สอบถามเพื่อนๆ ที่เป็นคริสเตียน หน่อยนะคะ ในฐานะที่เราเป็นคริสเตียนคนหนึ่ง มีลูก อายุ 8 ขวบ อยู่คอนโดห้องเล็กๆ พอดีว่า มีเรื่องเล่าคือ
เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา เรากำลังออกไปตากผ้าใต้บันไดหน้าห้องเรา (เป็นคอนโด) แล้วเผอิญ หันไปเห็นน้องแมว อายุไม่น่าจะเกิน 4 เดือน นอนก้มหน้า มีเลือดออกจมูกกับปาก และมีกลิ่นเหม็นคาว เลือด และเน่าหน่อยๆ แต่ด้วยความที่เรารีบ มีประชุมเช้า เราไม่ได้ช่วยอะไรได้มากกว่านี้ ได้แค่ไปเอาผ้าในห้องมาห่มให้น้องแมว แล้วก็ปิดหน้าต่างตรงบันไดหนีไฟ เพื่อไม่ให้ลมเข้ามา เพราะกลัวแมวจะหนาว น้องแมวกัวเรามาก เมื่อเราก้มลงเอามือไปลูบหัว แล้วก็ถามว่าหนูเป็นอะไร ทำไมเจ็บมาแบบนี้ และก็รีบมาทำงาน
ระหว่างที่เราขับรถมาทำงาน ก็รู้สึกเศร้า หดหู่ น้ำตาไหลมาตลอดทาง เพราะรู้สึกแย่ที่เราไม่ได้พาแมวไปหาหมอ ถ้ามันตาย เราคงจะเศร้ากว่านี้ แต่เราก็อธิฐานในใจว่า ถ้าเรากลับไปขอให้เจอแมวตัวนี้ เราจะพาไปหาหมอ และรักษาให้หาย (อารมณ์ตอนนั้นไม่ได้คิดแม้แต่จะตามหาเจ้าของ คิดแต่ว่าจะทำยังงัยให้เจ้าแมวตัวนี้รอดตาย)
เมื่อเลิกงาน เรารีบกลับบ้าน (ถึงเวลา 18.30 น.) ก็รีบกลับไปดูน้องแมวที่เดิม ปรากฏว่าเรายังคงเจอน้องแมวตัวนี้ เราดีใจมาก น้องแมวย้ายที่จากใต้บันได มานอนใต้บันไดอีกฝั่ง เราก็มุดไปเอาน้องแมวออกมา แล้วก็เช็ดคราบเลือดที่ตัว (ลูกเรามายื่นดูใกล้ๆ แล้วบอกว่าเป็นแมวของคนในคอนโด ลูกสาวเคยเห็น แต่ไม่รู้ว่าของใคร) ตอนนั้นเราไม่สนหรอกว่าแมวจะเป็นของใคร ตกมาจากไหน เราแค่ขอให้แมวปลอดภัย และหายดี จึงพาไปหาหมอ แล้วก็หาซื้ออาหาร ทราย และตั้งใจว่าจะดูแลให้ดี (แต่ในใจลึกๆ กลัวเค้าตาย) (ช่วง 3 วันแรก แมวไม่กินอาหาร/น้ำ หรือขับถ่ายเลย เนื่องจากคงจะเจ็บปาก) เราก็เลยเปลี่ยนจากอาหารเม็ด เป็นอาหารเหลว แล้วก็เช็ดตัวทำความสะอาดให้ทุกวัน จนวันที่ 4 แมวเริ่มดีขึ้น กินอาหารเหลวได้บ้าง แต่ก็ยังกลัวๆ เราอยู่บ้าง
