Part 1
http://pantip.com/topic/32013243
Part 2
http://pantip.com/topic/32029268
Part 3
http://pantip.com/topic/32086239
Part 4
http://pantip.com/topic/32175376
Part 5
http://pantip.com/topic/32236261
Part 6
http://pantip.com/topic/32274085
Part Final
http://pantip.com/topic/32302438
เพราะเหตุนี้จึงออกเดินทาง
สำหรับพาร์ทแรกนี่เราจะเน้นเม้าท์มอยกันสบายๆพอหอมปากหอมคอ เพื่อคุณผู้อ่านจะได้รู้ว่าเจ้าของกระทู้คือใครและทำไมต้องเดินทาง
จริงๆฉันเขียนบล๊อคอยู่ใน Bloggang อยู่แล้ว เพราะความขี้เกียจเลยไม่ได้ เข้าเว็บพันทิปมารีวิวซ้ำรอยเรื่องราวในบล๊อค แต่ครั้งนี้เลือกมารีวิววในพันทิปเป็นอันดับแรกเพราะว่า ตลอดระยะเวลาสองเดือนฉันอ่านรีวิวแชงกรีล่าในนี้ เรียกได้ว่าแตกฉานอ่านแทบจะทุกรีวิวรู้จักทุกชื่อของยูสที่ไปแชงกรีล่า ราวกับสอบเอนทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น ปัญหาที่ค้นพบระหว่างกำลังทำการบ้านคือรีวิวบางรีวิวเก่ามากข้อมูลไม่เป็นปัจจุบันกระทู้ปัจจุบันปี 2014 เจอกระทู้เดียว นั่นแหละเหตุผลที่ฉันมารีวิวพันทิปก่อนเพราะอยากจะแบ่งปันข้อมูลอัพเดทให้คนใหม่ๆให้ได้อ่านกัน เป็นการคืนกำไรที่ข้อมูลในนี้ช่วยฉันไว้
ฉันเคยแพลนทริปนี้ไว้เมื่อปีก่อนแต่มีอันต้องยกเลิก เพราะเวลาและทรัพย์ไม่อำนวย
จนฉันตัดใจว่ายังไงคงไม่มีโอกาสไปเหยียบที่นี่อีกแล้ว วันนึงการไปดูหนังธรรมดาๆ
เปลี่ยนชีวิตและสร้างแรงบันดาลใจให้ฉัน หลายคนอาจจะเคยผ่านตากับหนังเมื่อต้นปีเรื่อง
the secret life of walter mitty หลังดูจบฉันเหมือนถูกตบหน้า ทำงานอาทิตย์ละเจ็ดวัน
มาหลายเดือน ชีวิตเหมือนฟันเฟืองเครื่องจักรที่หมุนไปหมุนมาอยู่ซ้ำๆเดิมๆ ฉันควรจะทำสินะๆ
ฉันควรจะออกจากชีวิตเดิมออกไปพบเจอโลกที่กว้างกว่า พบเจอทุ่งหญ้าสุดลูกหูลูกตา
พบเจอผู้คนใหม่ๆ พบเจอภูเขาหิมะใหญ่เกินจินตนาการ ฉันลาออกจากงานทั้งหมด
หลังจากเก็บเงินได้ตามเป้าหมาย บวกเงินสำรองหลังกลับมาเพื่อหางานทำใหม่
อาจจะดูเป็นการตัดสินใจที่งี่เง่าในการเลือกทิ้งงานไปเที่ยว แต่ชีวิตคนเรามันรอไม่ได้หรอก
ฉันเองก็เพิ่งผ่านอุบัติเหตุเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ผ่านวินาทีตายมา มันสนับสนุนความคิดของฉัน
ว่าไม่สามารถรออะไรได้อีกแล้ว ชีวิตคนเรามันเท่านี้จริงๆเปราะบางและตายได้ทุกเมื่อทุกเวลา
มันคงน่าเศร้าใจถ้าจะเลือกทำงานต่อไปเพื่ออนาคตที่เรามองไม่เห็นว่ามันจะยาวไกลไปถึงไหน
ฉันดีใจที่ได้เลือกทำสิ่งที่ตัวเองรักและเอาสิ่งที่ตัวเองรักมาแชร์ให้คนอื่นต่อ ฉันไม่เคยเสียใจ
หรือเสียดายในสิ่งที่ตัวเองเป็นคนเลือกเลยสักครั้ง
แชงกรีล่าน่าจะเป็นจุดหมายที่หลายๆคนไฝ่ฝันไว้ ด้วยราคาที่ถูกแสนถูกแถมมีหิมะให้เล่น
แค่นี้ก็เย้ายวนนักเดินทางทั้งหลายแหล่ให้จัดกระเป๋าได้แล้วฉันตกเป็นหนึ่งในคนจำพวกนั้น
งบน้อยและตกหลุมรักแชงกรีล่าจากภาพถ่ายในห้องบลู หลายเดือนที่ฉันอ่านรีวิวไปแข็งใจเก็บเงินค่าขนมไป
ด้วยความที่ยังเรียนอยู่ทำให้ค่อนข้างอัตคัตเรื่องเงินไปเที่ยวเลยทำงานพิเศษเก็บจากส่วนนั้น
หลายเดือนผ่านไปน้ำตาแทบร่วงได้เงินมาก้อนนึง การเดินทางจึงเริ่มต้นขึ้น

หนังสือที่ทำให้แชงกรีล่าโด่งดังไปทั่วโลก
ว่ากันตามตรงหลายคนไม่เคยรู้จักแชงกรีล่ามาก่อน รวมทั้งฉัน....
