'ผนึกเนรมิตรักแรก' ตอนที่ 4

กระทู้สนทนา
ผนึกเนรมิตรักแรก' ตอนที่ 1
http://pantip.com/topic/31533016

ผนึกเนรมิตรักแรก' ตอนที่ 2
http://pantip.com/topic/31972032

'ผนึกเนรมิตรักแรก' ตอนที่ 3
http://pantip.com/topic/31972160


                                                                                                                          4

                  หลังจากสั่งงานพนักงานเสร็จ ปีย์วราก็ขับรถมุ่งไปที่โรงแรม รัตนไฮปาร์คทันที วันนี้เธอมีนัดกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารกับการตลาดสองคน เพื่อคุยถึงเรื่องที่จะร่วมโปรเจคส์ห้องเสื้อหรูกับโรงแรมกับโปรโมชั่นราคาร้อนรับซัมเมอร์ที่ธราธรเป็นฝ่ายคิดมาให้ วันนี้เป็นงานแต่งงานของดาราสาวที่มาขอซื้อชุดเธอไป เป็นหน้าที่ของอันนากับเด็กที่อันนาหามาสองคนไปออกนอกสถานที่เพื่อจัดการชุดให้เจ้าสาว ส่วนช่างแต่งหน้าทำผมดาราสาวเป็นคนจัดหามาเองด้วยมีมืออาชีทพี่คุ้นเคยจากการถ่ายภาพในนิตยสารชื่อดังอยู่แล้ว  

วันที่สามในการทำงานไม่ง่ายเลย นอกจากจะหงุดหงิดกับลูกค่าคนใหม่ที่มาเลือกชุดสามชุด แต่ขอวางเงินมัดจำแค่ครึ่งเดียว ทำให้เธอต้องจัดการเอาเงินตัวเองออกไปก่อนเพราะไม่อยากเสียลูกค้าไป ลูกค้ารายที่สองต้องการเดรสสั้นเพราะเธอตัวเล็ก ทำให้ต้องสั่งซื้อเดรสสั้นของหลายแบรนด์มาให้เธอ
“ว่ายังไงคะพี่ธร ได้ชุดของอะไรบ้างแล้ว เขาตอบว่าไงบ้าง” ปีย์วราโทรศัพท์ด่วนไปถึงเลขาส่วนตัวที่ในเวลานี้ผมจากที่เคยหยิกอยู่แล้วคงฟูเป็นเมดูซ่าแน่  

                  “ตอนนี้ jenny lee กับ delphine manivet โอเคแล้วใช่ไหมคะ สร้างความเชื่อมั่นไว้ค่ะพี่ธร เราต้องอย่าไปยอมเขา ดีแล้ว อย่าลืมโทรเตือนของ Alberta ferret แบบชุดเกาะอกคล้ายชุดจีบบางที่เขาส่งมาให้เราเมื่อวานของ vera wang  แบบฟูๆเป็นชั้นกว้างสามชั้นสลับสีขาวมุก ชุดแบบเดียวกับที่นางแบบยืนใต้รูปภาพโบราณหน้า 8 มาด้วยนะคะ ปีย์พับไว้ให้แล้ว รบกวนด้วยนะคะ” หัวหมุน นี่คือคำเดียวที่ใช้บอกสถานการณ์ของเธอได้ในตอนนี้ กว่าจะถึงโรงแรมรัตนไฮปาร์ค หญิงสาวพลิกดูนาฬิกาข้อมืออย่างกระวนกระวายใจ

                 “ตาย...อีกสิบนาที ขอให้ทัน ขอให้ทันทีเถอะ”

                 พอไปถึงที่หน้าโรงแรม ปีย์วราก็แทบจะวิ่งหอบเอกสารไปที่หน้าลิฟต์ เธอถามหาห้องน้ำกับพนักงานอยู่ครู่ก่อนเข้าไปจัดดูชุดที่ใส่มาให้เข้าที่ พร้อมเติมหน้าให้ดูเนี๊ยบสมกับเจ้าของร้าน Fairy Lotus ที่นำเข้าชุดราคาแพงหลักล้านเข้ามา

               “สู้เขา ยัยปีย์” หญิงสาวเม้มปากบางที่ตอนนี้แต้มสีชมพูสดเข้าไปให้ดูเด่นขึ้น วันนี้เธอดูสวยหวานกว่าปกติด้วยชุดที่ใส่ก็สีชมพูสั้น ผมยาวสวยก็ปล่อยยาวตรงเรียบๆ ดูหรูหากก็ยังมองได้สบายตาไม่หนักจนเกินไป เหมาะกับการเจอเจ้าของโรงแรมหนึ่งในหุ้นส่วนคนสำคัญของที่นี่ จากที่ได้ยินมาเขาเป็นลูกชายของผู้บริหารใหญ่ และเจ้าหน้าที่ฝ่ายการตลาดอีกคนที่เป็นสาวโสดวัยห้าสิบญาติห่างๆของพี่ธรนั่นเอง!