และแล้วความจริงก็ปรากฏขึ้น เมื่อในวันที่ 4 เจ้าหน้าที่คอนโด มาถามเราว่า พี่ๆ เห็นพี่โพสต์รูปแมวในเฟสบุ๊ค พอดีมีเจ้าของแมว อยู่ชั้น 9 เป็นผู้ชาย (อิสลาม) เค้ามาตามหาแมว บอกว่าหลุดออกจากห้อง 3 วันแล้ว เค้าบอกว่าตามหาให้หน่อย เมื่อเราได้ยินแบบนั้น ก็เลยบอกไปว่า ให้เจ้าของมาคุยกับเราด้วย เพราะว่าเราอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แมวถึงตกลงมาได้ (เจ้าแมว อยู่ชั้น 9 เราอยู่ ชั้น 2) หลังจากที่รู้แน่ชัดว่า เจ้าของเดิมมาแล้ว เราก็บอกลูกว่า เจ้าของจะมาเอาแมวคืน ลูกสาวเราบอกวา อยากเลี้ยงเอง ไม่อยากให้คืน เราก็เลยบอกว่า แล้วแต่เจ้าของเค้าเอาไปได้ แต่ให้หายดีก่อน
หลังจากนั้นผ่านมาอีก 2 วัน เจ้าหน้าที่คอนโด มาบอกว่า เจ้าของเดิมบอกว่า ยกให้ ถ้าเรารักจริง เพราะว่าเค้าก็จะไม่เลี้ยงแล้ว เพราะว่าแมวที่ห้องนอนเค้า มี 4 ตัว เค้ากำลังทะยอยปล่อยๆ ออก
แค่ฟังแค่นั้น เราตัดสินใจได้ทันทีว่า น้องแมวตัวนี้เราจะดูแล และเป็นเจ้าของใหม่เอง เพราะเจ้าของเดิมปฏิเสธมาแบบนั้น และที่สำคัญ ไม่เคยมาหา ไม่เคยมาถาม และไม่มาดูสักนิดว่าแมวที่เค้าบอกว่า ตามหามา 3-4 วันนั้น หายไปไหน พอเจอกลับไม่สนใจสะงั้น
ตอนนี้ผ่านมา 1 สัปดาห์ น้องแมวดีขึ้น จนเกือบปกติ กิน ขับถ่าย ได้ปกติ เหลือแต่อาการกัวๆ บ้าง แต่เราก็ดีใจที่เค้าแข็งแรง เราตั้งชื่อให้ว่า สุดสวย
ประเด็นต่างๆ อยู่ตรงนี้ค่ะ (ขออภัยที่เขียนเรื่องยาวไปหน่อย) คือ เจ้านายที่บริษัทฯ ที่สนิท และใกล้ชิดกัน (เป็นคริสเตียน) รู้ว่าเราเลี้ยงแมวตัวนี้ และก็รู้ว่ามันเกือบตาย แต่เราเอามาอุปการะในห้องคอนโด (เป็นห้องเดียว ไม่มีการกั้นใดๆ) เจ้านายเราพูดคำเดียวเลยว่า "เธอเอามาเลี้ยงทำไม เธอไม่นึกถึงลูก แมวมันจะตาย ก็ปล่อยให้มันตายไป มันไม่มีวิญญาณ"
ตอนนี้ทำให้เรารู้สึกเศร้าๆ แย่ๆ (กับเจ้านาย) และสงสัยว่า ทำไมเค้าถึงคิดแบบนี้ เราสงสารน้องแมวมาก ยิ่งรู้ว่าเจ้าของเดิม ก็ไม่สนใจ เจ้านายเราก็ว่าแบบนี้ เรายิ่งรู้สึกแย่มากๆ ที่สำคัญเราไม่รู้เลยว่าแมวตัวนี้ฉีดวัคซีนบ้างหรือยัง เพราะเจ้าของคนเก่า เราไปหาก็ไม่เคยเจอ แถมเราฝากเบอร์ให้โทรหาก็ไม่โทร น้องสุดสวยข่วนเราหลายแผลแล้ว
ตอนนี้สุดสวยเรากำลังน่ารัก แต่ลูกสาวเรายังไม่ได้อุ้ม หรือจับเลย เพราะว่าเรายังไม่ไว้ใจเท่าที่ควรค่ะ
ที่เขียนมาขอถามเพื่อนๆ คริสเตียนด้วยกันว่า เค้าคิดว่า แมวไม่มีวิญญาณ ปล่อยให้ตายไป คิดแบบนี้ถูกต้อง หรือไม่ถูกต้อง เราไม่ได้มีเจตนาอะไรนะคะ ที่เล่าให้ฟัง แต่อยากรู้ว่า คิดแบบนี้เหมือนกันบ้างหรือเปล่า