ไปเล่าให้เพื่อนๆฟังว่าจะแบกเป้ไปแชงกรีล่า เพื่อนก็เข้าใจผิดว่าเป็นโรงแรม
แชงกรีล่าแต่เดิมเป็นเมืองในหุบเขาที่สงบ ชาวบ้านมีวิถีชีวิตเรียบง่าย แต่หลังจาก
มีหนังสือของนักประพันธ์ชาวอังกฤษเนื้อเรื่องเกี่ยวกับเครื่องบินตกกลางหุบเขา
จนไปพบดินแดนที่สวยงาม มีภูเขาหิมะตั้งตระหง่าน หนังสือบรรยายความงาม
ของแชงกรีล่าไว้มากมาย จนมีคนออกเดินทางตามหาแชงกรีล่า
TRICK ออมเงินเที่ยว
ตอนที่ฉันเก็บเงินเที่ยวเนี่ยเป็นช่วงเวลาที่ท้าทายที่สุดเลย เพราะต้องสู้กับตัวเอง
ตลอดเวลา บางเดือนอยากกินบุฟเฟ่ปลาดิบก็ต้องลดละเลิก บางเดือนอยากไปทะเล
ก็ต้องตัดใจ ฐานะทางบ้านก็ธรรมดาปานกลางๆไม่ได้รวยจนมีเงินเที่ยวต่างประเทศ
ได้บ่อยๆ ถ้าฉันเดินเข้าไปขอเงินพ่อแม่ไปต่างประเทศคงจะโดนไล่ออกจากบ้านแน่
ดังนั้นเลยต้องทำงานพิเศษ + ลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นดังนี้
1.ลดการขึ้นวินมอเตอร์ไซต์ระยะใกล้ๆ เช่น หนึ่งกิโล 3 ป้ายรถเมล์ อะไรงี้
เดินเอาประหยัดได้ 10-20 บาทเลยทีเดียว
2.จดบัญชีรายรับรายจ่าย เขียมสุดๆ ดูรายจ่ายที่ไม่จำเป็นแล้วย้ำตัวเองบ่อยๆ
ว่าห้ามใช้มากกว่านี้ต่อวันแล้วนะ!!
3.ลดขนมจุกจิกเวลางาน ช่วงนั้นฉันทำงานแถวอโศก ช่วงบ่ายต้องเดินตลาด
ซื้อขนมขึ้นมากินในอ๊อฟฟิต เลิกซะเถอะกินข้าวจานเดียวพอ อาจจะกินน้ำเย็นๆอีกแก้ว
ลดขนมจุกจิกได้ก็จะลดค่าใช้จ่ายได้เกือบ 100 บาท
4.อะไรไม่จำเป็นอย่าเพิ่งจับจ่าย บุฟเฟ่ เสื้อผ้า เอสเสสซอรี่ ห้ามเด็ดขาด
จากเดิมที่ใช้เงินต่อวัน 400 ลดลงมาเหลือ 150 รวมค่ารถ ทีนี้เงินก็ค่อยๆมากขึ้นเรื่อยๆ
ก่อนออกเดินทางแทบไม่ได้คาดคิดเลยว่าการเดินทางครั้งนี้จะพาฉันไปพบกับสิ่งต่างๆมากมาย
- ประสบการณ์เดินทาง ทางบกรถทัวร์จากหมอชิต-แชงกรีล่า
- เดินทางคนเดียวแต่ไม่โดดเดี่ยวเลยซักวัน
- เรื่องราวฟรุ้งฟริ้งเกี่ยวกับผู้ชายคนนึง พาเอาเวิ่นเว้อไปหลายวัน
- ภาษาทิเบตได้ใช้จริงที่ Yubeng
- เหตุการณ์ระทึกจากการ trekking
- โรคแพ้ความสูงกำเริบ เดินป่าฝ่าหิมะ
- Nightlife ที่ผับกับคนแปลกหน้า
- ประสบการณ์กินอะไรแปลกๆ อร่อยบ้าง ชวนแหวะบ้าง
- โปตาลา ลามะ ภูเขาหิมะ ซากุระ ได้เจอทุกอย่าง
- ร้องให้กลางจตุรัสที่ลี่เจียง
- เส้นทาง Bangkok-Chiang khong-Huay xai-Mohan-Mengla-Xishuabanna-Lijiang-Shangri la-Deqen-Yebeng-Kunming
ทั้งหมดที่ฉันพบเจอและอีกมากมาย ฉันพร้อมจะแฉเอ้ย! แชร์ที่นี่
About Me
ใช้นามปากกา : Become_the_wind, Natcha, Meledy
เริ่มแบ๊คแพ๊คมาประมาณสามปี เรื่องราวทั้งหมดอยู่ใน Bloggang
