ย่อเรื่องนั้นสำคัญ

มันเหมือนคุณได้เห็นภาพกว้างแล้ว   แล้วสรุปผลเป็นความคิดของคุณเอง
มันเหมือนคุณเห็นท้องฟ้าอย่างไร้ขอบเขตแต่แรก   แล้วชั่งน้ำหนักใส่ใจตามที่คุณเห็น
มันเหมือนคุณมองผ่านโลกจุลจักรวาล  ที่คุณมีอิสระในการเคลื่อนมุมมอง  รวดเร็วประหนึ่งแสงฉายตามที่ใส่ใจ

การที่คุณจะย่อเรื่องราวหนึ่งๆได้   คุณจะต้องมีใจถ่อมน้อมลงสู่การเผชิญหน้า  จิตเริ่มแรก หรือ การเห็นตั้งแต่ตั้งต้น  
เช่น  ความเป็นสาเหตุ   แรงบันดาลใจ   ปมเงื่อน   แรงแค้น  หรือจุดกำเนิดของคนเดินเรื่อง  ซึ่งจะเป็นหัวใจของเรื่องราวที่เหลือ

ึคุณจะย่อเรื่องได้   คุณจะต้องดู  อ่านต่อเนื่อง  มีจินตนาการตามการรับรู้  โดยเฉพาะน้ำหนักของเรื่องที่ดำเนินไป
อะไรที่เป็นสีสรร  อะไรที่แถมเข้ามา  และอะไรที่เป็นประเด็น  แล้วตามติด  
ประกอบสร้างเป็นความเข้าใจของคุณเองที่คุณเข้าใจต่อโลกการรับรู้ขณะนั้น

คุณจะย่อเรื่องได้   คุณจะต้องมีโลกทัศน์เชิงประวัติศาสตร์ด้วยยิ่งดี  ซึ่งอาจทำได้ยาก เพราะ ต้องอาศัยความจำและจินตนาการ
ซึ่งส่วนใหญ่ ผู้คนจะขาดมิติเชิงไทม์ไลน์นี้   ไม่ว่าแง่ข้อเท็จจริง หรือ ลำดับความคิดที่ประกอบสร้างขึ้นระหว่างดู  หรืออ่าน
ความจำตรงนี้   คุณจะใช้เป็นพื้นฐานการคิดวิเคราะห์  หรือประเมินคุณค่าของเรื่องราว  คุณจะต้องมีอิสระจากความกลัวที่จะวิพากษ์วิจารณ์  ถ้าทำได้  ก็ลองมองให้เห็นหลายๆด้าน   แล้วย่อเรื่องออกมาให้ปรากฏเป็นภาษาของคุณเอง   คุณจะพบสิ่งใหม่ๆเกิดขึ้นขณะกลั่นกรองมันออกมา..

การย่อเรื่อง   เป็นบันไดของพลังความคิด   ความเป็นตัวตนของคุณ และเป็นอาวุธ  การสื่อสาร และอำนาจการจัดระเบียบอย่างหนึ่ง
การย่อเรื่องได้ชำนาญ   จะทำให้คุณเป็นคนที่ไม่ตัดสินอะไรง่ายๆ โดยไม่รับฟังให้เข้าใจเสียก่อน