ถึงคุณอวัยวะชิ้นนั้น คำตอบ : ของกระทู้ กับดักรายได้ปานกลาง

จากกระทู้นี้ http://pantip.com/topic/31684901/comment5
พอดีเลิกงานครับ มาเพิ่มรายละเอียดให้ กลัวจะไม่กลับมาอ่านเลยตั้งกระทู้ใหม่ให้ครับ

- การทะลุกับดักรายได้ปานกลาง หนึ่งในวิธีทะลุคือใช้เทคโนโลยีที่สูงขึ้น จะเจอปัญหาแบบว่าโดดสูงเป็นบางอุตสาหกรรมไหมคะ

1. การทะลุรายได้ปลานกลางไม่ใช้แค่พึ่งเทคโนโลยี สิ่งสำคัญคือตลาด เทคโนโลยีแค่สร้างให้เกิดประสิทธิภาพการผลิตที่มากขึ้น ถ้าผลิตได้มากแต่ไม่มีตลาดรองรับ เทคโนโลยีดีแค่ไหนก็เปล่าประโยชน์ เทคโนโลยีไม่ได้ทำให้เกิดราคาที่สูงขึ้นเสมอไป ยกตัวอย่างเช่นในอุตสาหกรรมคอมพิวเตอร์ ทั้งๆที่เทคโนโลยีเพิ่มขึ้นแต่ทำมัยราคากลับลดลง คุณมองภาพรวมเศรษศาสตร์ให้ออกก่อนครับ ต้นทุนการผลิตลดลงได้ด้วยเทคโนโลยีถ้าคุณทำเป็นและทำถูกวิธี ยกตัวอย่างกฎของมัวร์
ปัญหาสำคัญของไทยคือไม่สามารถผลิตเทคโนโลยีมาใช้งานเองได้ ทำให้ต้องพึ่งพาแต่เทคโนโลยีต่างประเทศ ซึ่งแน่นอนการนำเข้าเครื่องจักรมาย่อมต้องมีราคาแพงกว่าการพัฒนาเทคโนโลยีเป็นของตนเอง นี้คือหนึ่งในปัญหาหลักของประเทศ ส่งผลให้ความสามารถการแข่งขันในตลาดโลกทำได้ยากขึ้น

- การจะทำให้ไทยกลายเป็นประเทศพัฒนาแล้ว ตอนนี้มีอยู่วิธีเดียวใช่ไหมคะ คือทำให้หลุดจากกับดักรายได้ปานกลาง พอจะทำนายได้ไหมคะ ว่าระหว่างไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย ชาติไหนจะหลุดจากตรงนี้ได้ก่อนกัน