เป็นเทยแต่กำเนิด ไม่เคยผันตัวเองเป็นเกย์ มีความเป็นผู้หญิงสูงลิบ
สกิลมโนเลเวลร้อยบวกนิสัยแบ๊วๆแต่ดันชอบTrekking (เพื่อนหลายคนแอบตกใจ)
งานอดิเรก : อ่านหนังสือ(ปีนึงหมดเงินค่าหนังสือมากกว่าเสื้อผ้า) เล่นเปียโน ร้องเพลง ชมงานศิลปะ
หมายเหตุ ที่จั่วหัวว่าเป็นกะเทยเนี่ยเพราะเวลาฉันโพสรูปตัวเองที่เป็นผู้ชาย แต่เวลาเขียนเล่าเรื่องพูด"คะ ค่ะ"
กันผู้อ่านเกิดความสับสนในเพศของผู้เขียน(ฮ่าๆ)เลยบอกไว้ก่อน

เพลงที่เป็นแรงบันดาลใจสำคัญในการเดินทาง ชอบประโยคนึงในเพลงที่ร้องว่า
Do whatever just to stay alive แค่นี้ก็อธิทุกอย่างได้หมดแล้ว
[CR] >> เที่ยวกับเทย << Travelling alone to Shangri-la Part 0
Part 2 http://pantip.com/topic/32029268
Part 3 http://pantip.com/topic/32086239
Part 4 http://pantip.com/topic/32175376
Part 5 http://pantip.com/topic/32236261
Part 6 http://pantip.com/topic/32274085
Part Final http://pantip.com/topic/32302438
เพราะเหตุนี้จึงออกเดินทาง
สำหรับพาร์ทแรกนี่เราจะเน้นเม้าท์มอยกันสบายๆพอหอมปากหอมคอ เพื่อคุณผู้อ่านจะได้รู้ว่าเจ้าของกระทู้คือใครและทำไมต้องเดินทาง
จริงๆฉันเขียนบล๊อคอยู่ใน Bloggang อยู่แล้ว เพราะความขี้เกียจเลยไม่ได้ เข้าเว็บพันทิปมารีวิวซ้ำรอยเรื่องราวในบล๊อค แต่ครั้งนี้เลือกมารีวิววในพันทิปเป็นอันดับแรกเพราะว่า ตลอดระยะเวลาสองเดือนฉันอ่านรีวิวแชงกรีล่าในนี้ เรียกได้ว่าแตกฉานอ่านแทบจะทุกรีวิวรู้จักทุกชื่อของยูสที่ไปแชงกรีล่า ราวกับสอบเอนทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น ปัญหาที่ค้นพบระหว่างกำลังทำการบ้านคือรีวิวบางรีวิวเก่ามากข้อมูลไม่เป็นปัจจุบันกระทู้ปัจจุบันปี 2014 เจอกระทู้เดียว นั่นแหละเหตุผลที่ฉันมารีวิวพันทิปก่อนเพราะอยากจะแบ่งปันข้อมูลอัพเดทให้คนใหม่ๆให้ได้อ่านกัน เป็นการคืนกำไรที่ข้อมูลในนี้ช่วยฉันไว้
ฉันเคยแพลนทริปนี้ไว้เมื่อปีก่อนแต่มีอันต้องยกเลิก เพราะเวลาและทรัพย์ไม่อำนวย
จนฉันตัดใจว่ายังไงคงไม่มีโอกาสไปเหยียบที่นี่อีกแล้ว วันนึงการไปดูหนังธรรมดาๆ
เปลี่ยนชีวิตและสร้างแรงบันดาลใจให้ฉัน หลายคนอาจจะเคยผ่านตากับหนังเมื่อต้นปีเรื่อง
the secret life of walter mitty หลังดูจบฉันเหมือนถูกตบหน้า ทำงานอาทิตย์ละเจ็ดวัน
มาหลายเดือน ชีวิตเหมือนฟันเฟืองเครื่องจักรที่หมุนไปหมุนมาอยู่ซ้ำๆเดิมๆ ฉันควรจะทำสินะๆ
ฉันควรจะออกจากชีวิตเดิมออกไปพบเจอโลกที่กว้างกว่า พบเจอทุ่งหญ้าสุดลูกหูลูกตา
พบเจอผู้คนใหม่ๆ พบเจอภูเขาหิมะใหญ่เกินจินตนาการ ฉันลาออกจากงานทั้งหมด
