วันนี้น้องมาเที่ยวหัวหินกับที่บ้านค่ะ ขากลับเข้ากรุงเทพฯ ขุ่นแม่รีเควสขอชิมร้านโกทิ ร้านอาหารเซเล็ปประจำเมืองหัวหินค่ะ วันนี้น้องเลยจะมาบอกเล่าความประทับใจที่มีต่อร้านนี้ให้ฟังกัน
เริ่มแรกเลยคือ เรื่องการสั่งอาหาร (ยังดีนะที่มาถึงก่อนเที่ยง เลยได้โต๊ะเลย ตัดข้ามขั้นตอนการรอคิวเพื่อเอาโต๊ะ) น้องบอกพนักงาน expat จากเมาะลำเลิง ด้วยเสียงหวานประหนึ่งเสียงพี่บัวชมพู ฝอร์ด ว่า ขอสั่งอาหารด้วยจ้า นางเดินผ่านโต๊ะน้องไป แล้วบอกกลับมาแบบไม่ใยดีใส่น้องว่า ตามคิวค่ะ #อ้าวอีนี่
นั่งรอโดยการวิ่งคุกกี้รันไป 3 ตา สุดท้ายก็ได้สั่งอาหารสมใจค่ะ นั่งปั้นจิ้มปั่นเจ๋อรออยู่พักใหญ่ แล้วอาหารก็มา อย่างแรกมาคือห่อหมก อ้ะ ก็ยังพอกินเล่นๆ โดยไม่ต้องมีข้าวได้ ตามมาด้วยพล่ากุ้ง ก็ยังชิลๆ กินเล่นๆกันไปก่อน เอาล่ะสิ พะแนงกุ้งมาแล้วสิ ข้าวเปล่ายังไม่มาจ้าาาา บอกน้องเด็กเสิร์ฟย้ำว่า ขอข้าวด้วยนะจ๊ะ ก็โดนเธอเหวี่ยงกลับมาหนึ่งว่าน้องไปขอข้าวเธอทานแบบการกุศลไปอีกกกกกกกก
แล้วข้าวเปล่าในตำนานก็เดินทางมาโปรดที่โต๊ะน้องค่ะ แล้วคุณภาพข้าวคือเหย์แฏร็ทมากกกก คือร่วนมากกกกกกก ทำไมร้านเซเล็ปถึงใช้ข้าวคุณภาพซากอ้อยขนาดนี้ ข้าวแข็งๆ เม็ดแตกๆแบบนี้ ทำดีได้ที่สุดคือโปรยให้ปลาสวายหน้าวัดกินแทนขนมปังเพื่อกันตาย น้องบอกเลย
อันดับถัดมาคือได้หอยจ๊อค่ะ...ขุ่นพระ หอยจ๊อได้ข่าวว่าเป็น appetizer หนูเอามาเสิร์ฟเป็นอย่างที่ 4 ซึ่งจะครบทุกอย่างที่สั่งแล้ว คืออัลลัย? #เรื่องนี้หนูต้องมีคำตอบให้พี่
ขอฝากไปถึงร้านอาหารทุกๆร้านเลยนะคะ อาหารทานเล่นจำพวกนี้ กรุณาตั้งสติดีๆ แล้วจัดลำดับในการเสิร์ฟให้มันมาถึงก่อนจานอื่นด้วยค่ะ (ข้าวเปล่าก็เหมือนกัน) ไม่ใช่ว่าน้องสั่งออร์เดิร์ฟ แต่น้องได้ทานโอวหนี่แปะก๊วยก่อน แบบนี้น้องว่าไม่ดีงามตามขนบนะคะ
ทานกันมาจนถึงโค้งสุดท้าย รออาหารจานฟินนาเล่อยู่ ซึ่งน้องพยายามจะทำความเข้าใจว่าอาหารมันทำยาก กรรมวิธีซับซ้อน ซึ่งอาหารจานนั้นคือ ไข่เจียวกุ้งสับ น้องเลยเรียกพี่ชายคนนึง ซึ่งดูจากการแต่งตัวแล้ว น่าจะอยู่ในวงศ์ของเจ้าของร้าน น่าจะพูดจารู้เรื่อง น้องถามไปว่า สั่งไข่เจียวกุ้งสับไป ยังไม่ได้เลยค่ะ ช่วยตามหน่อย นางก็หันตัวกลับไปอย่างไม่ใยดี
