ปัญนี้เกิดจากน้องสาวที่อายุห่างกัน3ปี เค้าเป็นคนหัวโบราณไม่ใช่เด็กสาวสมัยใหม่ซึ่งแตกต่างจากดิฉัน ทำให้เรามีปากเสียงกันบ่อยๆ
ซึ่งดิฉันคิดว่าเป็นไลฟ์สไตล์ส่วนตัวที่ต่างกันเท่านั้น เช่น การแต่งตัว การคบเพื่อนมากมายทั้งช/ญ การมีแฟน การไปสถานบันเทิงบ้างหลังเลิกงาน
ซึ่งไม่เคยเกิดเรื่องเสื่อมเสีย ซึ่งน้องสาวจะเป็นคนเริ่มพูดกระแหนะ กระแหน เสียดสี ด่าทอ จนจะมีเรื่องปากเสียงกันบ่อยมาก
เพราะดิฉันก็ไม่รุ้จะทนให้น้องมาด่าว่าได้ยังไง
จนน้องสาวดิฉันเริ่มทำร้ายดิฉันด้วยการจิกผมเหมือนหมั่นใส้ดิฉัน ฉันตกใจมากว่าทำไมต้องทำขนาดนี้ แต่ก็เพราะรักน้องเลยไม่ตอบโตรุนแรงนัก(ฉันตัวโตกว่า)แค่ป้องกันตัวบ้าง
พ่อแม่มาเจอก็แยกเราแล้วเข้าไปคุยกับน้องสาวว่าเพราะอะไร น้องสาวบอกว่า เกลียด ไม่ชอบหน้า ไม่อยากร่วมบ้าน เค้าไม่คิดว่าดิฉันเป็นพี่แล้วก็ถีบเก้าอี้เดินหนีขึ้นห้องไป
พ่อแม่ให้ดิฉันไปดูแลธุรกิจครอบครัวที่อื่นไม่ไกลนักเพื่อแยกเราออกจากกัน ดิฉันก็อยากสบายใจก็เลยยอมไป ดิฉันไม่ค่อยได้กลับมาบ้านบ่อยนัก ส่วนใหญ่แม่จะมาหาทุกอาทิตย์ เป็นแบบนี้เกือบ5 ปี ตลอดเวลา 5ปี ดิฉันโทรเข้าไปที่บ้านเพื่อติดต่อกับแม่(แม่ไม่ใช้มือถือค่ะ ใช้แต่พ่อ) ถ้าบังเอิญน้องสาวรับ พอได้ยินเสียงดิฉันก็วางสายทำแบบนี้บ่อยมาก ดิฉันก็หงุดหงิดทุกครั้ง ไม่ชอบที่เค้าทำแบบนี้เพราะนี้คือเบอร์บ้านพ่อแม่ เป็นแบบนี้เรื่อยๆ บอกแม่ แม่ก็บอกให้โทรติดต่อมือถือพ่อแทน
จนวันนึงดิฉันไม่ไหวเข้าไปที่บ้านไปถามน้องสาวว่า ทำไมถึงทำแบบนี้ เค้าก็ด่าทอด้วยคำต่ำๆออกมา แล้วบอกว่ามันสิทธิของเค้าที่จะไม่รับ อยากโทรก็โทรมาสิ พอดิฉันเริ่มต่อว่าการกระทำที่ดูไร้การศึกษาของเค้า เค้าก็ทำร้ายดิฉันอีกแต่คราวนี้คงมีการกระแทกจนเลือกออก (ซึ่งดิฉันไม่รุ้ตัว ไม่เจ็บอะไร)
เค้าหยุด(คงเพราะเห็นเลือด)และเดินไปโทรหาพ่อให้มาเอาดิฉันออกไปจากบ้าน พ่อมาถามเรื่องและสรุปว่าดิฉันเป็นคนมาหาเรื่องน้องสาว ให้ดิฉันกลับไป แล้วถ้าจะมาบ้านนี้ต้องบอกพ่อแม่ก่อนทุกครั้ง โดยที่ไม่มีใครบอกดิฉันเลยว่าเลือดออก(มันไหลที่จมูก)
จนดิฉันกลับมาถึงบ้านเพิ่งเห็น ถึงมันจะไม่ได้เป็นแผลใหญ่โตแต่เลือดออกจนสังเกตุได้ดิฉันเสียใจมาก แม่โทรมาคุยบอกให้ดิฉันยอมน้องสาวเพราะแม่ไม่สามารถทำอะไรได้น้องเกลียดดิฉันมาก และไม่ยอมฟังที่แม่พูดเลย ดิฉันถามว่าถ้าดิฉันทำแบบนี้บ้างล่ะ แม่บอกว่าไม่ได้นะยังไงก็เป็นน้อง
ด้วยความเสียใจบอกแม่ไปว่า ต่อไปจะไม่ยอมแบบนี้อีก ที่ผ่านมาไม่ทำรุนแรงตอบโต้เพราะเห็นแก่แม่ และรักน้องสาว แต่จะให้เป็นแบบนี้เท่ากับดิฉันไม่มีสิทธิไปบ้านพ่อแม่ สิทธินั้นเป็นของน้องสาวแล้วที่จะให้ใครอยุ่ ใครไป แม่ก็บอกไม่ใช่แบบนั้น แม่เลยไม่คุยกับดิฉันไม่มาหา มีอะไรก็บอกผ่านคนอื่นมา ดิฉันเสียใจมาก รู้สึกแย่ถามตัวเองบ่อยๆว่า ดิฉันผิดอะไร!
