หลายๆบ้านที่มีลูกในวัยเรียน ก็จะรู้ว่าช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมและปิดมาจะเป็นเดือนแล้วค่ะ บางบ้านก็มีกิจกรรมพาลูกไปเรียนรู้โลกกว้าง ไปตจว.ไปตปท.ไปตตต. (ติวติวติว)ที่บ้านเรามีเด็กผู้ชาย 2 คน (11 กับ 6)ไม่ค่อยได้ไปไหนกันไกล อยู่บ้านซะเป็นส่วนใหญ่ กิจกรรมหลักๆของเด็กๆก็เล่นเกมส์คอมฯ ดูการ์ตูนCD รื้อของเล่นเต็มบ้าน เล่นกันแกล้งกันไปมา พี่แหย่น้องให้ร้องให้หนุกหนาน(ให้แม่อารมณ์เสียเล่นๆ) มานึกๆดูกิจกรรมของลูกมันไร้สาระ ไร้แก่นสารไปหน่อย เราคนเป็นแม่(ผู้ไม่ค่อยจริงจังกับชีวิต)ก็เลยเริ่มหางานนั่นนี่ให้ลูกทำให้ได้เรียนรู้ในโลกของบ้านๆนี่แหละ ก็เริ่มจากเด็กคนโต พูดไปก็อายคนอื่น ทุกวันนี้ลูกจะป.6 อยู่แล้วทำไรไม่เป็นเลย มีอะไรแม่ก็ทำซะเอง ไม่ใช่ว่าโอ๋ลูกหรืออะไรหรอกค่ะ บางทีมันเหนื่อยใจ ไม่ได้ดั่งใจและไม่มีความอดทนพอ...ได้ยินมาว่าบางบ้านลูกเค้าทำอะไรได้เยอะแยะ บางคนออกไปช่วยงานพ่อแม่นอกบ้านรับผิดชอบงานได้เป็นเรื่องเป็นราว ฟังแล้วทึ่งมาก รู้ว่าตัวเราเองยังสอนลูกได้ห่างไกลจากสิ่งเหล่านั้นมาก ก็เลยคิดว่าช่วงเวลาที่ลูกได้อยู่กับเราเต็มเวลาต้องหาอะไรให้ทำและต้องปรับพฤติกรรมตัวแม่เองด้วย แม้จะดูเล็กน้อยก็ยังดี...
อันดับแรกตื่นนอนต้องพับผ้าห่ม(พับของทุกคน)การพับของเค้าก็ม้วนๆแล้วเอาไปซ้อนๆกัน เราต้องพูดสอนทุกวันจะครบเดือนแล้วดีขึ้นมานิดหน่อย กรอกน้ำใส่ขวดใส่ตู้เย็น อันนี้ทำมาก่อนหน้านี้ เลยเหมือนเป็นหน้าที่หลักแต่ที่ต้องคอยดูเพราะคุณเค้าจะกรอกอย่างเดียวไม่ดูหรอกว่าบางทีขวดน้ำมันแผล่บ จับแทบไม่ได้จะลื่นหลุดมืออยู่แล้วเค้าก็ยังกรอก!! พับถุงเท้าลงตะกร้า อันนี้เราให้สิทธิ์เต็มที่ จับคู่ไม่ดีใส่แล้วสีไม่เหมือนก็เรื่องของเธอ แล้วก็เริ่มมาให้ล้างจาน แม้ตอนแรกจะกังวลเรื่องสารตกค้างจากน้ำยาล้างจาน(จนต้องมาล้างซ้ำอีกที)แต่นี่คือความหวังของคนที่ไม่มีลูกสาวเลยนะ...ครั้งแรกก็ยืนคุม บอกขั้นตอน แยกจาน ถ้วย ช้อน เอาน้ำใส่กะลังมัง บลาๆๆนะๆๆเข้าใจนะ ครั้งต่อไปปล่อยให้ล้างเอง เราไปทำนั่นนี่กลับมาดูอีกที โอ้มายก้อดดดดด!!! พื้นที่ห้องครัวน้อยๆบริเวณที่ล้างจานเหมือนผ่านมรสุมน้ำท่วมปี 54 เปียกไปทั่วทุกหัวระแหง แม้ตัวแต่ตัวคนล้างเองก็เหมือนเพิ่งไปเล่นสงกราณต์แล้วเดินเข้าบ้านมา มันเปียกมะล่อกมะแล่กไปหมด เราเอามือ2ข้างกุมหัว เอาฝ่ามือบริเวณเนินศุกร์กับเนินจันทร์นวดขมับตัวเอง ก่อนลงมือล้างครัว นึกในใจเอาวะ!!ดีเหมือนกันไม่ได้ทำความสะอาดขนานใหญ่มานานแระ(กร๊อดดด...) แต่เราก็ยังคงให้ล้างต่อไป โดยครั้งต่อๆมาก็ดีขึ้นมานิดหน่อยตามลำดับ แล้วก็มีให้เอาไม้ม๊อบถูพื้น แต่จะให้ถูเฉพาะบริเวณขั้นบันไดก่อน เพราะพื้นที่น้อย เห็นผลงานชัด ทำงานในบ้านมาเรื่อยๆ จนเริ่มใช้ให้ออกไปทำอะไรให้นอกบ้าน...