แล้วนางก็กลับมาอีกทีกับรายการอาหารที่จดไว้ ซึ่งไข่เจียวไม่ได้อยู่ในรายการค่าาาา ทางเราก็ยืนยันว่าสั่งไปแล้ว นางก็รั้นบอกว่ายัง ถ้าจะเอาก็ต้องรอนาน เพราะรายการอาหารทำตามคิว จุดนี้น้องเดือดมาก สั่งก็สั่งไปแล้ว พี่ไม่จด ความผิดหนูมั้ย ดีออกอ่ะ พูดกับพี่สาวดังๆให้พี่เจ้าของร้านได้ยินว่า หนูจะไปเขียนรีวิวเล่าถึงความอยุติธรรมของร้านนี้ในพันธุ์ทิพย์ พี่สาวนางก็เตะตัดขาหนูว่า เค้าไม่แคร์ ร้านนี้เค้าขึ้นชื่ออยู่แล้วว่า ไม่ง้อลูกค้า
สรุปแล้ว ร้านโกทินี้ สำหรับน้อง น้องถือเป็นร้านอาหารที่มั่นหน้ามั่นนมมาก รสชาติอาหารก็ไม่ได้วิเศษวิโสอะไรมาก เพิงคุณป้าใต้สะพานลอยแถวอโศกออฟฟิศหนู นางทำผัดกะเพราโถมผงชูฯ ยังหรอยกว่านี้เลย แล้วเรื่องการบริการนะคะ พี่ฟังหนูค่ะ พี่ไม่ต้องทำหรอกค่ะร้านอาหาร พี่ไปทำเคเตอริ่ง ไปทำข้าวกล่องแล้วให้เมสเซนเจ้อไปส่งตามออฟฟิศโน่นค่ะ หรืออะไรก็ได้ที่ลูกค้าไม่ต้องติดต่อพูดคุยกับพี่ให้แอรมณ์เสีย...จะดีกว่านะคะ
ปล. ตอนนี้ยังโกรธตัวเองอยู่มิรู้หายว่าทำไมถึงมากินร้านนี้
//ปาดน้ำตา
สำหรับวันนี้ สวัสดีวันแรงงานค่ะพี่ๆ
ใครเคยไปทานร้านโกทิ หัวหิน บ้างคะ?
เริ่มแรกเลยคือ เรื่องการสั่งอาหาร (ยังดีนะที่มาถึงก่อนเที่ยง เลยได้โต๊ะเลย ตัดข้ามขั้นตอนการรอคิวเพื่อเอาโต๊ะ) น้องบอกพนักงาน expat จากเมาะลำเลิง ด้วยเสียงหวานประหนึ่งเสียงพี่บัวชมพู ฝอร์ด ว่า ขอสั่งอาหารด้วยจ้า นางเดินผ่านโต๊ะน้องไป แล้วบอกกลับมาแบบไม่ใยดีใส่น้องว่า ตามคิวค่ะ #อ้าวอีนี่
นั่งรอโดยการวิ่งคุกกี้รันไป 3 ตา สุดท้ายก็ได้สั่งอาหารสมใจค่ะ นั่งปั้นจิ้มปั่นเจ๋อรออยู่พักใหญ่ แล้วอาหารก็มา อย่างแรกมาคือห่อหมก อ้ะ ก็ยังพอกินเล่นๆ โดยไม่ต้องมีข้าวได้ ตามมาด้วยพล่ากุ้ง ก็ยังชิลๆ กินเล่นๆกันไปก่อน เอาล่ะสิ พะแนงกุ้งมาแล้วสิ ข้าวเปล่ายังไม่มาจ้าาาา บอกน้องเด็กเสิร์ฟย้ำว่า ขอข้าวด้วยนะจ๊ะ ก็โดนเธอเหวี่ยงกลับมาหนึ่งว่าน้องไปขอข้าวเธอทานแบบการกุศลไปอีกกกกกกกก
แล้วข้าวเปล่าในตำนานก็เดินทางมาโปรดที่โต๊ะน้องค่ะ แล้วคุณภาพข้าวคือเหย์แฏร็ทมากกกก คือร่วนมากกกกกกก ทำไมร้านเซเล็ปถึงใช้ข้าวคุณภาพซากอ้อยขนาดนี้ ข้าวแข็งๆ เม็ดแตกๆแบบนี้ ทำดีได้ที่สุดคือโปรยให้ปลาสวายหน้าวัดกินแทนขนมปังเพื่อกันตาย น้องบอกเลย
