สวัสดีค้ะ วันนี้เรามีเรื่องราวความรักของผู้หญิงคนนึงมาเล่าฟังค้ะ เป็นเรื่องของคนใกล้ตัวฉันเองค้ะ ขอใช้ชื่อสมมุตินะค้ะ ขอแทนตัวผู้หญิงคนนี้คนนี้ว่าฉันนะค้ะ
ฉันเป็นเด็กนักเรียนมัธยมธรรมดาคนนึงหน้าตาจัดอยู่ในเกณฑ์ดี ฉันรู้สึกภูมิใจทุกครั้งที่มีคนมาชอบ ซึ้งนั้นก็เป็นเหตุผลทำให้ฉันเลือกคบคนที่หน้าตา
จนมาวันนึงฉันเริ่มสนใจเพื่อนผู้ชายในห้องคนนึงชื่อนาย เขาไม่มีอะไรโดดเด่นกว่าผู้ชายคนอื่นๆเลย ตัวก็ดำ
ผอมจนหลายคนคิดว่าเขาติดยา แต่สำหรับฉันไม่เลย เขาเป็นผู้ชายน่ารัก กวนกวน ชอบหาเรื่องแกล้งฉันได้ทุกชั่วโมงเลยแหละค้ะ จนเริ่มมีข่าวลือออกมาว่าเขาชอบฉัน เวลาใครมาบอกฉันก็ชอบบอกว่าบ้า เปล่าหรอก ไม่มีทาง อะไรทำนองนี้ ทั้งที่ในใจมันเต้นแรงไปหมดเลยล้ะค้ะ
นานวันเข้าฉันก็เริ่มสนิทกับนายมากขึ้น จนมาวันนึง
"ลัล กูว่ากูชอบนายว้ะ"
พิมเพื่อนสนิทของฉันเป็นคนพูดออก เป็นยังไงล้ะ เงิบรับประทานเลยทีเดียว พิมเป็นคนที่สวยขาวหน้าออกทางด้านแนวญี่ปุ่น เรียกว่าฉันที่ว่าหน้าตาดียังแพ้เลยนะค้ะ ฉันก็ได้แต่ยิ้มแหยะๆให้พิม วันต่อๆมาพิมเหมือนเป็นคนที่แทนที่ฉัน นายเริ่มแกล้งพิมมากขึ้นแต่ก็ยังไม่วายมากแกล้งฉันอยู่ดี
ให้ตายสินายต้องให้ฉันขาดใจตรงนี้เลยใช่ไหม
"จะแกล้งอะไรหนักหนาว้ะนาย"
"โห้ย แกล้งนิดแกล้งหน่อยไม่ได้ออกทีแต่ก่อนไม่บ่น"
ก็มันไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วนิหว้าT T
"เออๆ"
ฉันที่เคยร่าเริงเริ่มเงียบขึ้นจนเพื่อนพากันสงสัย
"ลัลเป็นไรป้ะว้ะ"
"พิม"
"จ้า?"
"ถ้าสมมุต กูชอบนายจะเป็นไรป้ะว้ะ"
"ก็ชอบไปดิ"
"เอ้า!! ไม่ได้ชอบมันอ้อ"
"ลัลเอ้ยยย เคบเห็นกูชอบใครล้ะคบกันจริงจังป้ะล้ะ"
เย้ววววว!???!!! ตอนนี้ในใจฉันดีใจสุดสุดเลยยยย ทำตัวไม่ถูกแล้วนะแหม๋
"ลัล เป็นไรว้ะดีใจหยังกับลิง"
เสียงคุ้นๆแหะ ฉันหันกับดู
"นาย!!!!!"
"อ้ะว่า?"
มองตอนไหนฟ้ะ เสียภาพพจน์หมดT T แต่ตอนนี้ในใจฉันตท้นตันใากจนเก็บความรู้สึกไม่ได้
"กูว่ากูชอบว้ะ!!"