ด้วยการให้ไปซื้อของใช้ที่ร้านชำในหมู่บ้านเล็กๆน้อยๆ ขนาดว่าเล็กๆน้อยๆก็ต้องย้ำแล้วย้ำอีก เพราะเค้าไม่รู้จักข้าวของเครื่องใช้ในบ้านเอาซะเลย ไม่รู้ว่าแบบไหนที่เรียกว่ากะทิกล่อง ซุปคนอร์ก้อน หรือน้ำยาถูพื้น...ล่าสุดให้ไปซื้อไข่ 10 ฟอง (จากที่ก็ฝึกให้เค้าไปซื้อเรื่อยๆ เราก็เริ่มเชื่อใจว่าโอเคล่ะ พอไปได้ ไม่มีไรน่าห่วง) เราให้เงินไป 60 บาทคาดว่าไข่ 10 ฟองคงไม่ถึง 60 เหลือให้คนไปซื้อไข่ซื้อไอติมกินบ้าง(อันนี้ไม่ต้องบอกนะ เค้าจะฉลาดมากคิดเองได้) หายไปสักพัก เดินแกว่งไข่เข้าบ้านมา ก่อนจะนั่งลงแล้วบอกทำไข่แตกที่ร้าน 2 ฟองต้องชดใช้ 10 บาท แล้วในถุงที่แกว่งมาก็แตก 1 ฟอง อ่ะๆๆ ไม่ว่ากันไข่มันเปราะบางมันแตกกันได้ "แล้วทำไมถึงแตกละลู้กกกกก" (ขอขั้นตอน) เค้าก็เล่า "ไปถึงนะแม่ ลูกก็ไปหยิบไข่ 10 ฟองมาถือใส่ไว้(ทำท่าประกอบใส่ไว้ในอ้อมอก)คนขายก็ชี้ไปที่ถุง ลูกก็เดินๆๆหาถุงแล้วก็วางไข่ไว้หลังตู้แช่แล้วก็ไปหยิบถุง ไข่มันก็กลิ้งๆตกอ่ะแม่" โอ้มายยยยก้อดดด!!!นี่การจัดระบบความคิดลูกมันมีปัญหาแล้วนะ ลูกไปหยิบไข่ 10 ฟองโดยยังไม่รู้ว่าจะใส่ภาชนะอะไร แล้วไม่รู้ว่าภาชนะนั้นอยู่ตรงไหน เราก็ให้เค้าสมมุติว่าย้อนกลับไปให้เค้าเรียงลำดับขั้นตอนใหม่ จากนั้นเราก็เริ่มต้นบรรยาย เรื่องการลำดับขั้นตอน และการจัดระบบความคิดการทำอะไรก่อนหลัง (ซึ่งลึกๆสิ่งนี้ก็เป็นปัญหาของแม่ในระดับปัญหาของแม่เอง) และก็เริ่มมาสังเกตพฤติกรรมลูกในเรื่องอื่นๆ จนมาปรึกษากับพ่อบ้าน และว่าลูกเราไม่ได้บกพร่องเรื่องสติปัญญา(ได้ทุนเรียนดีทุกปี)ไม่ใช่ด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ แต่ทักษะในการจัดระบบความคิดนี่อ่อนแอมาก ปัญหาคงเป็นที่เรายังสอนลูกไม่ครบด้าน มันจึงเหมือนถ้าปล่อยให้เค้าออกไปทำอะไรที่ไม่เคยทำ เค้าจะเก้ๆกังๆทั้งที่ควรจะทำได้ คิดได้แต่ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ได้เอาซะเลย...
