ทำชีวิต..ให้เป็นสิ่งดีในตัวเอง

ในทางทฤษฏีแล้ว   ต้องคิดให้ครบ  สร้างโมเดลที่สมบูรณ์แบบตามข้อกำหนด และขีดจำกัด

แต่ในทางปฏิบัติ   จะมีตัวแปรที่นอกเหนือการควบคุมเข้าปะทะ กรอบโครงแผนงาน
ทำให้ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า  เพื่อ ก้าวข้ามปัญหา อุปสรรคให้ได้ทันตามกำหนดตารางงาน มิฉะนั้นจะเกิดความเสียหายตามมา

ชีวิตไม่ใช่สูตรสำเร็จ  หรือ ทฤษฏีใดจะอธิบาย  คาดการณ์ได้ว่าจะเป็นอย่างไร
มันคือ การเคลื่อนไหว ดิ้นรน ที่ไม่มีความแน่นอน  ไม่ตายตัว  แต่ก็พอเลือกทิศทาง หรือแนวทางได้

แง่หนึ่งมันคือการแสวงหา  การเติมให้เต็มความฝัน  การปรับตัว
และการอยู่กับข้อกำหนด  ข้อจำกัดเพื่อสร้างสันติสุข ณ ทุกขณะลมหายใจ

เราอาจจะจน  ตราบใดที่ความโลภอยากได้  ยังห่างไกลจากความเป็นจริง
เราอาจจะร่ำรวย   ตราบใดที่การยอมรับในสิ่งที่มี  สามารถตอบสนองความจำเป็นได้อย่างเพียงพอ

สินค้าที่ผลิตจากโรงงาน   จะเริ่มเก่าไปในทันทีเมื่อออกจากสายพานการผลิต
แต่ชีวิตเรา  จะเริ่มเก่าอย่างสะสม  ก็ต่อเมื่อ เราไม่ได้สร้างสรรสิ่งใดออกมา  
ความคิดตาย  ความเศร้า และความเครียดคือยาพิษที่บ่อนเซาะ  ทำให้ชีวิตเหี่ยวเฉา และตายซาก

ไม่สำคัญว่า   จะสมบูรณ์พร้อมเพียงใด  มากกว่า การทำให้มันเกิดประโยชน์เพื่อสร้างสมดุล
โดยการจัดการให้สิ่งที่มี  ได้ถูกใช้อย่างมีประสิทธิภาพ และคุ้มค่าในตัวมันเอง หรือไม่?