เราคิดอยู่นานมากค่ะ ว่าจะตั้งกระทู้ในพันทิพดีมั้ย แต่เราคิดไม่ตกเรื่องนี้จริงๆ และไม่อยากให้คนรอบตัวรู้เรื่องนี้ก่อนที่เราจะตัดสินใจว่า ควรจะทำยังไงกับชีวิตดี ตอนนี้คนที่รู้เรื่องของเราก็มีแค่พ่อแม่ และเพื่อนสนิทๆกันเท่านั้น แต่เราไม่กล้าปรึกษาใคร เพราะเรื่องบางอย่างมันก็อาจจะกระทบหลายๆคน เราเลยขอสงวนนามทั้งหมดของผู้เกี่ยวข้อง รวมถึงตัวเราเองด้วยนะคะ
เรื่องอาจจะยาวมาก เพราะอยากเล่ารายละเอียดทั้งหมด เพื่อพยายามให้ทุกคนเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขี้นให้ได้มากที่สุด แต่จะพยายามรวบรัดให้ได้ใจความเท่าที่จะทำได้ค่ะ ดังนั้น เราเลยจะเขียนเป็นตอนๆเพื่อให้ง่ายต่อการอ่านนะคะ
ขอแนะนำตัวเองก่อน เราชื่อ แป้ง (นามสมมุติ)ค่ะ
เรื่องย้อนไปราวปี 2008 เรายังทำงานที่กทม. ในบริษัทต่างชาติแห่งหนึ่ง เรารู้จักกับแฟนเพราะทำงานที่เดียวกัน ทีแรกเห็นก็สะดุดตา เพราะเค้าเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างหน้าตาดี แต่เราไม่ได้คิดอะไรมากกว่าเพื่อนร่วมงานเพราะคิดว่าคนหล่อๆคงมีแฟนแล้วด้วยแหละ รู้แต่ว่าชื่อ แพททริค เป็นเพื่อนร่วมงานเท่านั้นเอง ...เวลาผ่านไป ทำงานแผนกเดียวกันได้คุยกันมากขึ้น ก็รู้ว่าเค้าเพิ่งเลิกกับแฟน เราก็เริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น คุยกันมากขึ้น จากคุยแค่ที่ทำงานก็เริ่มกลับมาคุยกันหลังเลิกงาน แชทกัน โทรหากันทุกวัน...วันหยุดก็ไปเดินเล่น ดูหนัง เหมือนแฟนทั่วๆไป
จนเราเป็นแฟนกัน ราวๆเดือน กรกฎาคม 2008 เราก็ไปเที่ยวเกาะช้างด้วยกัน และตกลงเป็นแฟนกัน... ต่อมาเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกัน สัญญาว่าจ้างของเค้าหมด เค้าต้องเดินทางกลับประเทศ เราก็ร้องไห้เสียใจกัน แต่เค้าสัญญาว่าจะคุยกันทุกวันเหมือนเดิม และจะมาหาให้บ่อยที่สุดเท่าที่เค้าจะทำได้...
ช่วงนี้เป็นช่วงที่เราสุขและเศร้าปนเปกันมาก เวลาคุยกันก็มีความสุข แต่พอเวลานึกว่าเค้าไม่ได้อยู่กับเราก็เศร้า เวลาไปที่ๆเราเคยไปด้วยกัน เจออะไรดีๆก็คิดถึงเค้าที่สุด เราทะเลาะกันบ่อยมากกกกก ด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ เข้าใจผิดบ้างพิมผิดบ้าง แพททริคเป็นฝรั่งที่ค่อนข้างจู้จี้จิกจิก ละเอียดอ่อน แต่สุดท้ายเค้าก็จะเป็นฝ่ายมาง้อเราทุกครั้ง
ต่อมาปึ 2009 เค้ามาหาเราไม่ได้ เพราะเค้าได้งานใหม่ ถ้าขอลานานๆก็จะดูไม่ดี เค้าเลยทำจดหมายเชิญให้เราไปหาเค้าที่เดนมาร์กแทน เราลาออกจากงานประจำที่ทำอยู่ รับแต่งานฟรีแลนซ์ แล้วออกเดินทางตามหัวใจไปเดนมาร์ก 3 เดือน ในตอนนั้น เราไม่เคยใช้ชีวิตร่วมกับใคร เคยแต่อยู่กับรูมเมทผู้หญิงสมัยเรียนมหาวิทยาลัย มีแฟนแต่ก็อยู่กันคนที่ละที่ บ้านเราบ้านเขา ไม่เคยอยู่ด้วยกันเลย ตอนนั้นตื่นเต้นมาก โกหกพ่อแม่ ว่าจะไปอยู่บ้านคนรู้จัก แต่จริงๆก็ไปอยู่กับแฟนนี่ละ รู้สึกผิดมากๆที่โกหกพ่อแม่... แต่เราก็รักเขามากจริงๆ ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรเลย นอกจากว่าขอให้ได้อยู่กับเค้า แค่นั้นพอ...
