เคยใช้คำว่า..เรา..

"เหมือน...จะรู้...แต่...ไม่รู้
เหมือน...จะใช่อยู่...แต่...เอ๊ะ...หรือไม่ไช่
เหมือน...กำลังนั่งทำข้อสอบปรนัย
เหมือน...ไม่มีคำตอบที่ถูกให้...แต่ต้องกา

เธอ...ดีกับฉัน...แต่มันก็เท่าคนอื่นอื่น
เธอ...มีที่ให้ฉันยืน...แต่ก็มีอีกคนยืนข้างหน้า
เธอ...ทำให้คนตีความไม่เก่ง...เข้าข้างตัวเองตลอดมา
เธอ...เหมือนเดินเข้ามาหา...แล้ว "ไกล" กว่าในวันถัดไป

รัก...ของเธอดูน่าสนุกดี
รัก...แบบคนโน้นคนนี้...ต่างก็คิดว่าตัวเอง "ใช่"
รัก...แบบคนโน้นคนนี้...ต่างก็รู้สึกดีในหัวใจ
รัก...แบบทุกคนรู้สึกว่า...
"กำลังคิดถึงใคร...แปลว่า...กำลังคิดถึงเรา"

เหมือน...อยากถาม...แต่...ไม่รู้ก็ได้
เธอ...แบ่งเศษความรู้สึกมาให้...ก็ดีกว่าความว่างเปล่า
รัก...จนท้อเมื่อไหร่...ก็ค่อยๆ ย่องออกไปจากชีวิตเธอเบาเบา
ฉัน...ก็กลับไปอยู่ในโลกใบเก่า
แล้วปลอบตัวเองว่าอย่าเศร้า...
อย่างน้อยครั้งหนึ่งก็เคยใช้คำว่า "เรา" ร่วมกับเธอ"


# สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา