใจ งานที่เขาทำอยู่มันไม่ช่วยให้เขามีจิตสำนึกที่ดีบ้างเลยเหรอ
เราเห็นในเฟสเขา โพสน้อยใจนั่นนี่ประมาณว่าเป็นคนมาทีหลังก็ต้องทำใจ โพสว่าเสียใจนั่นนี่ แล้วเราล่ะ ไม่เสียใจกว่าเขาเหรอ
ทุกวันนี้สามีเราก็ยังเป็นเหมือนเดิม ไม่ค่อยกลับบ้าน กลับมาก็นอนไม่เคยสนใจเรา
ตอนนี้เรารู้ว่าผู้หญิงไปทำงานอยู่ต่างจังหวัด เราก็เริ่มดีใจที่อย่างน้อยสามีเราก็กลับมานอนบ้าน
แต่วันก่อนเราเห็นสามีจองตั๋วเครื่องบินไปที่ๆ ผู้หญิงคนนั้นทำงาน
เราเสียใจมาก เจ็บใจมากและเรารู้ว่าผู้หญิงต้องซื้อตั๋วให้แน่ๆ เพราะสามีเราไม่เคยทำอะไรเอง
20 ปีที่อยู่กันมามันก็ผูกพัน ถามว่ารักมั้ย ก็ยังรักนะ แต่ตอนนี้มันมีความรู้สึกอื่นๆ เข้ามาด้วย
ทั้งเสียใจ ปวดใจ เกลียด โกรธและอีกมากมายที่รู้สึก
จนเราสับสนไปหมดแล้วว่าจะออกจากปัญหานี้ยังไง...
มันถึงเวลาต้องตัดสินใจแล้วใช่มั้ย ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ
เรากับสามีอยู่กินกันมา 20 ปีแล้วค่ะ (คบกันตั้งแต่สมัยเรียนแต่เพิ่งแต่งงานจดทะเบียนกันเมื่อปี 53)
ที่ผ่านมาก็เรียกว่าอยู่กันอย่างราบรื่นดี มีบ้างที่เขาแอบไปมีผู้หญิงอื่น แต่พอเราจับได้ เขาก็จะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นทันที
แต่เมื่อหลังสงกรานต์ที่ผ่านมา เขาก็เปลี่ยนไปคือไม่ค่อยกลับบ้านอ้างว่ากินเหล้ากับเพื่อนบ้าง ต้องอยู่ทำงานแทนคนอื่นบ้าง เราก็เชื่อนะ
จนที่สุดเขาก็กลับบ้านแค่สัปดาห์ละ 2 วัน เราถามเขา เขาก็บอกว่าก็อยู่ที่ทำงานกินเหล้าไม่ได้ไปไหน แต่ความรู้สึกเรามันไม่ใช่แล้ว มันมีสิ่งผิดปกติ
เมื่อก่อนเราเอาโทรศัพท์เขามาเล่นเกมได้ เขาไม่เคยว่าไม่เคยบ่นแต่หลังๆ เริ่มไม่ให้เราจับโทรศัพท์
วันหนึ่งเราเอาโทรศัพท์เขามาจะเล่นเกม เขาทำหน้าไม่พอใจจะดึงคืน เราไม่ให้และเปิดดูก็เห็นว่าในไลน์มีช่องแชทของผู้หญิงคนหนึ่งถูกกีดกันเอาไว้
เราถามเขาว่าเป็นใคร เขาก็บอกว่าเป็นเพื่อนที่ทำงานแล้วก็ทำเป็นอารมณ์เสียใส่ บอกกับเราว่าจะอะไรนักหนา
เรารู้สึกแปลกๆ เพราะเขาไม่เคยหงุดหงิดใส่เราเลย
พอวันรุ่งขึ้นเขามาทำดีกับเรา พาเราออกไปกินข้าวทำตัวเป็นปกติ แต่เรารู้ว่ามันไม่ปกติ
คืนนั้นเข้านอนกันปกติ แต่เราสะดุ้งตื่นขึ้นมาแต่ก็ไม่ได้อะไร เราก็จะหลับต่อแต่สามีเรากลับละเมอค่ะ ละเมอว่า "คิดถึงจัง"
เราได้ยินชัดเจน เราเสียใจมากแต่ก็เก็บเอาไว้ ตอนเช้าเขาออกไปทำงานตามปกติแล้ววันนั้นก็ไม่กลับบ้าน
เราโทรไปก็ไม่รับสายทั้งๆ ที่เพิ่งจะทุ่มกว่า เราโทรไปหลายสายมากเป็นสิบๆ สาย บอกตรงๆ ตอนนั้นจิตใจเราย่ำแย่มาก
เพราะเขาไม่เคยเป็นแบบนี้ เราโทรไปเขาจะรับสายตลอด เรานอนร้องไห้ทั้งคืนเพราะเสียใจ
เที่ยงวันต่อมา เขาโทรกลับมา เราไม่รับสายบ้าง เขาโทรมาหลายรอบประมาณ 5 ครั้งได้ เราไม่รับเขาเลยส่งข้อความมาขอโทษบอกให้เรารับสาย
เขาโทรมาเราก็เลยรับ เขาบอกว่าเขาเมาหลับอยู่ทำงาน เขาขอโทษ เราถามเขาว่าเมาหลับตั้งแต่ทุ่มเลยเหรอ เขาก็ว่าใช่ตั้งแต่ตอนนั้นแหละ
เรารู้ว่าเขาโกหกเพราะอยู่กันมา เรารู้ว่าเขาเป็นคนโกหกไม่เนียน แต่เราก็ไม่พูดอะไร เราเก็บเงียบ คืนนั้นเขาก็กลับมานอนบ้าน แต่สภาพคือเพลียมาเลย
