ก่อนเธอจะจากฉันไป

วัยเด็กนั้นฉันวิ่งล้มนอนกลิ้ง โลกทั้งสิ่งยังเล็กดั่งสนามหญ้า จับจักจั่น วิ่งไล่ลม พรมเวลา ฟ้าก็ว่ากว้างใหญ่ให้เราเล่น ขีดเส้นดินเป็นบ้านตามความฝัน เอียงแก้มยันรับแดดอุ่นละมุนเห็น เสียงหัวเราะปลิวไกลไ

ถึงคนซึ้ง ซึ่งเคย เผยคำรัก พร้อมยอมภักด์ ด้วยใจ ไม่ถ่ายถอน ระหว่างเรา คอยเกื้อ เอื้ออาทร แม้หนาวร้อน ห่วงใย ไม่ลาเลือน เมื่อยามหมอง ไม่เมิน เดินหลบหาย เคียงข้างกาย ไม่คล้อย คอยเป็นเพื่อน ซับน้ำตา ครา