เราควรจะเลือกทางไหนดี...ระหว่างสามีหรือแฟนใหม่
เรื่องอาจจะยาวมาก เพราะอยากเล่ารายละเอียดทั้งหมด เพื่อพยายามให้ทุกคนเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขี้นให้ได้มากที่สุด แต่จะพยายามรวบรัดให้ได้ใจความเท่าที่จะทำได้ค่ะ ดังนั้น เราเลยจะเขียนเป็นตอนๆเพื่อให้ง่ายต่อการอ่านนะคะ
ขอแนะนำตัวเองก่อน เราชื่อ แป้ง (นามสมมุติ)ค่ะ
เรื่องย้อนไปราวปี 2008 เรายังทำงานที่กทม. ในบริษัทต่างชาติแห่งหนึ่ง เรารู้จักกับแฟนเพราะทำงานที่เดียวกัน ทีแรกเห็นก็สะดุดตา เพราะเค้าเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างหน้าตาดี แต่เราไม่ได้คิดอะไรมากกว่าเพื่อนร่วมงานเพราะคิดว่าคนหล่อๆคงมีแฟนแล้วด้วยแหละ รู้แต่ว่าชื่อ แพททริค เป็นเพื่อนร่วมงานเท่านั้นเอง ...เวลาผ่านไป ทำงานแผนกเดียวกันได้คุยกันมากขึ้น ก็รู้ว่าเค้าเพิ่งเลิกกับแฟน เราก็เริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น คุยกันมากขึ้น จากคุยแค่ที่ทำงานก็เริ่มกลับมาคุยกันหลังเลิกงาน แชทกัน โทรหากันทุกวัน...วันหยุดก็ไปเดินเล่น ดูหนัง เหมือนแฟนทั่วๆไป
จนเราเป็นแฟนกัน ราวๆเดือน กรกฎาคม 2008 เราก็ไปเที่ยวเกาะช้างด้วยกัน และตกลงเป็นแฟนกัน... ต่อมาเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกัน สัญญาว่าจ้างของเค้าหมด เค้าต้องเดินทางกลับประเทศ เราก็ร้องไห้เสียใจกัน แต่เค้าสัญญาว่าจะคุยกันทุกวันเหมือนเดิม และจะมาหาให้บ่อยที่สุดเท่าที่เค้าจะทำได้...
ช่วงนี้เป็นช่วงที่เราสุขและเศร้าปนเปกันมาก เวลาคุยกันก็มีความสุข แต่พอเวลานึกว่าเค้าไม่ได้อยู่กับเราก็เศร้า เวลาไปที่ๆเราเคยไปด้วยกัน เจออะไรดีๆก็คิดถึงเค้าที่สุด เราทะเลาะกันบ่อยมากกกกก ด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ เข้าใจผิดบ้างพิมผิดบ้าง แพททริคเป็นฝรั่งที่ค่อนข้างจู้จี้จิกจิก ละเอียดอ่อน แต่สุดท้ายเค้าก็จะเป็นฝ่ายมาง้อเราทุกครั้ง
ต่อมาปึ 2009 เค้ามาหาเราไม่ได้ เพราะเค้าได้งานใหม่ ถ้าขอลานานๆก็จะดูไม่ดี เค้าเลยทำจดหมายเชิญให้เราไปหาเค้าที่เดนมาร์กแทน เราลาออกจากงานประจำที่ทำอยู่ รับแต่งานฟรีแลนซ์ แล้วออกเดินทางตามหัวใจไปเดนมาร์ก 3 เดือน ในตอนนั้น เราไม่เคยใช้ชีวิตร่วมกับใคร เคยแต่อยู่กับรูมเมทผู้หญิงสมัยเรียนมหาวิทยาลัย มีแฟนแต่ก็อยู่กันคนที่ละที่ บ้านเราบ้านเขา ไม่เคยอยู่ด้วยกันเลย ตอนนั้นตื่นเต้นมาก โกหกพ่อแม่ ว่าจะไปอยู่บ้านคนรู้จัก แต่จริงๆก็ไปอยู่กับแฟนนี่ละ รู้สึกผิดมากๆที่โกหกพ่อแม่... แต่เราก็รักเขามากจริงๆ ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรเลย นอกจากว่าขอให้ได้อยู่กับเค้า แค่นั้นพอ...