ตัดสินไม่ถูกใจ ก็ไม่ยอมรับศาล

ใคร...
ไม่อาจเปลี่ยนแปลง คำพิพากษาศาล ได้ฉันใด
ไม่อาจเปลี่ยนแปลง ความคิดประชาชน ต่อการทำงานของศาลได้ฉันนั้น

ศาลอาจสั่ง ให้คนปฎิบัติตามได้
ศาลไม่อาจสั่ง ให้คนศรัทธา ได้

ศาลมีกฎหมาย
มนุษย์ธรรมดามีสามัญสำนึก

เมื่อศาลนั่งบนบัลลังก์พิพากษา
ประชาชนนั่งหน้าจอพิพากษาศาลเช่นกัน

ศาลให้บทลงโทษ ปลด ปรับ จำคุก ขัง
ประชาชนมีบทลงโทษคือ กระแสสังคม

ผู้ต้องหาสำนึกผิด ศาลอาจลดโทษ
แต่การลงโทษจากสังคมจะคงอยู่ตลอดไป



เราชอบคิดว่าจะทำให้สังคมดีด้วยการสั่งลงโทษ
นั่นก็เท่ากับเรารู้จักมนุษย์แบบ หุ่นยนต์กดปุ่ม

เราชอบคิดว่า การลงโทษ จะปรามนักการเมือง
นั่นคงเป็นจริงสำหรับบางกรณี
และบรรลุวัตถุประสงค์ของกฎหมายเพียงเศษเสี้ยวเดียว

แต่แท้จริง เพราะความขับค้องใจ ที่ศาลสร้างขึ้น
จะสร้างนักการเมืองให้ลดเลี้ยว ยิ่งขึ้น
จะสร้างความร้าวลึกในสังคม ยิ่งขึ้น
จะสร้างความสับสนให้กับจิตสำนึกคน ยิ่งขึ้น
แต่นั่นก็เพื่อบรรลุความคิดที่ว่า การลงโทษ จะปรามนักการเมืองได้

"ด้อยปัญญา"




การลงโทษลูกคนกลาง

ลูกคนกลาง จะดูว่า ลูกคนโต โดนมาอย่างไร
ลูกคนกลางจะตั้งค่าประมาณเอาไว้
เมื่อพ่อแม่เลี้ยงลูกคนโตอย่างสบายๆ
แต่วันหนึ่ง พ่อแม่มาตีลูกคนกลาง
สิ่งที่พ่อแม่ คิดว่าจะเปลี่ยนพฤติกรรมลูก
กลายเป็นการสร้าง ปัญหา ทางพฤติกรรมต่อไป
ความวุ่นวายในสังคมหลายอย่าง ไม่เพียงการเมือง เกิดจากสิ่งนี้