แชร์ประสบการณ์รักที่วุ่นวาย ;]

อยากจะแชร์เรื่องรักที่วุ่นวาย ดูสลับขั้วไปหมด ให้อ่านค่ะ ;]]


เรื่องของเราสองคนเริ่มต้นตั้งแต่วันที่เค้าเข้ามาในโรงเรียน...
ย้อนกลับไปสมัย ม.1 (ปัจจุบันปี2)
ต้องอธิบายก่อนว่า โรงเรียนที่เรามาเจอกัน เป็นโรงเรียนแนวเน้นประสบการณ์
ให้เด็กฝึกทำนั่นนี่เอง ไม่ว่าจะล้างจาน จานใครจานมัน แก้วใครแก้วมัน ออกมาตักข้าวเอง
เมื่อก่อนเป็นโรงเรียนเล็กๆที่อบอุ่น เลยทำให้ครูกับนักเรียนสนิทกัน
ชุดนักเรียนจะมีแค่แบบฟอร์มเสื้อ ส่วนกระโปรงใส่อะไรก็ได้ที่ไม่สั้นไป และสีไม่ฉูดฉาด
ในการเรียนเป็นแบบของสิงคโปร์ มีทั้งหมด 4 ภาคเรียน
ไม่มีการสอบ มิดเทอม หรือ ไฟนอล (อิจฉาล่ะสิ ฮ่าๆ)
แต่ในเทอม 1 กับ 3 จะต้องทำสมุดประมวลผล ที่จะต้องนำสิ่งที่เรียนทั้งหมดทุกสาระวิชาการเรียนรู้
มาประยุกต์เข้ากับสิ่งที่เราอยากจะนำเสนอแล้วก็มานำเสนอหน้าห้อง
ส่วนเทอม 2 กับ 4 จะต้องทำงานร่วมกันทั้งห้อง คือ วันชื่นใจ ที่จะต้องประยุกต์ทุกสาระวิชาการเรียนรู้ร่วมกันทั้งห้อง
นำเสนอออกมาในรูปแบบการแสดงต่างๆ

เรามาเริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า ;]
ผู้ชายคนนี้(นามสมมติชื่อว่า บี นะคะ) แอนกับบีเจอกันครั้งแรกตอนม.1 ที่เค้าย้ายเข้ามาในโรงเรียน
ยังจำครั้งแรกได้ดีในวันแรกที่เจอบี เรารู้จักเค้าแค่ว่า เป็นนักกีฬาปิงปอง ตัวใหญ่ ขาว อ้วนๆ
ส่วนเรา ทั้งดำ(เพราะเล่นกีแต่กีฬาตากแดด เช่น รักบี้ ฟุตบอล บาส ว่ายน้ำ ฯลฯ) เตี้ย อ้วน [ยิ่งพิมพ์ยิ่งรู้สึกไม่มีอะไรดี ฮ่าๆ]
ในฝั่งแอนเรื่องของเราแอนเริ่มจำบีตั้งแต่วันที่ เค้าต้องไปแข่งปิงปองที่ต่างจังหวัดเลยไม่สามารถนำเสนอสมุดประมวล
ในวันที่ครูกำหนดได้ เลยต้องขอนำเสนอก่อน พอเค้านำเสนอเสร็จครูก็บอกให้เค้าจับสลากว่าใครจะเป็นคนพูดคนต่อไปในวันถัดไป
พอเค้าจับขึ้นมา ปรากฏว่าเป็นชื่อแอน ตอนนั้นแอนตกใจมาก เพราะนั่งท่องนั่งสวดอยู่ว่าขอให้ไม่เป็นเรา
ด้วยความที่เมื่อก่อนเป็นคนไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง ไม่อยากจะเป็นคนแรก ขอเป็นคนนกลางๆก็พอ ท้ายๆก็กลัว ฮ่าๆ
พอเค้าจับได้เราเท่านั้นแหละ หลังจากวันนั้นเราก็สนิทกับเค้ามากขึ้น เพราะไปบอกว่า เกลียด เค้าทุกวัน
ที่เค้าทำให้เราต้องนำเสนอก่อนคนแรกของวันต่อมา หลังจากนั้นเค้าก็เริ่มแกล้ง  มาดึงที่มัดผมออกแล้ววิ่งหนีให้เราวิ่งไล่
ทำแบบนี้อยู่เกือบทุกวัน จากตอนแรกบอกว่าเกลียด ไปๆมาๆ แอนรู้สึกดีกับเค้า
เริ่มตักข้าวให้ ล้างจานล้างแก้วให้ เริ่มทำในหลายๆอย่างที่เค้าให้ทำ แอบไปดูเค้าตีปิงปอง
แล้วก็มีเค้าคนนี้เป็นไอดอลด้านกีฬามาโดยตลอด ตอนนั้นก็เข้าสู่ช่วงประมาณ เทอม 2 แล้ว
เค้าเล่นด้วยกับเราทุกวัน แต่เราก็ไม่เคยคิดว่าเค้าชอบ เราก็คิดมาตลอดว่าเราชอบเค้าฝ่ายเดียว
ตอนนั้นคิดว่า เค้าคงไม่ชอบผู้หญิงอย่างเราหรอก ทั้งอ้วน ดำ เตี้ย เรียนก็ไม่เก่ง ต่างจากเค้า ที่เรียนเก่งมากๆแม้จะเป็นนักกีฬา
จนเข้าสู่เทอมที่ 3 เทอมที่ 3 เป็นเทอมที่เรื่องของเราในกลุ่มเพื่อนเริ่มมีการแซวกันมากขึ้น
เพราะเราสนิทกันมากขึ้นเรามีความสุขกับการอยู่ข้างๆเค้า เค้าก็ดูให้ความหวังว่าไม่ได้รังเกียจเรา
พอแซวมากขึ้นครูก็เรียกเรา 2 คนไปคุย โดยเรียกทีละคนเข้าไป
ครูเรียกบี เข้าไปคนแรก แล้วก็พอบีออกมาก็เรียกเราเข้าไป
พอเราเข้าไปครูก็ถามว่า ชอบเค้าหรอ ตอนเด็กเราก็จะทั้งอาย ทั้งม้วน กลิ้งได้คงกลิ้ง แต่ก็พยักหน้าว่าชอบเค้า

