เราทำงานสายบริการ ฟร้อนท์ไลน์มาตลอด 10 ปี เปลี่ยนมา 3 ที่ เคยทำงานธุรการทั่วไปที่ออฟฟิศแถวสีลม อยู่ประมาณ 2 เดือน รู้สึกไม่ชอบมากๆ ก่อนที่จะได้งานสายบริการ และทำอยู่ที่หนึ่งเกือบ 7 ปี และอีกที่หนึ่ง 3 ปีครึ่ง
รู้สึกเริ่มอิ่มตัวกับงานสายนี้ จึงได้ลาออก และเปลี่ยนสายงาน ได้รับโอกาสจากบริษัทแห่งหนึ่ง ทำตำแหน่งเลขาผู้บริหาร โดยที่ไม่มีประสบการณ์มาก่อน ตอนแรกคิดว่าทำได้แน่ เพราะผ่านงานหนักและโหดมาเยอะ ปรากฎว่าตั้งแต่ไปทำงานวันแรก ก็รู้สึกไม่ใช่เลย ประเภทงานเปลี่ยนแบบพลิกฝ่ามือ แต่ก็ลองให้โอกาสตัวเองได้ลองปรับตัว ถึงแม้งานช่วงแรกจะไม่มีอะไรมาก ไม่มีอะไรทำ เพราะเจ้านายอยู่ต่างประเทศซะส่วนใหญ่ แต่เรากลับเครียดมาก เพราะเราคิดว่าเราทำงานได้ไม่คุ้มค่าจ้างเลย
1 เดือนผ่านไปด้วยความทุกข์ใจ เรายังคงทำใจไม่ได้ งานที่ต้องนั่งโต๊ะ อยู่แต่หน้าคอมฯ ตั้งแต่ 8-18 (พักเที่ยง 1 ชั่วโมง) ก็ยังปรับความคิดและความรู้สึกให้รักและชอบในอาชีพไม่ได้เลย เราเริ่มส่งจดหมายสมัครงานไปที่ต่างๆ แต่เงียบมาก ไม่มีที่ไหนตอบรับ แปลกมาก ทั้งๆ ที่เราเปลี่ยนประเภทงานในประวัติ ในเว็บไซต์เป็นพวกงานเซลล์ เออี งานสายบริการ แต่เมลล์จากบริษัทหางานมีแต่งานเลขาส่งมาให้ (-_-")
เราอยากลาออกเลย แต่เคยว่างงานอยู่ 3-4 เดือน กว่าจะได้งาน นั่นก็แย่เหมือนกัน ซึ่งถ้าไม่มีภาระอะไร เราก็จะลาออกเลย แต่เรามีภาระผ่อนบ้านอยู่ และตอนนี้แม่ก็ป่วยด้วย เลยต้องทำต่อไป อดทนต่อไป ตอนนี้เราผ่านมาได้เกือบจะ 4 เดือนแล้ว เราไม่อยากมีประวัติไม่ผ่านโปรฯ เลย เรารู้ตัวว่าผลงานไม่ดี เพราะเราไม่มีใจเลย เรารู้ว่าเราทำงานได้ไม่คุ้มค่าจ้าง เราร้องไห้ทุกคืนก่อนนอน ไม่อยากให้เช้า ไม่อยากเดินทางไปทำงาน ไม่อยากเข้าออฟฟิศ ตอนเช้าหลังจากตื่นเราก็ร้องไห้ นั่งซึม เศร้า หน้าเราไม่มีความสุข อมทุกข์ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่มีงานทำ เราควรทำยังไงดี
เรารู้สึกแย่มากๆ เลย รู้สึกมืดมนไปหมด และเราคิดว่าเราผิดปกติ หาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ ปกติเราเจองานหนักๆ แรงๆ เจอลูกค้าต่อว่า ด่า ยังไง เราไม่กลัวเลย ยังอดทนได้ และเข้าใจมากๆ ด้วย