ส่วนใหญ่อยู่บ้านเราจะเล่นกับลูกพูดคุยกันเหมือนเพื่อนเล่น บางทีก็พูดแก ชั้น ทำไมว่ะ แตะก้น จับโน้มคอตีเข่า แต่เวลาทำไม่ถูกก็มีบ่น สอน โวยวายและเกรี้ยวกราดบ้าง ขู่ลูกบ้างลูกก็กลัว นี่เป็นส่วนย่อย บางส่วนน้อยๆของลูก ใครมีเรื่องราวเกี่ยวกับลูกๆ อย่างไรบ้างมาเล่าสู่กันฟัง และขอคำแนะนำบ้างนะคะ
เรื่องราวตอนปิดเทอม...แม่ด้อยปัญญากับลูกเจ้าปัญหา!!
อันดับแรกตื่นนอนต้องพับผ้าห่ม(พับของทุกคน)การพับของเค้าก็ม้วนๆแล้วเอาไปซ้อนๆกัน เราต้องพูดสอนทุกวันจะครบเดือนแล้วดีขึ้นมานิดหน่อย กรอกน้ำใส่ขวดใส่ตู้เย็น อันนี้ทำมาก่อนหน้านี้ เลยเหมือนเป็นหน้าที่หลักแต่ที่ต้องคอยดูเพราะคุณเค้าจะกรอกอย่างเดียวไม่ดูหรอกว่าบางทีขวดน้ำมันแผล่บ จับแทบไม่ได้จะลื่นหลุดมืออยู่แล้วเค้าก็ยังกรอก!! พับถุงเท้าลงตะกร้า อันนี้เราให้สิทธิ์เต็มที่ จับคู่ไม่ดีใส่แล้วสีไม่เหมือนก็เรื่องของเธอ แล้วก็เริ่มมาให้ล้างจาน แม้ตอนแรกจะกังวลเรื่องสารตกค้างจากน้ำยาล้างจาน(จนต้องมาล้างซ้ำอีกที)แต่นี่คือความหวังของคนที่ไม่มีลูกสาวเลยนะ...ครั้งแรกก็ยืนคุม บอกขั้นตอน แยกจาน ถ้วย ช้อน เอาน้ำใส่กะลังมัง บลาๆๆนะๆๆเข้าใจนะ ครั้งต่อไปปล่อยให้ล้างเอง เราไปทำนั่นนี่กลับมาดูอีกที โอ้มายก้อดดดดด!!! พื้นที่ห้องครัวน้อยๆบริเวณที่ล้างจานเหมือนผ่านมรสุมน้ำท่วมปี 54 เปียกไปทั่วทุกหัวระแหง แม้ตัวแต่ตัวคนล้างเองก็เหมือนเพิ่งไปเล่นสงกราณต์แล้วเดินเข้าบ้านมา มันเปียกมะล่อกมะแล่กไปหมด เราเอามือ2ข้างกุมหัว เอาฝ่ามือบริเวณเนินศุกร์กับเนินจันทร์นวดขมับตัวเอง ก่อนลงมือล้างครัว นึกในใจเอาวะ!!ดีเหมือนกันไม่ได้ทำความสะอาดขนานใหญ่มานานแระ(กร๊อดดด...) แต่เราก็ยังคงให้ล้างต่อไป โดยครั้งต่อๆมาก็ดีขึ้นมานิดหน่อยตามลำดับ แล้วก็มีให้เอาไม้ม๊อบถูพื้น แต่จะให้ถูเฉพาะบริเวณขั้นบันไดก่อน เพราะพื้นที่น้อย เห็นผลงานชัด ทำงานในบ้านมาเรื่อยๆ จนเริ่มใช้ให้ออกไปทำอะไรให้นอกบ้าน...