2. การเป็นประเทศพัฒนาแล้ว ผมว่าจริงๆ ไม่เกี่ยวกับเรื่องรายได้เป็นหลัก คุณควรมุ่งไปที่คุณภาพชีวิตของคนในประเทศมากกว่า ถ้าเกิดคุณสามารถใช้ชีวิตได้สะดวกขึ้น มีประโยชน์มากขึ้น สร้างกำไรเข้าประเทศ ทำดุลการค้าให้เกิดได้ ปัญหาสำหรับเรื่องรายได้ของคนไทยไม่ใช้ปัญหารายได้ แต่ปัญหาหลักคือเราขาดทักษะที่จะนำพาไปสู่รายได้ในระดับที่สูงขึ้น หากเราไม่สามารถสร้างดุลการค้าให้เกิดในประเทศได้ การหลุดออกจากรายได้ปานกลางย่อมเป็นไปได้ยาก ผมจะอธิบายให้ฟังง่าย สมมุตคุณมีตุ่มใส่น้ำหลายใบในบ้าน การที่คุณตักน้ำจากตุ่มหนึงไปอีกตุ่มหนึ่งถามว่าจะทำให้ระดับน้ำในบ้านเพิ่มสูงขึ้นมัย ? (ในบ้านนะไม่ใช้ในตุ่ม) ตุ่มก็เหมือนการเคลื่อนย้ายเงินทุน การที่ทุนจากกระเป๋านาย A เคลื่อนไปที่กระเป๋านาย B ซึ่งอยู่ในประเทศ ก ประเทศเดียวกันย่อมไม่ช่วยให้คนในประเทศ ก รวยขึ้นได้ สิ่งนี้แค่ทำให้ นาย B รวยกว่านาย A ที่นี้กลับมาที่ตุ้มน้ำ ถ้าเราจะเพิ่มระดับน้ำในบ้านให้มากขึ้น เราก็ต้องไปจักเอาน้ำจากเพื่อนข้างบ้านมาใส่ ดังนั้นนาย A กับ B ถ้าอยากจะเพิ่มเงินในประเทศ ก ก็ต้องทำแบบเดียวกับตุ่มน้ำ คือต้องไปเอาเงิน นาย C ที่อยู่ประเทศ ข มาใส่แทน  ที่นี้ปัญหาก็มาถึงประเทศไทยบาง การที่ไทยไม่สามารถหลุดจากระดับปานกลางได้ เพราะปัจจุบันไทยเองกำลังทำแบบ นาย A กับนาย B อยู่ เราไม่สามารถนำเม็ดเงินจากนาย C มาเข้ากระเป๋าได้ หนำซ้ำ คนจำนวนมากยังเห็นว่าวิธีการแบบ A - B เป็นเรื่องปกติ ที่นี้ขอตอบคำถาม จขกท. ไทย มาเล อินโด ใครจะเจริญก่อนกัน ผมจะบอกให้ว่า จขกท. ตัดมาเลออกจากลิสได้เลย เพราะมาเลจะเจริญเป็นประเทศแรกสุด ตอนนี้มาเลนำหน้าไทยไปแบบไม่เห็นฝุ่นหละครับ นี้คืออันดับ 2 ของ AEC เป็นรองแค่สิงคโป ที่นี้ไทยกับอินโดเนี่ย ผมจะบอกว่าโดยภาพรวมมีความใกล้เคียงกัน ปัจจุบันไทยยังได้เปรียบแต่อนาคตไม่กล้าฟันธงจริง ขึ้นกับใครสามารถสร้างเสถียรภาพทางการเมืองได้ไวกว่ากัน

- ด้วยศักยภาพของไทยในตอนนี้ เน้นเรื่องดัชนีการพัฒนามนุษย์อย่างเดียวได้ไหมคะ เพื่อพาตัวเองเข้าสู่การเป็นประเทศพัฒนาแล้ว

3. ความเห็นส่วนตัวผมว่าทรัพยากรมนุษย์สำคัญสุดแล้ว เพราะถ้ามนุษย์เองก็เป็นจุดเริ่มต้นของเทคโนโลยีและองค์ความรู้ต่าง ๆ แต่สิ่งเหล่านี้ก็ต้องเกิดการสนับสนุนจากทางภาครัฐบาลเป็นสำคัญด้วย เพราะถ้าพัฒนาคุณภาพมนุษย์ แต่รัฐไม่สนับสนุนทุนเพื่อให้ก่อเกิดนวัตกรรม สร้างคนมาก็ไม่สามารถสร้างประโยชน์ได้ ตัวอย่างเช่น อินเดีย สมัยก่อนเก่งคอมพิวเตอร์มาก แต่กลับไม่สามารถหางานได้จนตอนหลังมีการ Outsource จากอเมริกาเข้าสู้อินเดียจึงสามารถพัฒนาไปต่อได้ สิ่งสำคัญของทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพ และรัฐบาลที่ดี จงดูตัวอย่างจากสิงคโป สิงคโปเป็นประเทศที่น่าสงสารมากเมื่อเทียบกับไทย ทั้งนี้เพราะขาดทรัพยากรทางธรรมชาติ ขาดพื้นที่ทำเกษตรกรรม ขาดน้ำสะอาด แต่ประเทศนี้มีสิ่งเดียวที่เหนือกว่าประเทศใดในเขตเอเชีย นั้นคือทรัพยากรมนุษย์ สิงคโป ขายทรัพยากรมนุษย์ให้ต่างชาติ ทำหน้าที่เป็นคนกลางในการกระจายสินค้า คนสิงคโปคือชาติที่ได้รับการยอมรับจากอเมริกาในเรื่องทรัพยากรคน และสิ่งสำคัญที่สุดของสิงคโป คือ การที่มีผู้นำที่มีวิสัยทัศ การวางผังเมืองของสิงคโปไม่ใช้ทำชุ่ยๆ ทำวันเดียวเสร็จ แต่เกิดจากฝีมือจริงๆ อีกตัวอย่างหนึ่งที่สำคัญผมอยากให้คุณดูเกาหลีใต้เป็นตัวอย่าง เกาหลีเองก็คล้ายสิงคโป แทบจะไม่มีมรกดทางวัตนธรรมอันโดดเด่น ไม่มีทรัพยากรมหาศาล แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้หลุดออกจากรายได้ปานกลางได้คือ การส่งออกวัฒนธรรม สินค้าหลักเกาหลีคือวัฒนธรรม และไม่ใช้วัฒนธรรมที่ดังเดิม ส่วนมากเกิดจากการตกแต่งเพิ่มเติมทั้งนั้น.. สิ่งที่แตกต่างกับไทย คือ เค้ามีวิสัยทัศ...  น่าเสียใจ ที่ครั้งหนึ่งขนาดบอลเองเรายังแข่งกับเกาหลีอย่างสูสี...