ตอนนี้ทุกอย่างดูแย่ไปหมด ดิฉันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองเลยเข้ามาตั้งกระทู้เพื่อฟังความเห็นจากคนอื่นบ้าง
ควรทำยังไงดีคะ น้อยใจ เสียใจพ่อแม่จังค่ะ
ซึ่งดิฉันคิดว่าเป็นไลฟ์สไตล์ส่วนตัวที่ต่างกันเท่านั้น เช่น การแต่งตัว การคบเพื่อนมากมายทั้งช/ญ การมีแฟน การไปสถานบันเทิงบ้างหลังเลิกงาน
ซึ่งไม่เคยเกิดเรื่องเสื่อมเสีย ซึ่งน้องสาวจะเป็นคนเริ่มพูดกระแหนะ กระแหน เสียดสี ด่าทอ จนจะมีเรื่องปากเสียงกันบ่อยมาก
เพราะดิฉันก็ไม่รุ้จะทนให้น้องมาด่าว่าได้ยังไง
จนน้องสาวดิฉันเริ่มทำร้ายดิฉันด้วยการจิกผมเหมือนหมั่นใส้ดิฉัน ฉันตกใจมากว่าทำไมต้องทำขนาดนี้ แต่ก็เพราะรักน้องเลยไม่ตอบโตรุนแรงนัก(ฉันตัวโตกว่า)แค่ป้องกันตัวบ้าง
พ่อแม่มาเจอก็แยกเราแล้วเข้าไปคุยกับน้องสาวว่าเพราะอะไร น้องสาวบอกว่า เกลียด ไม่ชอบหน้า ไม่อยากร่วมบ้าน เค้าไม่คิดว่าดิฉันเป็นพี่แล้วก็ถีบเก้าอี้เดินหนีขึ้นห้องไป
พ่อแม่ให้ดิฉันไปดูแลธุรกิจครอบครัวที่อื่นไม่ไกลนักเพื่อแยกเราออกจากกัน ดิฉันก็อยากสบายใจก็เลยยอมไป ดิฉันไม่ค่อยได้กลับมาบ้านบ่อยนัก ส่วนใหญ่แม่จะมาหาทุกอาทิตย์ เป็นแบบนี้เกือบ5 ปี ตลอดเวลา 5ปี ดิฉันโทรเข้าไปที่บ้านเพื่อติดต่อกับแม่(แม่ไม่ใช้มือถือค่ะ ใช้แต่พ่อ) ถ้าบังเอิญน้องสาวรับ พอได้ยินเสียงดิฉันก็วางสายทำแบบนี้บ่อยมาก ดิฉันก็หงุดหงิดทุกครั้ง ไม่ชอบที่เค้าทำแบบนี้เพราะนี้คือเบอร์บ้านพ่อแม่ เป็นแบบนี้เรื่อยๆ บอกแม่ แม่ก็บอกให้โทรติดต่อมือถือพ่อแทน
จนวันนึงดิฉันไม่ไหวเข้าไปที่บ้านไปถามน้องสาวว่า ทำไมถึงทำแบบนี้ เค้าก็ด่าทอด้วยคำต่ำๆออกมา แล้วบอกว่ามันสิทธิของเค้าที่จะไม่รับ อยากโทรก็โทรมาสิ พอดิฉันเริ่มต่อว่าการกระทำที่ดูไร้การศึกษาของเค้า เค้าก็ทำร้ายดิฉันอีกแต่คราวนี้คงมีการกระแทกจนเลือกออก (ซึ่งดิฉันไม่รุ้ตัว ไม่เจ็บอะไร)
เค้าหยุด(คงเพราะเห็นเลือด)และเดินไปโทรหาพ่อให้มาเอาดิฉันออกไปจากบ้าน พ่อมาถามเรื่องและสรุปว่าดิฉันเป็นคนมาหาเรื่องน้องสาว ให้ดิฉันกลับไป แล้วถ้าจะมาบ้านนี้ต้องบอกพ่อแม่ก่อนทุกครั้ง โดยที่ไม่มีใครบอกดิฉันเลยว่าเลือดออก(มันไหลที่จมูก)
จนดิฉันกลับมาถึงบ้านเพิ่งเห็น ถึงมันจะไม่ได้เป็นแผลใหญ่โตแต่เลือดออกจนสังเกตุได้ดิฉันเสียใจมาก แม่โทรมาคุยบอกให้ดิฉันยอมน้องสาวเพราะแม่ไม่สามารถทำอะไรได้น้องเกลียดดิฉันมาก และไม่ยอมฟังที่แม่พูดเลย ดิฉันถามว่าถ้าดิฉันทำแบบนี้บ้างล่ะ แม่บอกว่าไม่ได้นะยังไงก็เป็นน้อง
ด้วยความเสียใจบอกแม่ไปว่า ต่อไปจะไม่ยอมแบบนี้อีก ที่ผ่านมาไม่ทำรุนแรงตอบโต้เพราะเห็นแก่แม่ และรักน้องสาว แต่จะให้เป็นแบบนี้เท่ากับดิฉันไม่มีสิทธิไปบ้านพ่อแม่ สิทธินั้นเป็นของน้องสาวแล้วที่จะให้ใครอยุ่ ใครไป แม่ก็บอกไม่ใช่แบบนั้น แม่เลยไม่คุยกับดิฉันไม่มาหา มีอะไรก็บอกผ่านคนอื่นมา ดิฉันเสียใจมาก รู้สึกแย่ถามตัวเองบ่อยๆว่า ดิฉันผิดอะไร!
ตอนนี้ทุกอย่างดูแย่ไปหมด ดิฉันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองเลยเข้ามาตั้งกระทู้เพื่อฟังความเห็นจากคนอื่นบ้าง