เรื่องสั้นวันละเรื่อง : แมวส้มกับวันฟ้าสวย

ทุกเช้า เมื่อฉันลืมตาตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่ปรากฏแก่สายตาคือ ขนปุกปุยสีส้มของเจ้าแมว เจ้านายของฉันเอง มันต้องยื่นหน้ามาจนชิด คงอยากจะทะลุเข้ามาในหน้าฉันเลยถ้าทำได้ ส่งเสียงครืดคราดที่ข้างหู เป็นนาฬิกาปลุกที่ไม่มีวันลืมตั้งเวลา

5.23 น. ฉันเหลือบดูตัวเลข พรายน้ำสีเขียวที่หัวเตียง ตรงเวลาทุกวัน ฉันแปลกใจว่าแมวดูนาฬิกาเป็นหรือ?

แต่เจ้าแมว มันคงคิดในใจว่า 

"ตายหรือยังหนอ? ทาสคนนี้ นอนหลับทั้งคืน ใครเขานอนกลางคืนกัน แมวน่ะ นอนกลางวัน กลางคืนต้องออกล่าจิ้งจก ตอนนี้หิวแล้ว ได้เวลาเทเม็ดๆ และทำความสะอาดห้องน้ำด้วยล่ะ เหม็นแล้วนะ"

ฉันตั้งชื่อมันว่า "เจ้าแมว"  ก็เป็นแมวจะใช้ชื่ออะไรที่เหมาะสมกว่านี้เป็นไม่มีแล้วล่ะ!

บิดขี้เกียจ ยืดยาวทั้งคนและแมว ฉันเปิดม่านออก รับแสงอรุณ 

"วันนี้ฟ้าสวยจัง"

ฟ้าสีฟ้าใส ปุยเมฆขาว เหลือบสีส้มทองของแสงอาทิตย์ยามเช้า ดูแล้วอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก

บรรยากาศช่างเหมือนวันนั้น วันที่ฉันกับเจ้าแมว เจอกันครั้งแรก...

เราเจอกันที่ริมถนนสายหนึ่งรถวิ่งกันขวักไขว่ ท้องฟ้ายามเช้าช่างสดใส สดชื่นเหมาะแก่การเติมพลังก่อนทำงานเสียจริง  

แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันเหลือบมองไปที่ตรงนั้น เห็นก้อนสีส้มเล็กๆ ขดตัวอยู่ที่พุ่มไม้ตรงเกาะกลางถนน มันพุ่งตัวอย่างรวดเร็วไปยังถนนฝั่งตรงข้าม โชคดีที่มันใช้วิชาตัวเบา หลีกพ้นจากรถไปได้

ฉันรีบไปที่จุดกลับรถข้างหน้า เพื่อกลับมาหาเจ้าก้อนสีส้มนั้น ถ้าทิ้งไว้ที่นี่ น่าจะแบนเป็นกล้วยปิ้งแน่ๆ

เมื่อกลับรถไปถึง ที่ตรงนั้นมีรถมอเตอร์ไซค์คันโตจอดอยู่ และเจ้าของรถยืนอยู่ข้างๆ ในอุ้งมือใหญ่ มีเจ้าก้อนสีส้มอยู่ด้วย

"แมวของคุณหลุดมาหรือเปล่าครับ?"

ชายหนุ่มเอ่ยถามส่งยิ้มฟันขาวมาให้ ฉันเงยหน้ามอง โอ๊ย! ใจละลาย หล่อจัง

"เอ่อ..ไม่ใช่ค่ะ เมื่อกี้เห็นมันวิ่งข้ามถนน กลัวจะโดนรถทับ เลยกลับรถมาดูค่ะ"

ฉันตอบตะกุกตะกัก   ไม่กล้าสบตาเขา เขินจัง

หนุ่มฟันขาวหัวเราะเสียงดัง ยื่นเจ้าแมวน้อยมาตรงหน้าฉัน

"งั้นมันก็เป็นของคุณแล้วล่ะ"

ฉันยื่นมือออกไปรับอย่างอัตโนมัติ ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ชายหนุ่มหมุนตัวกลับไปที่มอเตอร์ไซค์ คันโต โบกมือแทนการอำลา

"เขาว่าแมวส้มมันดื้อ จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้"

เขาเอ่ย ส่งยิ้มฟันขาวมาอีกครั้ง ก่อนที่จะเร่งเครื่องรถจากไป ฉันยังคงยกมือขึ้นโบกค้างอยู่เช่นนั้น มองอย่างอาวรณ์จนลับสายตา

จากนั้น แมวส้มตัวที่หนุ่มหล่อคนนั้นให้ฉัน (แม้ว่าฉันจะทึกทักไปเองว่าเขาให้) ก็ใช้ชีวิตอยู่กับฉันเรื่อยมา...

คอยเป็นนาฬิกาปลุก, เป็นเจ้านาย ให้ฉันเทอาหารและทำความสะอาดห้องน้ำแมวทุกเช้า, ช่วยฉันใช้เงินเดือนอย่างไม่สนใจงบดุล ว่ามันเกินบัญชีหรือเปล่า, คอยเตือนฉันให้เก็บข้าวของให้เรียบร้อยเข้าที่เข้าทางเสมอเพราะถ้าขืนวางเกะกะ เจ้าแมวกัดเรียบ ....

ฉันกับเจ้าแมว สานสัมพันธ์ เพิ่มความผูกพันเรื่อยมา แต่หนุ่มฟันขาว ยิ้มสวย กับรถมอเตอร์ไซค์คันโตคนนั้น ฉันไม่เคยเจอเขาอีกเลย...

แม้ว่าฉันจะพยายามสอดส่ายสายตามองหาทุกครั้งที่ขับรถผ่านจุดจุดนั้น

จุดที่... ฉัน เขา และเจ้าแมวโคจรมาพบกัน...