สองตายายจำต้องพยุงซึ่งกันและกันมางาน

เพราะขัดใจเจ้าใหญ่และเจ้ากลางไม่ได้

และหลังจากใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง

เพื่อทำใน"สิ่งที่ต้องทำ"   เสร็จเรียบร้อย



ผมมานั่งปลงสังขาร ถอนหายใจเฮือกๆ

ปรับทุกข์กับ ท่าน ผบชน. ( ผู้บังคับบัญชาตลอดชีวิตนี้)

ที่ม้านั่งหน้าบูท รถประจำกายเจมส์ บอนด์


                                                คิดว่าปีหน้าคงไม่มาอีกแล้วหล่ะครับ

                                                เห็นแล้ว มันทุกข์ทรมานใจเหลือเกิน

                                                                       สู้อย่าเห็นกันดีกว่า



เห็นอะไรที่มันมีรูปทรง "อวบอัด"

น่าฟัด - น่าขับขี่แบบนี้  แล้วมันทนไม่ไหวจริงๆ




                                         แล้วนั่นอะไร  ขาวจั๊วะ น่าเจี๊ยะ ขนาดนั้น

                                         เห็นแล้วมันน่าขโมยกลับบ้านจริงเหวย




โซนเดียวกัน  ว่าเจออวบ เจอขาว จนใจสั่นไปแล้ว

กลับตะลึงจังงัง  เหมือนถูกหมัดน็อคที่ครึ่งปากครึ่งจมูกทันทีที่ได้เห็น

ทั้งส่วนโค้ง  ส่วนเว้า  เล่นเอาใจผมแทบละลาย



ขอยืนยันว่าผมรับไม่ได้ครับ

มันทำร้ายจิตใจอันแสนจะบอบบาง

ของผู้เฒ่าอย่างผมเกินไป

พอกันที  กับมอเตอร์โชว์ 2014  ฮึๆ