"กินข้าวไม่หมด ไม่สงสารชาวนาเหรอ"

"กินข้าวไม่หมด ไม่สงสารชาวนาเหรอ"

หมายถึง ให้เราตักข้าวแค่พอทาน ไม่กินเหลือทิ้งขว้าง เพราะสงสารชาวนา ที่ลำบากปลูกข้าวมา จริงหรือ?

หลายท่านคงเคยได้ยินคำนี้ ในความเห็นผม วลีนี้ผิดพลาดมาก

ลองคิดดูนะครับ

ถ้าทุกๆคน ตักข้าว แค่พอทาน ทำให้ความต้องการข้าวในตลาด ลดลง

ตามหลักอุปสงค์-อุปทาน
เมื่ออุปสงค์ลดลง อุปทานยังเท่าเดิม จะเกิดการแข่งขันกันที่ราคา ราคาขายต้องถูกลงเพื่อแย่งลูกค้า
แล้วราคาขายจะถูกลงได้ยังไง หากต้นทุนการผลิตยังเท่าเดิม
ใช่ครับ ราคาข้าวที่ชาวนาจะขายได้ก็ยิ่งต้องถูกลงไปอีก เป็นการกลั่นแกล้งชาวนามากกว่า

สรุป การตักข้าวแต่พอทาน ไม่ใช่การสงสารชาวนาครับ เป็นการสงสารเงินของตัวเองมากกว่า ที่ต้องจ่ายค่าข้าว

หากสงสารชาวนาจริง หันมาช่วยกัน กินทิ้งๆขว้างๆดีใหมครับ
กิน 1 จาน ทิ้ง 1 จาน   ทำแบบนี้ ข้าวขาดตลาด ราคาขึ้นแน่นอนครับ
อันนี้พูดประชดนะ

ผมไม่ได้พูด ว่า การตักข้าวแต่พอทาน เพื่อปลูกฝังการประหยัด ไม่ฟุ่มเฟือยเป็นเรื่องไม่ดี
ผมว่ายิ่งควรปลูกฝังตั้งแต่เด็กด้วยซ้ำ

แต่ควรเปลี่ยนคำพูดเถอะครับ จาก "กินข้าวไม่หมด ไม่สงสารชาวนาเหรอ"

เป็น "กินข้าวไม่หมด ไม่สงสารพ่อแม่เหรอ", "กินข้าวไม่หมด ไม่เสียดายเงินเหรอ"  ฯลฯ

เพื่อให้เด็กเข้าใจสิ่งที่เราจะสื่อ อย่าเอาภาพชาวนา ที่น่าสงสารมาหลอกเด็กเลยครับ