พอทีกับปัญญาแบบโลก

กระผมชอบสงใสในปัญหาเกินปัญญา
จนบางครั้งปัญหามี แต่ไม่รู้จะถามยังไง ถึงรู้ก็จริงบ้างไม่จริงบ้างเพราะเค้าบอกต่อกันมา แต่ก็เก็บเอาไว้เป็นข้อมูลรอการพิสูด
เปรียบเหมือนการต่อจิกซอ ธรรมไหนเข้ากันสอดค้องกันก็ได้ภาพที่ไหญ่ขึ้น ธรรมไหนไม่เข้าพวกก็เก็บไว้ก่อน อาจเป็นจิกซอจากภาพอื่น รอการตรวจสอบอีกที ธรรมไหนยังหาไม่เจอก็พยามหาให้เจอ ตอนนี้ภาพที่ได้มันงงสับสนไปหมดไม่รู้จะต่อยังไงต่อ

ตอนนี้รู้แล้วว่างงเพราะอะไร ด้วยคำกล่าวที่ว่า เพราะคิดจรึงไม่รู้หยุดคิดจรึงจะรู้แต่ก็ต้องอาศัยความคิด
เพราะปัญญามันไม่ถึง เหมือนเด็กอนุบาลไปคิดเลขเด็กมหาลัยสอนให้ตายยังไงก็งง

ที่ตั้งกระทุ้งมาอย่านี้เพราะผมคิดว่ามันต้องมีคนที่เป็นเหมือนผม
ที่คิดจะปัฏิบัตแต่พลัดไปก่อนจนล่วงเลยมาเกินปัญญาแบบโลกจะรู้ได้ เพราะเห็นว่าควรศึกษาก่อนจนลืมการภาวนา
เพราะมัวศึกษาแบบโลก จึงมากล่าวไวเพื่อมีคนเหมือนกัน