- ความเป็นประเทศเกษตรกรรม ช่วยลดค่าครองชีพโดยรวมได้ไหมคะ กรณีไม่ได้ทำเกษตรเองนะ แม้แต่ปลูกผักสวนครัว

4. คำถามข้อนี้จะตอบง่ายมาก ถ้าคุณดูโครงสร้างธุรกิจออก แน่นอนว่าการเป็นประเทศเกษรกร ทำให้เราใช้ต้นทุนทางการผลิตที่ต่ำจึงทำให้ราคาค่าครองชีพลดลง แต่สิ่งนี้ย่อมเกี่ยวข้องกับกลไกในการกำหนดราคาด้วย ปัจจุบันที่ค่าครองชีพไม่สูงเพราะเมื่อบวกต้นทุนรวมกับค่าแรงเกษตรกรแล้วมันยังไม่เยอะไงครับ ผมจะบอกราคาแตงโมหน้าสวนให้ แตงโมหน้าส่วนมูลค่า 9 บาท กว่าจะส่งมาถึงกรุงเทพมาขาย ลูกหละ 60 บาท คุณว่าเกษตรกรได้กี่บาท และกี่บาทเข้ากระเป๋าพ่อค้าคนกลาง จะเห็นว่าปัญหาสำคัญที่ราคาแพงไม่ได้อยู่ที่ตัวเกษตรกร แต่อยู่ที่ตัวพ่อค้าคนกลาง หรือ modern trade เป็นหลัก อีกสิ่งหนึ่งคือ เราไม่พยายามใช้เทคโนโลยีการผลิตให้เกิดประโยชน์ เรายังใช้แรงงานเท่าเดิม ในการผลิตปริมาณเท่าเดิม สุดท้ายพอเราพยายามขึ้นค่าครองชีพ ราคาสินค้าก็ขึ้นตาม พอเจอกลไกแบบนี้คุณคิดว่าค่าครองชีพจะลดลงได้มัย ?

- การผลิตสินค้าได้เอง ยิ่งหลากชนิดยิ่งดี ช่วยลดค่าครองชีพในพื้นที่นั้น (จังหวัด/ประเทศ) ได้จริงหรือไม่คะ

5. ขึ้นกับขนาดของตลาดเป็นสำคัญ การผลิตได้เองช่วยลดต้นทุนทางด้านการเคลื่อนย้ายวัตถุดิบ แต่อย่างไรเสียคุณก็ต่องลงทุนในด้านการผลิต สิ่งสำคัญของการผลิตก็เหมือนการทำกับข้าวกินเองที่บ้าน ถ้าคุณทำการผลิตแล้วกินแค่คนเดียว คุณจะคุ้มค่าของกับค่าแก็สมัย ? ในขณะเดียวกันถ้าคุณทำอาหารสำหรับเลี้ยงคง 30 คน การทำเองย่อมต้องประหยัดกว่าการซื้อ ข้าวกล่อง 30 กล่องแน่นอน สิ่งสำคัญจึงอยู่ที่ Economy of scale

- ค่าครองชีพสูงมีผลดีอย่างไร ผลเสียอย่างไรคะ ตอนแรกเดี๊ยนนึกว่ายิ่งต่ำยิ่งดี ต่อมาไปอ่านเจอ เหมือนจะเป็นพวกการจัดอันดับ World City หรืออะไรทำนองนี้ เหมือนว่าจะแข่งกันค่าครองชีพสูงค่ะ เขาบอกข้อดีอะไรเดี๊ยนจำไม่ได้ละค่ะ