                เลขาฯสาวหน้าห้องแต่งตัวด้วยสูทกางเกงเดินนำหน้าเธอเข้าไปในห้องรับแขกขนาดใหญ่ มีน้ำตกและโซฟาหรูชุดใหญ่ให้นั่งรอพร้อมกาแฟถ้วยเล็กน่ารักลวดลายดอกกุหลาบแดงดอกเล็กๆห้าดอก คนที่เดินเข้ามาทำให้หญิงสาวลุกขึ้นยืนตรง พร้อมกับส่งยิ้มทักทาย ผู้หญิงวัยสูงอายุตรงหน้าผมสีดอกงาทั้งหัวแล้ว แต่แต่งชุดไหมสีทองขับผิวเหลือเกิน ท่าทางแกน่าจะใจดี ปีย์วราให้กำลังใจตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก เธอไม่วายเหลียวหาอีกคน...ผู้บริหารอีกคนไม่ได้มาด้วยเหรอ แต่ก็ช่างเถอะ คนตรงหน้าเธอมาแล้ว ที่เหลือแค่พูดคุยกันเท่านั้น

                 “สวัสดีค่ะ” ความเป็นคนมือไม้อ่อนนี่แหละที่ไม่ว่าไปที่ไหนปีย์วรามักได้รับคำชมเสมอว่ามารยาทดี ฝ่ายนั้นรับไหว้ก่อนนั่งลงข้างๆเธอ หญิงสาวให้จังหวะผู้ใหญ่นั่งลงก่อนจะเป็นผู้นั่งตามคำเชิญ...การสนทนาเป็นไปด้วยดี ทางนั้นมีเงื่อนไขแค่ว่าขอให้เธอประชาสัมพันธ์ผ่านทางวิทยุเอง ทางโรงแรมจะเป็นฝ่ายเชิญสื่อมวลชนและจะขอให้แขกที่ใช้บริการโปรโมชั่นนี้ให้ข่าวกับสื่อมวลชน เพื่อเป็นการกระจายชื่อเสียงของทั้งสองด้าน

ปีย์วราพอใจกับการตกลงของทางนั้น แม้เธอจะต้องออกค่าใช้จ่ายทั้งด้านประชาสัมพันธ์เองก็ก็ไม่เกี่ยง เพราะชื่อเสียงคือสิ่งที่เธอต้องการสำหรับ Fairy Lotus อย่างน้อยที่สุดคนจะได้จำกันเยอะๆว่าคนดังใช้บริการชุดแพงๆจากร้านไหน เชื่อว่ามีไม่กี่ร้านในไทยที่เป็นฝ่ายคอยจัดการชุดเจ้าสาวแบรนด์เนมให้กับพวกเธอ นอกจากจะต้องบินไปดูเองใกล้สุดก็สิงคโปร์กับฮ่องกง ส่วนการลองชุดก็สามารถจัดทำได้ที่ร้านของเธออย่างสะดวกสบายกว่าปกติ

ไม่นานนักผู้หญิงตรงหน้าก็รับโทรศัพท์ก่อนจะบอกกับเธอว่าผู้บริหารที่นัดไว้กำลังจะมาเซ็นสัญญาให้ หญิงสาวจิบกาแฟพลางกวาดสายตาไปทั่วห้องรับแขกที่บรรยากาศดูดีจนน่าประหลาด ไม่สงสัยเลยว่าทำไมคนรวยๆถึงเลือกที่นี่เป็นสถานที่จัดงานแต่งงาน ด้วยความสะดวกสบายครบวงจรแทบไม่ต้องทำอะไรแล้ว ที่นี่ยังสวยงามเหมือนนั่งอยู่ท่ามกลางน้ำตกยังไงอย่างงั้นเลย

                 “สวัสดีครับ มาช้าไปหน่อย ขออภัยจริงๆ แต่ผมเชื่อมือพี่โสอยู่แล้ว” คนที่เพิ่งมาใหม่เดินเข้ามาจุดที่เธอนั่งอยู่อย่างรวดเร็ว เป็นจังหวะกับที่ปีย์วราหันไปสบตากับคนตรงหน้าพอดี คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน ดวงตาดำคู่นั่นทอประกายบางอย่างส่งมาถึงเธอ ปีย์วราเองก็ไม่ต่างกัน หญิงสาวทำหน้างงๆ คิ้วของคนตรงหน้าคลายปมพร้อมกับที่ดวงตาคู่นั่นยิ้มให้เธอ!


แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่