ไม่ขอท้าวความยาวนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า เวลาที่ผมทำงานอยู่คนเดียว หรืออยู่เฉยๆคนเดียว ผมจะมีเรื่องราวที่ผมจินตนาการขึ้นเอง บางครั้งจะเป็นความทรงจำในอดีต บางครั้งจะเป็นการจินตนาการถึงตัวเองในอนาคต บางครั้งก็จะเป็นการจำลองตัวเองไปอยู่ในเรื่องราวแฟนตาซีต่างๆ เช่น ในหนัง หรือ เกม แล้วผมก็จะเผลอพูดในบทพูดต่างๆที่มันอยู่ในจินตนาการครับ เป็นแค่ตอนอยู่คนเดียวครับผม
เวลาเข้าสังคมผมสามารถตอบสนองรับรู้และเรียนรู้ได้เหมือนคนปรกติครับ
เลยสงสัยว่า ผมบ้าไหม หรือ เป็นโรคจิตอะไรหรือป่าว
ผมเป็นบ้าไหมครับ
เรื่องมีอยู่ว่า เวลาที่ผมทำงานอยู่คนเดียว หรืออยู่เฉยๆคนเดียว ผมจะมีเรื่องราวที่ผมจินตนาการขึ้นเอง บางครั้งจะเป็นความทรงจำในอดีต บางครั้งจะเป็นการจินตนาการถึงตัวเองในอนาคต บางครั้งก็จะเป็นการจำลองตัวเองไปอยู่ในเรื่องราวแฟนตาซีต่างๆ เช่น ในหนัง หรือ เกม แล้วผมก็จะเผลอพูดในบทพูดต่างๆที่มันอยู่ในจินตนาการครับ เป็นแค่ตอนอยู่คนเดียวครับผม
เวลาเข้าสังคมผมสามารถตอบสนองรับรู้และเรียนรู้ได้เหมือนคนปรกติครับ
เลยสงสัยว่า ผมบ้าไหม หรือ เป็นโรคจิตอะไรหรือป่าว