6. ในบางประเทศสาเหตุที่ค่าครองชีพสูง เพราะค่าแรงสูง ถ้าคุณเข้าใจเรื่องต้นทุน คุณก็จะทราบว่าต้นทุนเกือบ 40 % ส่วนใหญ่เกิดขึ้นกับค่าจ้างแรงงาน

ในส่วนนี้ผมอยากอธิบายแยกส่วนให้ฟัง การที่ค่าครองชีพสูงแค่นอนว่าทุกคนจะมีรายได้ที่เยอะ ในส่วนนี้อยากให้คุณอ่านขอ 2 ของผม รายได้ที่เพิ่มจากค่าครองชีพที่สูงจะมาจากไหน ? แน่นอนถ้านาย A ต้องการได้เงินเพิ่มขึ้น นายเอมี 2 วิธี 1 คือไปเอาจาก B ไม่ก็ไปเอาจาก C ถูกมัยครับ สมมุติกรณีถ้านาย A ไปเอาจากนาย B จะเกิดอะไรขึ้น แน่นอน นาย B ย่อมมีเงินน้อยลง ถ้าในประเทศนี้ มีนาย E เพิ่มมาอยู่ในประเทศ ก อีกคน ถ้านาย B อยากได้เงินเพิ่มเหมือนนาย A นาย B ก็ต้องไปเอาจากนาย E ต่ออีกที ---> นี้จึงคือเหตุผลหลักทำมัยค่าครองชีพสูงแล้วทำให้รายได้ถึงสูงขึ้นด้วย ดังนั้นวิธีการที่ถูกต้องในการเพิ่มค่าแรง โดยไม่เพิ่มค่าครองชีพคุณจะต้องไปเอาจากนาย C ที่อยู่คนหละประเทศกับคุณ

- ค่าครองชีพต่ำ เป็นหนึ่งในเหตุผลที่นักท่องเที่ยวเลือกเดินทางมาไทย ถ้ามันสูงขึ้น จะกระทบต่อภาคการท่องเที่ยวอย่างไรบ้างคะ แล้วจะหารายได้จากไหนมาทดแทน

7. แน่นอน ต้องมีผลกระทบไม่มากก็น้อย แต่ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอุปสงค์ อุปทานเป็นสำคัญ เมื่อค่าครองชีพต่ำ ทำให้นักท่องเที่ยวเทียวได้มากขึ้น ในขณะที่เงินเท่าเดิม ลองจินตนการเป็นคนซื้อของดู คุณสามารถซื้อของได้มากขึ้นในจำนวนเงินเท่าเดิม คุณย่อมต้องชอบมากกว่าอยู่แล้วใช่มัยครับ แต่การที่ค่าครองชีพเพิ่มขึ้นไม่ใช้ปัญหาเสมอไป คุณลองมองที่ธุรกิจ สิ่งสำคัญคือตำแหน่งทางธุรกิจ ทำมัยหลุยวิตตองยังขายได้ ทั้งที่ราคาโครตแพงมหาโหดแบบนั้น ? ทำมัยคุณยังต้องซื้อ ไนกี้ ถือ กระเป๋ากุ๊ตชี่ ? ในโลกนี้มีวิธีทำธุรกิจอยู่ใหญ่ๆ 2 รูปแบบ 1. ขายมากกำไรน้อย 2. ขายน้อยแต่กำไรมาก  
ดังนั้นค่าครองชีพจึงไม่ใช้ปัจจัยสำคัญที่ทำให้รายได้ทางการท่องเที่ยวลดลง ถ้าสามารถสร้างตำแหน่งทางการตลาดที่เหมาะสมได้

-ถ้าสมมุติไทยเป็นประเทศเจริญแล้วโดยรายได้เฉลี่ยต่อหัว แต่ประเทศรอบ ๆ ยังยากจนอยู่ จะส่งผลกระทบอย่างไรต่อไทยบ้างคะ หรือเป็นไปไม่ได้ที่ประเทศรอบ ๆ จะยากจน เพราะจะต้องร่ำรวยตามไทย อย่างน้อยพวกเขาก็เข้าสู่ประเทศกำลังพัฒนา