ด้วยการให้ไปซื้อของใช้ที่ร้านชำในหมู่บ้านเล็กๆน้อยๆ ขนาดว่าเล็กๆน้อยๆก็ต้องย้ำแล้วย้ำอีก เพราะเค้าไม่รู้จักข้าวของเครื่องใช้ในบ้านเอาซะเลย ไม่รู้ว่าแบบไหนที่เรียกว่ากะทิกล่อง ซุปคนอร์ก้อน หรือน้ำยาถูพื้น...ล่าสุดให้ไปซื้อไข่ 10 ฟอง (จากที่ก็ฝึกให้เค้าไปซื้อเรื่อยๆ เราก็เริ่มเชื่อใจว่าโอเคล่ะ พอไปได้ ไม่มีไรน่าห่วง) เราให้เงินไป 60 บาทคาดว่าไข่ 10 ฟองคงไม่ถึง 60 เหลือให้คนไปซื้อไข่ซื้อไอติมกินบ้าง(อันนี้ไม่ต้องบอกนะ เค้าจะฉลาดมากคิดเองได้) หายไปสักพัก เดินแกว่งไข่เข้าบ้านมา ก่อนจะนั่งลงแล้วบอกทำไข่แตกที่ร้าน 2 ฟองต้องชดใช้ 10 บาท แล้วในถุงที่แกว่งมาก็แตก 1 ฟอง อ่ะๆๆ ไม่ว่ากันไข่มันเปราะบางมันแตกกันได้ "แล้วทำไมถึงแตกละลู้กกกกก" (ขอขั้นตอน) เค้าก็เล่า "ไปถึงนะแม่ ลูกก็ไปหยิบไข่ 10 ฟองมาถือใส่ไว้(ทำท่าประกอบใส่ไว้ในอ้อมอก)คนขายก็ชี้ไปที่ถุง ลูกก็เดินๆๆหาถุงแล้วก็วางไข่ไว้หลังตู้แช่แล้วก็ไปหยิบถุง ไข่มันก็กลิ้งๆตกอ่ะแม่" โอ้มายยยยก้อดดด!!!นี่การจัดระบบความคิดลูกมันมีปัญหาแล้วนะ ลูกไปหยิบไข่ 10 ฟองโดยยังไม่รู้ว่าจะใส่ภาชนะอะไร แล้วไม่รู้ว่าภาชนะนั้นอยู่ตรงไหน เราก็ให้เค้าสมมุติว่าย้อนกลับไปให้เค้าเรียงลำดับขั้นตอนใหม่ จากนั้นเราก็เริ่มต้นบรรยาย เรื่องการลำดับขั้นตอน และการจัดระบบความคิดการทำอะไรก่อนหลัง (ซึ่งลึกๆสิ่งนี้ก็เป็นปัญหาของแม่ในระดับปัญหาของแม่เอง) และก็เริ่มมาสังเกตพฤติกรรมลูกในเรื่องอื่นๆ จนมาปรึกษากับพ่อบ้าน และว่าลูกเราไม่ได้บกพร่องเรื่องสติปัญญา(ได้ทุนเรียนดีทุกปี)ไม่ใช่ด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ แต่ทักษะในการจัดระบบความคิดนี่อ่อนแอมาก ปัญหาคงเป็นที่เรายังสอนลูกไม่ครบด้าน มันจึงเหมือนถ้าปล่อยให้เค้าออกไปทำอะไรที่ไม่เคยทำ เค้าจะเก้ๆกังๆทั้งที่ควรจะทำได้ คิดได้แต่ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ได้เอาซะเลย...
ส่วนใหญ่อยู่บ้านเราจะเล่นกับลูกพูดคุยกันเหมือนเพื่อนเล่น บางทีก็พูดแก ชั้น ทำไมว่ะ แตะก้น จับโน้มคอตีเข่า แต่เวลาทำไม่ถูกก็มีบ่น สอน โวยวายและเกรี้ยวกราดบ้าง ขู่ลูกบ้างลูกก็กลัว นี่เป็นส่วนย่อย บางส่วนน้อยๆของลูก ใครมีเรื่องราวเกี่ยวกับลูกๆ อย่างไรบ้างมาเล่าสู่กันฟัง และขอคำแนะนำบ้างนะคะ