ผมต้องทำอย่างไรต่อไปดี

เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผมชอบเธอ ผมเลยเริ่มคุยกับเธอผมมีความสุขมาก เนื่องด้วยตัวผมก็รู้ว่าเป็นคนขี้เบื่อผมจึงค่อยๆดูความรู้สึกตัวเองไปเรื่อยๆเพราะเธอเป็นผู้หญิงที่ดีเลย เค้าทำให้ชีวิตผมดีขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว ผมเริ่มตั้งใจที่จะทำทุกอย่างในชีวิตเพื่อตัวเองและเพื่อเธอด้วย แต่เนื่องด้วยผมเป็นคนเอาแต่ใจบ้างและคิดมากในเรื่องที่ผู้ชายทั่วไปอาจจะไม่คิด บางครั้งที่เธอดูเหมือนไม่ใส่ใจผมมันทำให้ผมน้อยใจเธอแบบงี่เง่าและพูดจาทำร้ายความรู้สึกเธอ ผมรู้จักเธอมา3เดือนแล้ว ทะเลาะครั้งแรกมันก้อทำให้เค้ารู้แย่ไปอยู่ แต่ผมก็ขอโทษเธอเพราะผมรู้ว่าผิด(เรื่องไม่เป็นเรื่อง)ผมงอลเธอโดยไม่พูดอะไรด้วยเลยคืนนึงตื่นมาผมพึ่งรู้สึกผิด เข้าสู่เดือนที่สองก็ทะเลาะกันอีกครั้งด้วยความงี่เง่าของผมเหมือนเดิมและผมก้อเสียโอกาสที่จะได้ออกไปไหนกับเธอด้วยในวันนั้นแต่ผมก็ขอโทษและบอกเธอว่าจะไม่เป็นแบบนี้อีก ในที่สุดปลายเดือนที่สามเธอไม่ค่อยมีเวลาเนื่องด้วยกิจกรรมหลายๆอย่างแต่เธอก็ได้บอกผมไว้แล้วว่าเดือนนี้คงไม่มีเวลาให้เยอะแบบที่ผ่านมาเธอกลัวผมรู้สึกแย่ที่เธอหาเวลาให้ผมไม่ค่อยได้ผมก็โอเค แต่ไปๆมาๆผมก็รู้สึกแย่นิดหน่อยแล้วก็เกิดเรื่องจนได้เธอทักผมมาดึกผมก็ทำอะไรของผมรอแต่ความรู้สึกตอนนั้นมันแบบขี้เกียจรอแล้วผมเลยตอบเธอไปแบบสั้นๆมันทำให้เธอรู้สึกแย่และเกิดความรู้สึกไม่อยากทักผมมาอีก ผมเลยเซ็งและพูดทำร้ายความรู้สึกเธอไป จนในที่สุดเธอก็บอกกับผมว่า เราคงไม่มีทางจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปได้มากกว่านี้ ผมจึงยอมรับและถอยออกมา แต่ผมก็บอกความรู้สึกที่ผมมีต่อเธอไปแล้วสุดท้ายเธอก็บอกว่าคุยกันแบบที่มันไม่เหมือนเดิมดีกว่า (อารมแบบนานๆทักไปหรือมีเรื่องอะไรก็ค่อยคุยมา)  ผมไม่ได้คุยกับเธอมาแค่สองวันแต่มันอาจจะดูเว่อเกินไปที่ผมคิดถึงเธอตลอด ผมอยากทักเธอไป ผมอยากบอกเธอว่าผมอยากดูแลเธอเหมือนเดิม ผมคิดว่าผมรักเธอเลยแหละ    ประเด็นคือ ผมควรจะบอกเธอรึเปล่า มันอาจจะทำให้เธอลำบากใจรึเปล่า แล้วถ้าผมไม่พูดเธอจะค่อยๆลืมผมไปรึเปล่า