8. ไม่แน่เสมอไป สมัยนี้โลกแบนราบมากขึ้น ปัจจุบันการพัฒนาของประเทศหนึ่งไม่ได้ผูกขาดจากตำแหน่งทางยุทธศาสตร์เป็นสำคัญ ดังเห็นได้จากเกาหลี ทำมัยเกาหลีใต้พัฒนาได้ แต่เกาหลีเหนือทำไม่ได้ ปัจจุบันเป็นยุคอินเตอเน็ทและเทคโนโลยี สิ่งของ ผลิตภัณฑ์ที่ไม่เคยคิดว่าจะสามารถแปลงเป็นดิจจิตอลได้ ก็สามารถแปลงเป็นดิจจิตอลได้ สินค้าหลายชนิดไม่ต้องอาศัยการขนส่ง ในขณะที่อีกหลายๆ ชนิดก็สามารถส่งได้รวดเร็วจากทางเครื่องบิน ดังนั้นจุดยุทธศาสตร์จริงกลายเป็นเรื่องด้อยความหมายลงทุกวัน ทุกวันนี้แม้แต่ในประเทศสุดขอบโลกก็ยังสามารถก้าวเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วได้หากว่ามี กึ๋น พอ แต่แน่นอนเราก็ยังปฎิเสธไม่ได้ว่ายุทธศาสตร์ยังคงมีผลอยู่ ดังนั้นหากประเทศไทยก้าวสู้ประเทศพัฒนา ปัญหาเรื่องการหลบหนีเข้าประเทศ การใช้แรงงานจากต่างชาติ ย่อมต้องมีเป็นธรรมดา

- ประเทศเราเข้าข่ายแหล่งฟอกเงินไหมคะ ถ้าไม่ใช่และเราไม่อยากเป็น มันสามารถสร้างความมั่งคั่งให้เราได้ไหม โดยไม่ต้องยุ่งเกี่ยวเรื่องพวกนั้น

9. ทุกที่เป็นแหล่งฟอกเงินได้ และประเทศไทยก็เป็นหนึ่งในนั้น ผมไม่อยากโยงเอาเรื่องศาสนามาเกี่ยวข้อง แต่ก็อย่างที่คุณเห็นในข่าวนั้นหละ แต่การฟอกเงินก็มีหลายกลวิธี การแปลงเงินให้เป็นทรัพสินให้หลากหลายรูปแบบก็ถือเป็นการฟอกเงินวิธีหนึ่ง การที่นักการเมืองเอาเงินจากการโกงไปซื้อที่ก็เช่นเดียวกัน

- ความอดอยากหิวโหย ทุพโภชนาการ การขาดแคลนอาหารในไทย มีสาเหตุมาจากอะไรบ้าง เกิดขึ้นในบริเวณไหนของไทยบ้างคะ

10. ส่วนใหญ่น่าจะภาคอีสาน ปัญหาหลักของคนไทยที่อดอยาก เพราะเราเป็นหนี้ โดยเฉพาะชาวนาต้องกู้เงินมาทำการเกษตร พอทำเสร็จก็ต้องมาใช้หนี้ และปัญหาที่สำคัญคือคนไทยหลายคนขาดความรู้ในการบริหารเงิน คือมีเท่าไรก็ใช้หมด พอเกิดปัญหาขึ้นมา เงินสำรองไม่มี ก็ต้องเกิดปัญหาเรื่องความอดอยากตามมาอีก ในขณะเดียวกันระบบสมัยนี้ก็สร้างมาให้เราก่อหนี้เยอะๆ บัตรเคดิต มีกี่ใบก็รูดเต็มวงเงิน ชอบใช้เงินในอนาคต.. เงินหมดก็อดอยากหาเงินไม่ได้ ไม่เคยวางแผนการใช้เงิน ตกงานที่เงินก็ขาดมือ.... แล้วจะไม่ให้อดอยากได้อย่างไร วิธีแก้ง่ายมากครับ สอนให้คนรู้จักบริหารเงินสิครับ ทำงานวันหละ 300 บาท ผมไม่เชื่อว่าจะไม่มีเหลือเก็บซักบาท.... ถ้าคุณวางแผนดี คุณจะมีเงินพอแม้แต่ช่วงตกงาน.. และคุณจะไม่มีวันอดอยาก