แฟนเราตั้งสเตตัสนี้เพราะเราชอบพูดเรื่องเดิมซ้ำๆ
เค้าบอกเราว่ารำคาญ แล้วเราก็เลยเงียบ
ไม่คุยกันมาสองวัน จนเค้าตั้งสเตตัสนี้ขึ้นมา...
กูอยู่คนเดียวมาเกือบตลอดชีวิต..เพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกหรอก..
ที่มีอะไรหายไป..กูจะไม่ค่อยรู้สึกอะไร..ก็แค่กลับไปเป็นเหมือนเดิม..
เราเงิบเลย เราเป็นแค่ "อะไร" ในชีวิตเค้า ที่หายไป เค้าก็ไม่หยี่ระ เท่านั้น
คือ เราก็ไม่รู้จะพูดอะไรด้วยอะนะ เพราะเราก็พูดแบบเดิมๆ นั่นแหละ
เธอทำอะไรอยู่ เธอกินข้าวรึยัง วันนี้เธอจะไปข้างนอกอีกแล้วใช่มั้ย
อย่ากลับดึกนะ ดูแลตัวเองดีๆ ลดน้ำหนักด้วย คิดถึงเธอจัง รักเธอนะ ฝันดีค่ะ
เราก็พูดอยู่เท่านี้ แล้ว...เค้าก็รำคาญ เราก็ไม่พูดอีก
ตอนนี้เราสงบนิ่งมาก พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ไม่รู้จะทำยังไง สับสน
แล้วเค้าก็พิมพ์ อันนี้ขึ้นมา เราไปไม่ถูกเลย ตอนนี้อยากให้ใครซักคนรับฟังและเข้าใจก็พอ
ข้อความเรามันวกวนหน่อยนะ ให้อภัยเราด้วย
ถ้าเธอได้มาอ่าน..
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าชั้นเป็นได้แค่ "อะไร" ซักอย่างในชีวิตเธอ ที่ไม่สำคัญมาก จะหายไปก็คงไม่เป็นอะไรอย่างที่เธอพูดใช่มั้ย?
ชั้นเสียใจนะที่เป็นได้แค่คำว่า "อะไร" แค่นั้น มันดูไม่มีความหมายเลย เหมือนเป็นสิ่งเล็กน้อย ไม่มีค่าอะไรในชีวิตเธอ
ตลอดมาชั้นคิดว่า ชั้นเป็นคนพิเศษ เป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่เธอรักที่สุด แต่แท้จริงแล้ว ชั้น คือ "อะไร" ก็ไม่รู้ ชั้นเข้าใจผิด
ขอโทษนะ
ขอโทษที่ทำตัวน่ารำคาญเพราะคิดว่าตัวเองสำคัญพอที่เธอจะใส่ใจ ก็เลยทำไปแบบนั้น
ชั้นเสนอสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเธอ เพราะว่ามันดีต่อตัวเธอ เธอไม่สนใจมัน
ตอนนี้ชั้นรู้แล้ว ที่เธอไม่สนใจ ไม่ใช่เพราะตัวของมัน แต่เป็นเพราะ ชั้นเอง ชั้นไม่มีแรงโน้มน้ามเธอมากพอ ชั้นเข้าใจแล้ว
เข้าใจแล้วที่บอกว่า เธอจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเองทั้งนั้น เธอจะเป็นอย่างนี้ เธอจะทำแบบนี้ ไม่มีใครห้ามเธอได้
ชั้นเอง ที่อยากเป็นคนนั้น ชั้นอยากเป็นคนที่เธอจะฟัง แต่สุดท้ายก็ไม่เลย ชั้นคิดไปเองหมดเลย
แล้วชั้นก็รอเธอเริ่มก่อนเพราะชั้นไม่รู้จะเริ่มยังไง ตอนนี้เคลียร์แล้วว่าต่อให้เธอไม่มีชั้น ยังไงเธอก็อยู่ได้
ชั้นเองก็หวังว่าคงจะทำได้ในไม่ช้านี้เหมือนกัน ชั้นอยากเข้มแข็งแบบเธอบ้างจังเลย
กูอยู่คนเดียวมาเกือบตลอดชีวิตเพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกหรอกที่มีอะไรหายไปกูจะไม่ค่อยรู้สึกอะไรก็แค่กลับไปเป็นเหมือนเดิม
เค้าบอกเราว่ารำคาญ แล้วเราก็เลยเงียบ
ไม่คุยกันมาสองวัน จนเค้าตั้งสเตตัสนี้ขึ้นมา...
กูอยู่คนเดียวมาเกือบตลอดชีวิต..เพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกหรอก..
ที่มีอะไรหายไป..กูจะไม่ค่อยรู้สึกอะไร..ก็แค่กลับไปเป็นเหมือนเดิม..
เราเงิบเลย เราเป็นแค่ "อะไร" ในชีวิตเค้า ที่หายไป เค้าก็ไม่หยี่ระ เท่านั้น
คือ เราก็ไม่รู้จะพูดอะไรด้วยอะนะ เพราะเราก็พูดแบบเดิมๆ นั่นแหละ
เธอทำอะไรอยู่ เธอกินข้าวรึยัง วันนี้เธอจะไปข้างนอกอีกแล้วใช่มั้ย
อย่ากลับดึกนะ ดูแลตัวเองดีๆ ลดน้ำหนักด้วย คิดถึงเธอจัง รักเธอนะ ฝันดีค่ะ
เราก็พูดอยู่เท่านี้ แล้ว...เค้าก็รำคาญ เราก็ไม่พูดอีก
ตอนนี้เราสงบนิ่งมาก พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ไม่รู้จะทำยังไง สับสน
แล้วเค้าก็พิมพ์ อันนี้ขึ้นมา เราไปไม่ถูกเลย ตอนนี้อยากให้ใครซักคนรับฟังและเข้าใจก็พอ
ข้อความเรามันวกวนหน่อยนะ ให้อภัยเราด้วย
ถ้าเธอได้มาอ่าน..
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้