ตอนปีสองช่วงสอบมิดเทอม เราได้เจอกับคนที่ทำให้เราแอบชอบ ที่หอสมุด
เราก็ให้เพื่อนช่วยหาเฟส จนเจอแล้วก็แอดเพื่อนไป ก็รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว
แต่เราก็แอบๆชอบอยู่ จนประมาณจะขึ้ันปีสามเขาก็เลิกกับแฟนแล้วปีสามเขาก็มีแฟนอีกคน
คบไปซักพักก็เลิกกัน เราก็รู้นะว่าเขามีคนชอบเยอะ แต่เราก็ยังชอบอยู่เวลาเจอเขาก็จะเขินๆ
แล้วตอนปีสามก็ มาทราบอีกทีว่าเขาคนนั้นโดน ไทน์ เราก็แอบเสียใจมาก กลัวว่าเขาจะไปแอดที่เดิมอีก
วันหนึ่งเราไปกินข้าวเจอเขา เราก็คิดในใจว่า อยากจะพูดจังเลยว่า คนเรานะมันพลาดกันได้
คนที่พลาดแล้วเริ่มใหม่ได้เป็นกำลังใจให้นะ แต่ก็นะเราก็แค่คนที่แอบชอบ
จนตอนนี้ปีสี่แล้ว เขาก็แอดใหม่ตอนนี้ก็เป็นรุ่นน้อง เขาก็เรียนคณะเดิมทุกอย่างเหมือนเดิม
แต่เรากลับรักเขามากขึ้น แบบแอบชอบมากๆ จนเราคิดว่าเรามองข้ามความผิดพลาดของเขาไปหมด
เพื่อนบางคนที่รู้จักเรา ยังถามว่าเรายังชอบคนนั้นอยู่อีกหรอ แล้วก็บอกว่าใช่ ถึงเขาจะกำลังเริ่มใหม่ก็ตาม
แล้ว ช่วงก่อนหน้านี้เราก็ได้ทักแชทเฟส เขาไปเมื่อรู้ว่าเขาไม่มีใครแบบอาจจะมีความหวัง แต่ก็กลัวว่าเขาจะบอกว่าเราจีบก่อน ทำไมเราร้ายอย่างนี้ วันนี้ตอนเช้าเราได้ฟังเพลง ใครคนนั้น ของ Bedroom Audio ก็ทำให้คิดถึงมากๆจนอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง
แล้วเราก็ขอให้เพื่อนช่วย อีกทีว่าเขาคนนั้นมีแฟนยังมีคนที่อยู่ในใจยัง เพื่อนก็ช่วยไปถามพี่คนสนิทของคนที่เราแอบชอบพี่เขาก็ไปถามคนที่เราแอบชอบให้ คำตอบคือยังไม่มี ทำให้เราดีใจมาก แต่ที่ดีใจไปกว่านั้นคือ ตอนนี้เขาตั้งใจอ่านหนังสือ
เตรียมตัวสอบและคงตั้งใจมากกว่าเดิมเรารู้แบบนั้นก็ยิ้มเลยคะก็เลยฝากที่พี่คนสนิทกับเขาไปพูดในสิ่งที่เราไม่ได้พูดคือ
"คนเราพลาดกันได้ พลาดแล้วก็เริ่มใหม่ ตั้งใจอ่านหนังสือนะสู้ๆ"
ยังรักยังรอ วันที่ไม่มีใครหันมาหาเรานะ
เรายังแอบมีความหวัง มากๆด้วย
ทุกครั้งถ้ามีคนมาจีบหรือชอบเรา
เราจะตอบคนที่มาจีบเราว่า เราที่คนที่ชอบแล้วตลอดเลย
(แต่ก็นะเวลาเราขอให้เพื่อนช่วย ก็กลัวเพื่อนจะรำคาญ เราควรลุยยังไงดีนะ เพราะเราไม่อยากปล่อยให้โอกาสที่มีหายไป)