ขอบคุณค่ะ
เพื่อนๆ ที่เป็นคริสเตียน รู้สึกอย่างไรถ้าได้ยินคำว่า "ปล่อยให้แมวมันตายไป มันไม่มีวิญญาณ"
เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา เรากำลังออกไปตากผ้าใต้บันไดหน้าห้องเรา (เป็นคอนโด) แล้วเผอิญ หันไปเห็นน้องแมว อายุไม่น่าจะเกิน 4 เดือน นอนก้มหน้า มีเลือดออกจมูกกับปาก และมีกลิ่นเหม็นคาว เลือด และเน่าหน่อยๆ แต่ด้วยความที่เรารีบ มีประชุมเช้า เราไม่ได้ช่วยอะไรได้มากกว่านี้ ได้แค่ไปเอาผ้าในห้องมาห่มให้น้องแมว แล้วก็ปิดหน้าต่างตรงบันไดหนีไฟ เพื่อไม่ให้ลมเข้ามา เพราะกลัวแมวจะหนาว น้องแมวกัวเรามาก เมื่อเราก้มลงเอามือไปลูบหัว แล้วก็ถามว่าหนูเป็นอะไร ทำไมเจ็บมาแบบนี้ และก็รีบมาทำงาน
ระหว่างที่เราขับรถมาทำงาน ก็รู้สึกเศร้า หดหู่ น้ำตาไหลมาตลอดทาง เพราะรู้สึกแย่ที่เราไม่ได้พาแมวไปหาหมอ ถ้ามันตาย เราคงจะเศร้ากว่านี้ แต่เราก็อธิฐานในใจว่า ถ้าเรากลับไปขอให้เจอแมวตัวนี้ เราจะพาไปหาหมอ และรักษาให้หาย (อารมณ์ตอนนั้นไม่ได้คิดแม้แต่จะตามหาเจ้าของ คิดแต่ว่าจะทำยังงัยให้เจ้าแมวตัวนี้รอดตาย)
เมื่อเลิกงาน เรารีบกลับบ้าน (ถึงเวลา 18.30 น.) ก็รีบกลับไปดูน้องแมวที่เดิม ปรากฏว่าเรายังคงเจอน้องแมวตัวนี้ เราดีใจมาก น้องแมวย้ายที่จากใต้บันได มานอนใต้บันไดอีกฝั่ง เราก็มุดไปเอาน้องแมวออกมา แล้วก็เช็ดคราบเลือดที่ตัว (ลูกเรามายื่นดูใกล้ๆ แล้วบอกว่าเป็นแมวของคนในคอนโด ลูกสาวเคยเห็น แต่ไม่รู้ว่าของใคร) ตอนนั้นเราไม่สนหรอกว่าแมวจะเป็นของใคร ตกมาจากไหน เราแค่ขอให้แมวปลอดภัย และหายดี จึงพาไปหาหมอ แล้วก็หาซื้ออาหาร ทราย และตั้งใจว่าจะดูแลให้ดี (แต่ในใจลึกๆ กลัวเค้าตาย) (ช่วง 3 วันแรก แมวไม่กินอาหาร/น้ำ หรือขับถ่ายเลย เนื่องจากคงจะเจ็บปาก) เราก็เลยเปลี่ยนจากอาหารเม็ด เป็นอาหารเหลว แล้วก็เช็ดตัวทำความสะอาดให้ทุกวัน จนวันที่ 4 แมวเริ่มดีขึ้น กินอาหารเหลวได้บ้าง แต่ก็ยังกลัวๆ เราอยู่บ้าง