อันดับถัดมาคือได้หอยจ๊อค่ะ...ขุ่นพระ หอยจ๊อได้ข่าวว่าเป็น appetizer หนูเอามาเสิร์ฟเป็นอย่างที่ 4 ซึ่งจะครบทุกอย่างที่สั่งแล้ว คืออัลลัย? #เรื่องนี้หนูต้องมีคำตอบให้พี่
ขอฝากไปถึงร้านอาหารทุกๆร้านเลยนะคะ อาหารทานเล่นจำพวกนี้ กรุณาตั้งสติดีๆ แล้วจัดลำดับในการเสิร์ฟให้มันมาถึงก่อนจานอื่นด้วยค่ะ (ข้าวเปล่าก็เหมือนกัน) ไม่ใช่ว่าน้องสั่งออร์เดิร์ฟ แต่น้องได้ทานโอวหนี่แปะก๊วยก่อน แบบนี้น้องว่าไม่ดีงามตามขนบนะคะ
ทานกันมาจนถึงโค้งสุดท้าย รออาหารจานฟินนาเล่อยู่ ซึ่งน้องพยายามจะทำความเข้าใจว่าอาหารมันทำยาก กรรมวิธีซับซ้อน ซึ่งอาหารจานนั้นคือ ไข่เจียวกุ้งสับ น้องเลยเรียกพี่ชายคนนึง ซึ่งดูจากการแต่งตัวแล้ว น่าจะอยู่ในวงศ์ของเจ้าของร้าน น่าจะพูดจารู้เรื่อง น้องถามไปว่า สั่งไข่เจียวกุ้งสับไป ยังไม่ได้เลยค่ะ ช่วยตามหน่อย นางก็หันตัวกลับไปอย่างไม่ใยดี
แล้วนางก็กลับมาอีกทีกับรายการอาหารที่จดไว้ ซึ่งไข่เจียวไม่ได้อยู่ในรายการค่าาาา ทางเราก็ยืนยันว่าสั่งไปแล้ว นางก็รั้นบอกว่ายัง ถ้าจะเอาก็ต้องรอนาน เพราะรายการอาหารทำตามคิว จุดนี้น้องเดือดมาก สั่งก็สั่งไปแล้ว พี่ไม่จด ความผิดหนูมั้ย ดีออกอ่ะ พูดกับพี่สาวดังๆให้พี่เจ้าของร้านได้ยินว่า หนูจะไปเขียนรีวิวเล่าถึงความอยุติธรรมของร้านนี้ในพันธุ์ทิพย์ พี่สาวนางก็เตะตัดขาหนูว่า เค้าไม่แคร์ ร้านนี้เค้าขึ้นชื่ออยู่แล้วว่า ไม่ง้อลูกค้า
สรุปแล้ว ร้านโกทินี้ สำหรับน้อง น้องถือเป็นร้านอาหารที่มั่นหน้ามั่นนมมาก รสชาติอาหารก็ไม่ได้วิเศษวิโสอะไรมาก เพิงคุณป้าใต้สะพานลอยแถวอโศกออฟฟิศหนู นางทำผัดกะเพราโถมผงชูฯ ยังหรอยกว่านี้เลย แล้วเรื่องการบริการนะคะ พี่ฟังหนูค่ะ พี่ไม่ต้องทำหรอกค่ะร้านอาหาร พี่ไปทำเคเตอริ่ง ไปทำข้าวกล่องแล้วให้เมสเซนเจ้อไปส่งตามออฟฟิศโน่นค่ะ หรืออะไรก็ได้ที่ลูกค้าไม่ต้องติดต่อพูดคุยกับพี่ให้แอรมณ์เสีย...จะดีกว่านะคะ
ปล. ตอนนี้ยังโกรธตัวเองอยู่มิรู้หายว่าทำไมถึงมากินร้านนี้
//ปาดน้ำตา
สำหรับวันนี้ สวัสดีวันแรงงานค่ะพี่ๆ