ตอนนอนก็หันหลังให้ ทั้งๆ ที่ปกติเขาจะนอนกอดเราให้เรานอนหนุนแขนเขาทุกคืนตั้งแต่ที่คบกันมา
เราดึงให้เขามากอด เขาก็สะบัดตัวออกบอกว่ากำลังหลับท่านี้สบายอยู่ เราก็เลยเปลี่ยนมานอนอีกฝั่งเพื่อให้เขากอด แต่เขาก็หันหนีอีก
เราเจ็บปวดมาก น้ำตาไหลแต่ไม่ได้โวยวายอะไร เขาหลับไปแล้ว เราเลยเอาโทรศัทพ์เขามาดูเห็นไลน์ของผู้หญิงคนนั้นยังถูกกีดกันอยู่เหมือนเดิม
แต่วันและเวลาที่ถูกกีดกันเปลี่ยนไปเป็นวันนั้น เราเสียใจจนพูดอะไรไม่ออกได้แต่นอนน้ำตาไหล
รุ่งขึ้นเราลองเข้าไลน์เขาจากคอมและได้เห็นข้อความที่เขาคุยกัน เราช็อคมาก เราพูดจาหวานใส่กัน ทั้งตัวเอง ทั้งเค้า คิดถึง รักนะ อย่างนั้นอย่างนี้
เรานั่งร้องไห้อยู่หน้าคอมเลย เสียใจมากกับสิ่งที่เขาทำกับเรา เราโทรไปหาเขา ถามเขาตรงๆ ว่าผู้หญิงที่ชื่อนี้เป็นใคร เขาก็ยังบอกว่าเป็นเพื่อนที่ทำงาน
เขาไม่ยอมรับ จนเราบอกว่า เรารู้เราเห็นหมดแล้ว เขาเงียบและวางสายไป เราส่งรูปไลน์ที่เขาคุยกันไปให้ดู
เขาโทรกลับมาแล้วโวยวายใส่เรา บอกเราว่ามันเป็นความสุขของเขา เราให้เขาไม่ได้หรือไง เราเจ็บมากกับคำพูดเขา
เขาบอกว่าเราไม่สนใจดูแลเขา กลับบ้านต่างจังหวัดทีก็หลายวัน ไม่ยอมกลับมาเองช่วยไม่ได้ เรารู้ว่าเราผิดแต่ตลอดเวลาทั้งปีเราก็อยู่กับเขาตลอด
จะกลับก็เมื่อมีเทศกาล เราบอกว่าเรายอมรับว่าผิดที่กลับไปหลายวัน แต่มันต้องถึงขนาดทำร้ายจิตใจเราด้วยการไปมีคนใหม่แบบนี้เลยเหรอ
เขาก็บอกว่า "ก็จะทำไม ฉันจะทำ เธออยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป ฉันก็จะเป็นแบบนี้แหละ"
เราเสียใจจนพูดอะไรไม่ออก ร้องไห้อย่างเดียว ก่อนวางสายเขาถามว่า เข้าใจแล้วใช่มั้ย เราไม่ได้ตอบ เขาก็วางสายไป
ตอนแรกเราไม่แน่ใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะรู้หรือเปล่าว่าผู้ชายมีครอบครัวแล้ว เราไม่คิดโทษผู้หญิงนะ
จะว่าเราหาเรื่องเจ็บใจเองก็ได้ แต่เราอยากรู้ว่าอะไรมันเกิดขึ้นบ้าง เราเข้าไปดูผู้หญิงคนนั้นคุยกับสามีเรา
เราเห็นเขาบอกว่า "คุยกันแล้วพอกลับบ้านอย่าลืมลบข้อความออกนะคะ อิอิ"
เห็นแล้วพูดไม่ออกเลยค่ะ แสดงว่าเขารู้ว่าผู้ชายคนนี้มีภรรยาแล้ว แต่เขาก็ยังจะมายุ่งเกี่ยว
ที่สำคัญ คือผู้หญิงคนนั้นทำงานอยู่สมาคมวางแผนครอบครัวแห่งประเทศไทย
เราไม่เข้าใจ งานที่เขาทำอยู่มันไม่ช่วยให้เขามีจิตสำนึกที่ดีบ้างเลยเหรอ
เราเห็นในเฟสเขา โพสน้อยใจนั่นนี่ประมาณว่าเป็นคนมาทีหลังก็ต้องทำใจ โพสว่าเสียใจนั่นนี่ แล้วเราล่ะ ไม่เสียใจกว่าเขาเหรอ
ทุกวันนี้สามีเราก็ยังเป็นเหมือนเดิม ไม่ค่อยกลับบ้าน กลับมาก็นอนไม่เคยสนใจเรา
ตอนนี้เรารู้ว่าผู้หญิงไปทำงานอยู่ต่างจังหวัด เราก็เริ่มดีใจที่อย่างน้อยสามีเราก็กลับมานอนบ้าน
แต่วันก่อนเราเห็นสามีจองตั๋วเครื่องบินไปที่ๆ ผู้หญิงคนนั้นทำงาน
เราเสียใจมาก เจ็บใจมากและเรารู้ว่าผู้หญิงต้องซื้อตั๋วให้แน่ๆ เพราะสามีเราไม่เคยทำอะไรเอง
20 ปีที่อยู่กันมามันก็ผูกพัน ถามว่ารักมั้ย ก็ยังรักนะ แต่ตอนนี้มันมีความรู้สึกอื่นๆ เข้ามาด้วย
ทั้งเสียใจ ปวดใจ เกลียด โกรธและอีกมากมายที่รู้สึก
จนเราสับสนไปหมดแล้วว่าจะออกจากปัญหานี้ยังไง...