ขอระบายหน่อยนะคะ หากเพื่อนมีข้อคิดอย่างไร เรายินดีรับฟังค่ะ
ขอบคุณค่ะ
มีความรู้สึกกับงานแบบนี้ ควรทำยังไงดี
รู้สึกเริ่มอิ่มตัวกับงานสายนี้ จึงได้ลาออก และเปลี่ยนสายงาน ได้รับโอกาสจากบริษัทแห่งหนึ่ง ทำตำแหน่งเลขาผู้บริหาร โดยที่ไม่มีประสบการณ์มาก่อน ตอนแรกคิดว่าทำได้แน่ เพราะผ่านงานหนักและโหดมาเยอะ ปรากฎว่าตั้งแต่ไปทำงานวันแรก ก็รู้สึกไม่ใช่เลย ประเภทงานเปลี่ยนแบบพลิกฝ่ามือ แต่ก็ลองให้โอกาสตัวเองได้ลองปรับตัว ถึงแม้งานช่วงแรกจะไม่มีอะไรมาก ไม่มีอะไรทำ เพราะเจ้านายอยู่ต่างประเทศซะส่วนใหญ่ แต่เรากลับเครียดมาก เพราะเราคิดว่าเราทำงานได้ไม่คุ้มค่าจ้างเลย
1 เดือนผ่านไปด้วยความทุกข์ใจ เรายังคงทำใจไม่ได้ งานที่ต้องนั่งโต๊ะ อยู่แต่หน้าคอมฯ ตั้งแต่ 8-18 (พักเที่ยง 1 ชั่วโมง) ก็ยังปรับความคิดและความรู้สึกให้รักและชอบในอาชีพไม่ได้เลย เราเริ่มส่งจดหมายสมัครงานไปที่ต่างๆ แต่เงียบมาก ไม่มีที่ไหนตอบรับ แปลกมาก ทั้งๆ ที่เราเปลี่ยนประเภทงานในประวัติ ในเว็บไซต์เป็นพวกงานเซลล์ เออี งานสายบริการ แต่เมลล์จากบริษัทหางานมีแต่งานเลขาส่งมาให้ (-_-")
เราอยากลาออกเลย แต่เคยว่างงานอยู่ 3-4 เดือน กว่าจะได้งาน นั่นก็แย่เหมือนกัน ซึ่งถ้าไม่มีภาระอะไร เราก็จะลาออกเลย แต่เรามีภาระผ่อนบ้านอยู่ และตอนนี้แม่ก็ป่วยด้วย เลยต้องทำต่อไป อดทนต่อไป ตอนนี้เราผ่านมาได้เกือบจะ 4 เดือนแล้ว เราไม่อยากมีประวัติไม่ผ่านโปรฯ เลย เรารู้ตัวว่าผลงานไม่ดี เพราะเราไม่มีใจเลย เรารู้ว่าเราทำงานได้ไม่คุ้มค่าจ้าง เราร้องไห้ทุกคืนก่อนนอน ไม่อยากให้เช้า ไม่อยากเดินทางไปทำงาน ไม่อยากเข้าออฟฟิศ ตอนเช้าหลังจากตื่นเราก็ร้องไห้ นั่งซึม เศร้า หน้าเราไม่มีความสุข อมทุกข์ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่มีงานทำ เราควรทำยังไงดี
เรารู้สึกแย่มากๆ เลย รู้สึกมืดมนไปหมด และเราคิดว่าเราผิดปกติ หาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ ปกติเราเจองานหนักๆ แรงๆ เจอลูกค้าต่อว่า ด่า ยังไง เราไม่กลัวเลย ยังอดทนได้ และเข้าใจมากๆ ด้วย
ขอระบายหน่อยนะคะ หากเพื่อนมีข้อคิดอย่างไร เรายินดีรับฟังค่ะ
ขอบคุณค่ะ