Part 0
http://pantip.com/topic/32010189
Part 1
http://pantip.com/topic/32013243
Part 2
http://pantip.com/topic/32029268
Part 3
http://pantip.com/topic/32086239
Part 5
http://pantip.com/topic/32236261
Part 6
http://pantip.com/topic/32274085
Part Final
http://pantip.com/topic/32302438
แชงกรีล่าแค่เอื้อมมือถึง
20/04/14
ท้าวความกลับไปก่อนที่ฉันจะมาเท้งเต้งอยู่ที่ลี่เจียง
เคยวางแพลนไว้ว่าจะมาเที่ยวแชงกรีล่าตั้งแต่ปี 2003 แต่ด้วยความที่เงินไม่พร้อม
เวลาไม่อำนวยเลยได้แต่รอและรอ ฝันแล้วฝันอีก(ฝันจริงๆนะบางวันนี่อ่านรีวิวจนเก็บไปฝันเลย)
วันนี้ฉันอยู่ที่ลี่เจียงและกำลังจะไปแชงกรีล่าทุกอย่างเป็นจริงฉันทำตามฝันได้สำเร็จ ออกจากฝัน
มาสู่โลกแห่งความเป็นจริง ทั้งการเดินทาง ทั้งอาหาร ผู้คน สถานที่ มันไม่มีอะไรเหมือนรีวิวที่ฉันนั่งอ่านสักอย่าง
ที่มันไม่เหมือนคงเพราะได้มาสัมผัสเองได้จับต้อง ได้กลิ่น ได้มองทุกอย่างแบบ360 องศาเกินขอบเขตภาพ 4x6
การเดินทางผ่านมาได้เกือบครึ่งทางฉันได้พบเจอเพื่อนร่วมทางหลายคน ได้เจอความช่วยเหลือหลายรูปแบบ
ได้เจออาหารแปลกๆที่ถูกปากบ้างไม่ถูกปากบ้าง เหนื่อยจนอยากจะถอดใจกลับบ้านบ้าง แถมร้ายที่สุดคือเมื่อวาน
ร้องให้จนตาบวมเต่งเพราะเหงาที่เพื่อนๆหายไปหมด อารมณ์หลายรูปแบบเข้ามาและจากไปหลายอย่างทำให้ฉัน
เข้าใจและปรับตัวเพื่อให้คุ้นชินกับการเดินทาง
แชงกรีล่าที่เคยอยู่ในฝันไกลแสนไกล มือของฉันกำลังจะเอื้อมไปถึงในไม่ช้า.....

วันหนึ่ง เจี้ยบ วรรธนา เลือกเพลงนี้ไว้ที่นี่เพราะว่ามันเป็นเพลงที่ฟังแล้วเหงา.......
แต่ไม่ได้เหงาแบบระทมนอนร้องให้ เป็นความเหงาที่เต็มไปด้วยความสุข ความเหงาเองก็ยังมีตั้งหลายด้าน
ถึงแม้เหงาจะเป็นสิ่งที่หลายคนอาจจะไม่ชอบในระหว่างเดินทาง แต่เราเลือกที่จะไม่พบเจอมันไม่ได้
แค่พบเจอทำใจให้มีความสุข เราก็เหงาแบบยิ้มได้
[CR] >> เที่ยวกับเทย << Travelling alone to Shangri-la Part 4 (แชงกรีล่า)
Part 0 http://pantip.com/topic/32010189
Part 1 http://pantip.com/topic/32013243
Part 2 http://pantip.com/topic/32029268
Part 3 http://pantip.com/topic/32086239
Part 5 http://pantip.com/topic/32236261
Part 6 http://pantip.com/topic/32274085
Part Final http://pantip.com/topic/32302438
แชงกรีล่าแค่เอื้อมมือถึง
20/04/14
ท้าวความกลับไปก่อนที่ฉันจะมาเท้งเต้งอยู่ที่ลี่เจียง
เคยวางแพลนไว้ว่าจะมาเที่ยวแชงกรีล่าตั้งแต่ปี 2003 แต่ด้วยความที่เงินไม่พร้อม
เวลาไม่อำนวยเลยได้แต่รอและรอ ฝันแล้วฝันอีก(ฝันจริงๆนะบางวันนี่อ่านรีวิวจนเก็บไปฝันเลย)
วันนี้ฉันอยู่ที่ลี่เจียงและกำลังจะไปแชงกรีล่าทุกอย่างเป็นจริงฉันทำตามฝันได้สำเร็จ ออกจากฝัน
มาสู่โลกแห่งความเป็นจริง ทั้งการเดินทาง ทั้งอาหาร ผู้คน สถานที่ มันไม่มีอะไรเหมือนรีวิวที่ฉันนั่งอ่านสักอย่าง
ที่มันไม่เหมือนคงเพราะได้มาสัมผัสเองได้จับต้อง ได้กลิ่น ได้มองทุกอย่างแบบ360 องศาเกินขอบเขตภาพ 4x6
การเดินทางผ่านมาได้เกือบครึ่งทางฉันได้พบเจอเพื่อนร่วมทางหลายคน ได้เจอความช่วยเหลือหลายรูปแบบ
ได้เจออาหารแปลกๆที่ถูกปากบ้างไม่ถูกปากบ้าง เหนื่อยจนอยากจะถอดใจกลับบ้านบ้าง แถมร้ายที่สุดคือเมื่อวาน
ร้องให้จนตาบวมเต่งเพราะเหงาที่เพื่อนๆหายไปหมด อารมณ์หลายรูปแบบเข้ามาและจากไปหลายอย่างทำให้ฉัน
เข้าใจและปรับตัวเพื่อให้คุ้นชินกับการเดินทาง
แชงกรีล่าที่เคยอยู่ในฝันไกลแสนไกล มือของฉันกำลังจะเอื้อมไปถึงในไม่ช้า.....
วันหนึ่ง เจี้ยบ วรรธนา เลือกเพลงนี้ไว้ที่นี่เพราะว่ามันเป็นเพลงที่ฟังแล้วเหงา.......
แต่ไม่ได้เหงาแบบระทมนอนร้องให้ เป็นความเหงาที่เต็มไปด้วยความสุข ความเหงาเองก็ยังมีตั้งหลายด้าน
ถึงแม้เหงาจะเป็นสิ่งที่หลายคนอาจจะไม่ชอบในระหว่างเดินทาง แต่เราเลือกที่จะไม่พบเจอมันไม่ได้
แค่พบเจอทำใจให้มีความสุข เราก็เหงาแบบยิ้มได้