แต่งให้น้องทั้งสองAOMIKEลองเข้ามาอ่านกันนะ

ชีวิตชายคนนี้ที่ผ่านมา
มองท้องฟ้าไม่เคยจะสดใส
มีแต่ความหม่นหมองในหัวใจ
อยากมีใครที่เข้าใจกันสักคน
   มีชื่อเสียงเงินทองกองตรงหน้า
แต่หัวใจกลับเย็นชาและสับสน
ปิดตัวเองเอาไว้ไกลผู้คน
ไม่เคยสนคำพูดใครฉันไม่ฟัง
    ซ่อนตัวตนเอาไว้ใต้หน้ากาก
มีหน้าฉากเป็นคนที่สดใส
แต่แท้จริงมันช่างอ้างว้างหัวใจ
ไม่มีใครที่เข้าใจในตัวตน
   ที่แสดงออกว่าขี้เก๊กเอาแต่ใจ
ไม่มีใครเคยถามถึงเหตุผล
แต่วันนี้พรหมลิขิตได้บันดล
ให้เจอคนที่ฟ้าท่านกำหนดมา
   เธอคือคนตัวเล็กแสนน่ารัก
เธอคือรักที่ฉันเฝ้าตามหา
เธอคือคนที่เฝ้าคอยตลอดมา
เธอคือยาช่วยรักษาแผลในใจ
   เมื่อพบเธอชีวิตฉันเริ่มเปลี่ยนแปลง
เธอคือแสงรุ่งอรุณของวันใหม่
จากเคยเป็นคนขี้เก๊กเอาแต่ใจ
กลับหวั่นไหวขี้อายยามใกล้เธอ
   เธอเหมือนมีแม่เหล็กดึงดูดฉัน
ยามใกล้กันตัวฉันเอียงเข้าหาเธอเสมอ
อยากจะ ซบ โอบรัดรอบตัวเธอ
เฝ้าละเมอคิดถึงเธออยู่ร่ำไป
   ก้อเธอดันตัวเล็กตรงสเป็คผม
ตากลมๆกับรอยยิ้มที่ดูช่างสดใส
ผมสลวยสวยหอมรัญจวนใจ
ไม่อยากให้ชายคนใดเข้าใกล้เธอ
   เธอคนนี้ สุดที่รัก รักที่สุด
ไม่อาจหยุดหัวใจไม่ให้เผลอ
ตกหลุมรักหาทางไม่พบเจอ
ขอร้องเธอช่วยรับรักจากฉันที............( ไมค์ตัดพ้ออ้อมแอ้ม   อิ..อิ...แอบมโนไปเรื่อย)

มาดูออมบอกไมค์ว่าไงต่อนะ

   ที่ฉันเก็บอาการไว้ไม่กล้าบอก
เพราะกลัวเธอมาหลอกแล้วชิ่งหนี
ประวัติเธอยิ่งดูไม่ค่อยดี
ฉันต้องมีมาตรการความปลอดภัย
   ก้อขอดูกันไปแบบเพื่อนก่อน
อย่ารีบร้อนถ้ารักจริงต้องรอไหว
ฉันเป็นหญิงคงไม่ดีถ้ปล่อยใจ
ให้กับใครที่เพิ่งคบกันไม่นาน
  ให้เวลาได้เป็นเครื่องพิสูจน์
ว่าเธอหยุดพฤติกรรมที่กล่าวขาน
เพราะฉันกลัวหัวใจจะร้าวราน
คงไม่นานเกินใจเธอจะรอคอย......(รักจริงรอหน่อยนะไมค์....อิ..อิ..มโนว่าเป็นสุชาร์อีกแระ)

สุดท้ายนี้ขอให้ติ่งพิชาร์จงประสบความสำเร็จในการชงระหว่างหัวหน้ากับลูกพี่นะ