หลังจากเก็บเงินได้ตามเป้าหมาย บวกเงินสำรองหลังกลับมาเพื่อหางานทำใหม่
อาจจะดูเป็นการตัดสินใจที่งี่เง่าในการเลือกทิ้งงานไปเที่ยว แต่ชีวิตคนเรามันรอไม่ได้หรอก
ฉันเองก็เพิ่งผ่านอุบัติเหตุเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ผ่านวินาทีตายมา มันสนับสนุนความคิดของฉัน
ว่าไม่สามารถรออะไรได้อีกแล้ว ชีวิตคนเรามันเท่านี้จริงๆเปราะบางและตายได้ทุกเมื่อทุกเวลา
มันคงน่าเศร้าใจถ้าจะเลือกทำงานต่อไปเพื่ออนาคตที่เรามองไม่เห็นว่ามันจะยาวไกลไปถึงไหน
ฉันดีใจที่ได้เลือกทำสิ่งที่ตัวเองรักและเอาสิ่งที่ตัวเองรักมาแชร์ให้คนอื่นต่อ ฉันไม่เคยเสียใจ
หรือเสียดายในสิ่งที่ตัวเองเป็นคนเลือกเลยสักครั้ง
แชงกรีล่าน่าจะเป็นจุดหมายที่หลายๆคนไฝ่ฝันไว้ ด้วยราคาที่ถูกแสนถูกแถมมีหิมะให้เล่น
แค่นี้ก็เย้ายวนนักเดินทางทั้งหลายแหล่ให้จัดกระเป๋าได้แล้วฉันตกเป็นหนึ่งในคนจำพวกนั้น
งบน้อยและตกหลุมรักแชงกรีล่าจากภาพถ่ายในห้องบลู หลายเดือนที่ฉันอ่านรีวิวไปแข็งใจเก็บเงินค่าขนมไป
ด้วยความที่ยังเรียนอยู่ทำให้ค่อนข้างอัตคัตเรื่องเงินไปเที่ยวเลยทำงานพิเศษเก็บจากส่วนนั้น
หลายเดือนผ่านไปน้ำตาแทบร่วงได้เงินมาก้อนนึง การเดินทางจึงเริ่มต้นขึ้น
หนังสือที่ทำให้แชงกรีล่าโด่งดังไปทั่วโลก
ว่ากันตามตรงหลายคนไม่เคยรู้จักแชงกรีล่ามาก่อน รวมทั้งฉัน....
ไปเล่าให้เพื่อนๆฟังว่าจะแบกเป้ไปแชงกรีล่า เพื่อนก็เข้าใจผิดว่าเป็นโรงแรม
แชงกรีล่าแต่เดิมเป็นเมืองในหุบเขาที่สงบ ชาวบ้านมีวิถีชีวิตเรียบง่าย แต่หลังจาก
มีหนังสือของนักประพันธ์ชาวอังกฤษเนื้อเรื่องเกี่ยวกับเครื่องบินตกกลางหุบเขา
จนไปพบดินแดนที่สวยงาม มีภูเขาหิมะตั้งตระหง่าน หนังสือบรรยายความงาม
ของแชงกรีล่าไว้มากมาย จนมีคนออกเดินทางตามหาแชงกรีล่า
TRICK ออมเงินเที่ยว
ตอนที่ฉันเก็บเงินเที่ยวเนี่ยเป็นช่วงเวลาที่ท้าทายที่สุดเลย เพราะต้องสู้กับตัวเอง
ตลอดเวลา บางเดือนอยากกินบุฟเฟ่ปลาดิบก็ต้องลดละเลิก บางเดือนอยากไปทะเล
ก็ต้องตัดใจ ฐานะทางบ้านก็ธรรมดาปานกลางๆไม่ได้รวยจนมีเงินเที่ยวต่างประเทศ
ได้บ่อยๆ ถ้าฉันเดินเข้าไปขอเงินพ่อแม่ไปต่างประเทศคงจะโดนไล่ออกจากบ้านแน่
ดังนั้นเลยต้องทำงานพิเศษ + ลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นดังนี้
1.ลดการขึ้นวินมอเตอร์ไซต์ระยะใกล้ๆ เช่น หนึ่งกิโล 3 ป้ายรถเมล์ อะไรงี้
เดินเอาประหยัดได้ 10-20 บาทเลยทีเดียว
2.จดบัญชีรายรับรายจ่าย เขียมสุดๆ ดูรายจ่ายที่ไม่จำเป็นแล้วย้ำตัวเองบ่อยๆ
ว่าห้ามใช้มากกว่านี้ต่อวันแล้วนะ!!
