สมมุติ...นะครับ สมมุติ...
มีประเทศหนึ่ง ที่คนในบางท้องถิ่นเขาชอบพรรคของเขามาก จะผิดจะถูกอย่างไรก็เชียร์กันเต็มที่
ใครนอกคอก ก็เตรียมโดนข้อหาทรยศครอบครัว ทรยศถิ่นฐานบ้านเกิดกันได้เลย
พรรคพวกจะล้มฝ่ายตรงข้าม โดยวิธิล้มรัฐธรรมนูญไปด้วย
ก็ทุ่มใจทุ่มกายไปเชียร์สุดกำลัง ใครจะท้วงติงไม่สน

ผมเลยได้ความคิดว่า...ลองแบ่งกันเล่นๆ ตามแบบคนภาคนั้นดูซิ
ไม่ได้แบ่งประเทศแยกกันปกครองนะครับ....ย้ำ ไม่ใช่การแบ่งประเทศแบบนั้น
แต่แบ่งความเชื่อ แบ่งความรักให้กับกลุ่มตนเอง ตามท้องถิ่นของตน
เช่น คนในท้องถิ่นอื่นๆ ก็กระทำเช่นเดียวกัน  ใครนอกคอกก็โดนมองต่ำๆ แบบคนกลุ่มตัวอย่างนั้น
คราวนี้วุ่นแน่ๆ เพราะต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างเอาของตัวเอง กีดกันคนต่างถิ่นเหมือนๆกัน
...แต่ความจริง มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น....

ผมแสดงมุมมองนี้เพื่อชี้ให้เห็นว่า
คนถิ่นอื่น เขาไม่ได้เป็นเอามากแบบกลุ่มตัวอย่าง
ซึ่งแสดงให้เห็นว่าน่าจะฉลาดกว่าด้วยซ้ำ เพราะคนบางส่วนยังมีพื้นที่ใจให้กับคนต่างถิ่น
ไม่ยึดติดกับพรรคพวกหรืออะไรบางอย่าง แล้วไม่มองความถูกต้องของหลักการ
ถ้าจะบอกว่ารัฐบาลโกงกิน จะหาทางขับไล่ให้ได้
ก็ลองมองหาทางแก้ไขที่มันฉลาดๆ และไม่ทำร้ายบ้านเมืองสิครับ
ไม่ทำร้ายรัฐธรรมนูญ ไม่ทำร้ายคนไทยด้วยกัน
นักการเมืองของเรา ก็นักเล่นโคลนดีๆ นี่เอง
แย่งกันขึ้น เหยียบกันลง...

จะเอาตัวเอง เอาครอบครัว เอาประเทศ
ไปให้เขาใช้เป็นเครื่องมือทำไม?
...