และแล้วความจริงก็ปรากฏขึ้น เมื่อในวันที่ 4 เจ้าหน้าที่คอนโด มาถามเราว่า พี่ๆ เห็นพี่โพสต์รูปแมวในเฟสบุ๊ค พอดีมีเจ้าของแมว อยู่ชั้น 9 เป็นผู้ชาย (อิสลาม) เค้ามาตามหาแมว บอกว่าหลุดออกจากห้อง 3 วันแล้ว เค้าบอกว่าตามหาให้หน่อย เมื่อเราได้ยินแบบนั้น ก็เลยบอกไปว่า ให้เจ้าของมาคุยกับเราด้วย เพราะว่าเราอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แมวถึงตกลงมาได้ (เจ้าแมว อยู่ชั้น 9 เราอยู่ ชั้น 2) หลังจากที่รู้แน่ชัดว่า เจ้าของเดิมมาแล้ว เราก็บอกลูกว่า เจ้าของจะมาเอาแมวคืน ลูกสาวเราบอกวา อยากเลี้ยงเอง ไม่อยากให้คืน เราก็เลยบอกว่า แล้วแต่เจ้าของเค้าเอาไปได้ แต่ให้หายดีก่อน
หลังจากนั้นผ่านมาอีก 2 วัน เจ้าหน้าที่คอนโด มาบอกว่า เจ้าของเดิมบอกว่า ยกให้ ถ้าเรารักจริง เพราะว่าเค้าก็จะไม่เลี้ยงแล้ว เพราะว่าแมวที่ห้องนอนเค้า มี 4 ตัว เค้ากำลังทะยอยปล่อยๆ ออก
แค่ฟังแค่นั้น เราตัดสินใจได้ทันทีว่า น้องแมวตัวนี้เราจะดูแล และเป็นเจ้าของใหม่เอง เพราะเจ้าของเดิมปฏิเสธมาแบบนั้น และที่สำคัญ ไม่เคยมาหา ไม่เคยมาถาม และไม่มาดูสักนิดว่าแมวที่เค้าบอกว่า ตามหามา 3-4 วันนั้น หายไปไหน พอเจอกลับไม่สนใจสะงั้น
ตอนนี้ผ่านมา 1 สัปดาห์ น้องแมวดีขึ้น จนเกือบปกติ กิน ขับถ่าย ได้ปกติ เหลือแต่อาการกัวๆ บ้าง แต่เราก็ดีใจที่เค้าแข็งแรง เราตั้งชื่อให้ว่า สุดสวย
ประเด็นต่างๆ อยู่ตรงนี้ค่ะ (ขออภัยที่เขียนเรื่องยาวไปหน่อย) คือ เจ้านายที่บริษัทฯ ที่สนิท และใกล้ชิดกัน (เป็นคริสเตียน) รู้ว่าเราเลี้ยงแมวตัวนี้ และก็รู้ว่ามันเกือบตาย แต่เราเอามาอุปการะในห้องคอนโด (เป็นห้องเดียว ไม่มีการกั้นใดๆ) เจ้านายเราพูดคำเดียวเลยว่า "เธอเอามาเลี้ยงทำไม เธอไม่นึกถึงลูก แมวมันจะตาย ก็ปล่อยให้มันตายไป มันไม่มีวิญญาณ"
ตอนนี้ทำให้เรารู้สึกเศร้าๆ แย่ๆ (กับเจ้านาย) และสงสัยว่า ทำไมเค้าถึงคิดแบบนี้ เราสงสารน้องแมวมาก ยิ่งรู้ว่าเจ้าของเดิม ก็ไม่สนใจ เจ้านายเราก็ว่าแบบนี้ เรายิ่งรู้สึกแย่มากๆ ที่สำคัญเราไม่รู้เลยว่าแมวตัวนี้ฉีดวัคซีนบ้างหรือยัง เพราะเจ้าของคนเก่า เราไปหาก็ไม่เคยเจอ แถมเราฝากเบอร์ให้โทรหาก็ไม่โทร น้องสุดสวยข่วนเราหลายแผลแล้ว
ตอนนี้สุดสวยเรากำลังน่ารัก แต่ลูกสาวเรายังไม่ได้อุ้ม หรือจับเลย เพราะว่าเรายังไม่ไว้ใจเท่าที่ควรค่ะ
ที่เขียนมาขอถามเพื่อนๆ คริสเตียนด้วยกันว่า เค้าคิดว่า แมวไม่มีวิญญาณ ปล่อยให้ตายไป คิดแบบนี้ถูกต้อง หรือไม่ถูกต้อง เราไม่ได้มีเจตนาอะไรนะคะ ที่เล่าให้ฟัง แต่อยากรู้ว่า คิดแบบนี้เหมือนกันบ้างหรือเปล่า
ขอบคุณค่ะ