3.ลดขนมจุกจิกเวลางาน ช่วงนั้นฉันทำงานแถวอโศก ช่วงบ่ายต้องเดินตลาด
ซื้อขนมขึ้นมากินในอ๊อฟฟิต เลิกซะเถอะกินข้าวจานเดียวพอ อาจจะกินน้ำเย็นๆอีกแก้ว
ลดขนมจุกจิกได้ก็จะลดค่าใช้จ่ายได้เกือบ 100 บาท
4.อะไรไม่จำเป็นอย่าเพิ่งจับจ่าย บุฟเฟ่ เสื้อผ้า เอสเสสซอรี่ ห้ามเด็ดขาด
จากเดิมที่ใช้เงินต่อวัน 400 ลดลงมาเหลือ 150 รวมค่ารถ ทีนี้เงินก็ค่อยๆมากขึ้นเรื่อยๆ
ก่อนออกเดินทางแทบไม่ได้คาดคิดเลยว่าการเดินทางครั้งนี้จะพาฉันไปพบกับสิ่งต่างๆมากมาย
- ประสบการณ์เดินทาง ทางบกรถทัวร์จากหมอชิต-แชงกรีล่า
- เดินทางคนเดียวแต่ไม่โดดเดี่ยวเลยซักวัน
- เรื่องราวฟรุ้งฟริ้งเกี่ยวกับผู้ชายคนนึง พาเอาเวิ่นเว้อไปหลายวัน
- ภาษาทิเบตได้ใช้จริงที่ Yubeng
- เหตุการณ์ระทึกจากการ trekking
- โรคแพ้ความสูงกำเริบ เดินป่าฝ่าหิมะ
- Nightlife ที่ผับกับคนแปลกหน้า
- ประสบการณ์กินอะไรแปลกๆ อร่อยบ้าง ชวนแหวะบ้าง
- โปตาลา ลามะ ภูเขาหิมะ ซากุระ ได้เจอทุกอย่าง
- ร้องให้กลางจตุรัสที่ลี่เจียง
- เส้นทาง Bangkok-Chiang khong-Huay xai-Mohan-Mengla-Xishuabanna-Lijiang-Shangri la-Deqen-Yebeng-Kunming
ทั้งหมดที่ฉันพบเจอและอีกมากมาย ฉันพร้อมจะแฉเอ้ย! แชร์ที่นี่
About Me
ใช้นามปากกา : Become_the_wind, Natcha, Meledy
เริ่มแบ๊คแพ๊คมาประมาณสามปี เรื่องราวทั้งหมดอยู่ใน Bloggang
เป็นเทยแต่กำเนิด ไม่เคยผันตัวเองเป็นเกย์ มีความเป็นผู้หญิงสูงลิบ
สกิลมโนเลเวลร้อยบวกนิสัยแบ๊วๆแต่ดันชอบTrekking (เพื่อนหลายคนแอบตกใจ)
งานอดิเรก : อ่านหนังสือ(ปีนึงหมดเงินค่าหนังสือมากกว่าเสื้อผ้า) เล่นเปียโน ร้องเพลง ชมงานศิลปะ
หมายเหตุ ที่จั่วหัวว่าเป็นกะเทยเนี่ยเพราะเวลาฉันโพสรูปตัวเองที่เป็นผู้ชาย แต่เวลาเขียนเล่าเรื่องพูด"คะ ค่ะ"
กันผู้อ่านเกิดความสับสนในเพศของผู้เขียน(ฮ่าๆ)เลยบอกไว้ก่อน
เพลงที่เป็นแรงบันดาลใจสำคัญในการเดินทาง ชอบประโยคนึงในเพลงที่ร้องว่า
Do whatever just to stay alive แค่นี้ก็อธิทุกอย่างได้หมดแล้ว