แบบนี้ใช่ไหมคือความรัก
ตอนปีสองช่วงสอบมิดเทอม เราได้เจอกับคนที่ทำให้เราแอบชอบ ที่หอสมุด
เราก็ให้เพื่อนช่วยหาเฟส จนเจอแล้วก็แอดเพื่อนไป ก็รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว
แต่เราก็แอบๆชอบอยู่ จนประมาณจะขึ้ันปีสามเขาก็เลิกกับแฟนแล้วปีสามเขาก็มีแฟนอีกคน
คบไปซักพักก็เลิกกัน เราก็รู้นะว่าเขามีคนชอบเยอะ แต่เราก็ยังชอบอยู่เวลาเจอเขาก็จะเขินๆ
แล้วตอนปีสามก็ มาทราบอีกทีว่าเขาคนนั้นโดน ไทน์ เราก็แอบเสียใจมาก กลัวว่าเขาจะไปแอดที่เดิมอีก
วันหนึ่งเราไปกินข้าวเจอเขา เราก็คิดในใจว่า อยากจะพูดจังเลยว่า คนเรานะมันพลาดกันได้
คนที่พลาดแล้วเริ่มใหม่ได้เป็นกำลังใจให้นะ แต่ก็นะเราก็แค่คนที่แอบชอบ
จนตอนนี้ปีสี่แล้ว เขาก็แอดใหม่ตอนนี้ก็เป็นรุ่นน้อง เขาก็เรียนคณะเดิมทุกอย่างเหมือนเดิม
แต่เรากลับรักเขามากขึ้น แบบแอบชอบมากๆ จนเราคิดว่าเรามองข้ามความผิดพลาดของเขาไปหมด
เพื่อนบางคนที่รู้จักเรา ยังถามว่าเรายังชอบคนนั้นอยู่อีกหรอ แล้วก็บอกว่าใช่ ถึงเขาจะกำลังเริ่มใหม่ก็ตาม
แล้ว ช่วงก่อนหน้านี้เราก็ได้ทักแชทเฟส เขาไปเมื่อรู้ว่าเขาไม่มีใครแบบอาจจะมีความหวัง แต่ก็กลัวว่าเขาจะบอกว่าเราจีบก่อน ทำไมเราร้ายอย่างนี้ วันนี้ตอนเช้าเราได้ฟังเพลง ใครคนนั้น ของ Bedroom Audio ก็ทำให้คิดถึงมากๆจนอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง
แล้วเราก็ขอให้เพื่อนช่วย อีกทีว่าเขาคนนั้นมีแฟนยังมีคนที่อยู่ในใจยัง เพื่อนก็ช่วยไปถามพี่คนสนิทของคนที่เราแอบชอบพี่เขาก็ไปถามคนที่เราแอบชอบให้ คำตอบคือยังไม่มี ทำให้เราดีใจมาก แต่ที่ดีใจไปกว่านั้นคือ ตอนนี้เขาตั้งใจอ่านหนังสือ
เตรียมตัวสอบและคงตั้งใจมากกว่าเดิมเรารู้แบบนั้นก็ยิ้มเลยคะก็เลยฝากที่พี่คนสนิทกับเขาไปพูดในสิ่งที่เราไม่ได้พูดคือ
"คนเราพลาดกันได้ พลาดแล้วก็เริ่มใหม่ ตั้งใจอ่านหนังสือนะสู้ๆ"
ยังรักยังรอ วันที่ไม่มีใครหันมาหาเรานะ
เรายังแอบมีความหวัง มากๆด้วย
ทุกครั้งถ้ามีคนมาจีบหรือชอบเรา
เราจะตอบคนที่มาจีบเราว่า เราที่คนที่ชอบแล้วตลอดเลย
(แต่ก็นะเวลาเราขอให้เพื่อนช่วย ก็กลัวเพื่อนจะรำคาญ เราควรลุยยังไงดีนะ เพราะเราไม่อยากปล่อยให้โอกาสที่มีหายไป)