ตายล้ะหลุดปากตายแน่T T
-ขออนุญาติพักเบรกก่อนนะค้ะ เดี๋ยวมาต่อให้ค้ะ
รักใสใส
ฉันเป็นเด็กนักเรียนมัธยมธรรมดาคนนึงหน้าตาจัดอยู่ในเกณฑ์ดี ฉันรู้สึกภูมิใจทุกครั้งที่มีคนมาชอบ ซึ้งนั้นก็เป็นเหตุผลทำให้ฉันเลือกคบคนที่หน้าตา
จนมาวันนึงฉันเริ่มสนใจเพื่อนผู้ชายในห้องคนนึงชื่อนาย เขาไม่มีอะไรโดดเด่นกว่าผู้ชายคนอื่นๆเลย ตัวก็ดำ
ผอมจนหลายคนคิดว่าเขาติดยา แต่สำหรับฉันไม่เลย เขาเป็นผู้ชายน่ารัก กวนกวน ชอบหาเรื่องแกล้งฉันได้ทุกชั่วโมงเลยแหละค้ะ จนเริ่มมีข่าวลือออกมาว่าเขาชอบฉัน เวลาใครมาบอกฉันก็ชอบบอกว่าบ้า เปล่าหรอก ไม่มีทาง อะไรทำนองนี้ ทั้งที่ในใจมันเต้นแรงไปหมดเลยล้ะค้ะ
นานวันเข้าฉันก็เริ่มสนิทกับนายมากขึ้น จนมาวันนึง
"ลัล กูว่ากูชอบนายว้ะ"
พิมเพื่อนสนิทของฉันเป็นคนพูดออก เป็นยังไงล้ะ เงิบรับประทานเลยทีเดียว พิมเป็นคนที่สวยขาวหน้าออกทางด้านแนวญี่ปุ่น เรียกว่าฉันที่ว่าหน้าตาดียังแพ้เลยนะค้ะ ฉันก็ได้แต่ยิ้มแหยะๆให้พิม วันต่อๆมาพิมเหมือนเป็นคนที่แทนที่ฉัน นายเริ่มแกล้งพิมมากขึ้นแต่ก็ยังไม่วายมากแกล้งฉันอยู่ดี
ให้ตายสินายต้องให้ฉันขาดใจตรงนี้เลยใช่ไหม
"จะแกล้งอะไรหนักหนาว้ะนาย"
"โห้ย แกล้งนิดแกล้งหน่อยไม่ได้ออกทีแต่ก่อนไม่บ่น"
ก็มันไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วนิหว้าT T
"เออๆ"
ฉันที่เคยร่าเริงเริ่มเงียบขึ้นจนเพื่อนพากันสงสัย
"ลัลเป็นไรป้ะว้ะ"
"พิม"
"จ้า?"
"ถ้าสมมุต กูชอบนายจะเป็นไรป้ะว้ะ"
"ก็ชอบไปดิ"
"เอ้า!! ไม่ได้ชอบมันอ้อ"
"ลัลเอ้ยยย เคบเห็นกูชอบใครล้ะคบกันจริงจังป้ะล้ะ"
เย้ววววว!???!!! ตอนนี้ในใจฉันดีใจสุดสุดเลยยยย ทำตัวไม่ถูกแล้วนะแหม๋
"ลัล เป็นไรว้ะดีใจหยังกับลิง"
เสียงคุ้นๆแหะ ฉันหันกับดู
"นาย!!!!!"
"อ้ะว่า?"
มองตอนไหนฟ้ะ เสียภาพพจน์หมดT T แต่ตอนนี้ในใจฉันตท้นตันใากจนเก็บความรู้สึกไม่ได้
"กูว่ากูชอบว้ะ!!"
ตายล้ะหลุดปากตายแน่T T
-ขออนุญาติพักเบรกก่อนนะค้ะ เดี๋ยวมาต่อให้ค้ะ