แต่สิ่งที่ครูพูดกลับมาเนี่ยสิ....เจ็บจนจุก

หลังจากที่แอนพนยักหน้า ครูก็พูดกลับมาว่า "เค้าไม่ได้ชอบเรา เค้าแค่ขำๆ"
จังหวะนั้นเหมือนฟ้าถล่มทลายลง เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดมันคือเรื่อง แค่ขำๆ งั้นหรอ
(อ้อแอนลืมบอกไปว่าบีเคยลงหนังสือพิมพ์หน้ากีฬาเลยไปตัดมาเก็บไว้)
พอกลับไปถึงบ้านแอนไปหยิบหนังสือพิมพ์ที่เป็นรูปหน้าของเค้ามาเผาทิ้ง
แอนทั้งเจ็บทั้งเสียใจ บีเรียกได้ว่าเป็นรักแรกแบบปั๊บปี้เลิฟ
หลังนั้น แอนเริ่มรู้สึกเหมือนเป็นคนมีปมในใจ แอนเริ่มคบผู้ชายไปเรื่อยๆที่ไม่ใช่เค้า
พอขึ้นม.2 เราสองคนก็แยกย้ายไปเรียนคนละที่
เราสองคนก็ยังคงคุยกันบ้างถ้าเวลาว่างตรงกันผ่าน MSN , HI5
เพราะเค้าเป็นนักกีฬา เวลาซ้อมก็เยอะ เวลาว่างแทบจะไม่มี
แต่ทุกครั้งที่คุย แอนมักจะพูดไปว่า มีอะไรไอผู้ชายหักอกเค้า
ม.2 แอนก็ยังคงประชดบี โดยการคบกับเพื่อนบี ที่บีเคยแนะนำให้รู้จัก
คบไปได้ประมาณ 3 เดือนก็เลิก
พอม.4 ก็มีแฟนอีก คบไม่กี่เดือนก็เลิกอีกเหมือนกัน
พอม.5 มีอยู่วันนึงแอนก็พูดประโยคเดิมๆมาตลอด ว่า ไอผู้ชายหักอกเค้า
วันนี้เป็นวันที่เค้าสงสัยและพิมพ์ไลน์ มาถามอย่างจริงจัง
คืนนั้นเราคุยกันจนสว่าง เราสองคนต่างเคลียร์คำถามในใจ
แอนเล่าเรื่องแค่ขำๆ ประโยคที่เจ็บมานาน ให้เค้าฟัง
เค้าตกใจ เค้าเลยเล่าเหตุการณ์วันนั้นให้ฟังว่า
วันที่ครูเรียกเข้าไป ก็ถามว่า เธอชอบแอนหรอ
ด้วยความที่เป็นเด็กเค้าก็บอกว่าใคจะกล้าบอกวะว่าชอบ
เค้าก็เลยบอกครูไปว่า รักไม่ยุ่งมุ่งแต่เรียนครับ
แต่พอครูเอามาพูดกับแอน ครูก็คงตีความมาว่างี๊
ทำให้เรื่องของเราสองคนในวันนั้นจบกันแบบไม่ดี แอนมีปมในใจ แอนยังชอบเค้ามาโดยตลอด
เค้าโกรธครูสองท่านนั้นมากที่เรียกเราสองคนเข้าไปคุย ว่าทำให้อยู่ๆแอนก็หายออกไปจากชีวิตเค้า

แต่พอเค้าจะเข้ามาในชีวิตแอนอีกครั้ง แอนกลับปิดกั้นหัวใจตัวเอง
พยามวิ่งหนีเค้าอยู่ โดยการวิ่งหนีครั้งนี้ แอนตอบตกลงรับรักผู้ชายคนนึง
คนที่เค้ามาบอกชอบมาขอเป็นแฟน (ดูเลวจัง._.)
ก็คบเค้าไปเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่แอนไม่ค่อยมีเวลาให้ เท่าที่ควร
เค้าเลยไปมีผู้หญิงคนใหม่
หลังจากนั้นแอนก็เกลียดมากถ้าคบอยู่กับเราแล้วไปมีอีกคน
พอเลิกกับเค้าไป
ขึ้นม.6 แอนไปค่ายค่ายนึง ที่จบค่าย มันพึ่งเป็นการเริ่มต้นของการทำงานเพื่อสังคม
ที่เราต้องทำตลอด 1 ปี จนเรารับน้องรุ่นใหม่เข้ามา
แอนโดนเลือกให้เป็น รองประธานรุ่น และแอนโดนจับคู่กับประธานรุ่นชื่อ ที
แอนกับทีคบกันมาปีนึง ผู้ชายคนนี้ทำให้แอนกลายเป็นคนไม่ติดโทรศัพท์
ตั้งแต่คบกันมา ปีนึง คุยกันผ่านทางโทรศัพท์ไม่เกิน 5 นาที
เค้าคนนี้ทำให้แอนมีความสุข จนอยากอยู่กับเค้าไปตลอด
แต่พอขึ้นปีที่สอง ต่างคนต่างเข้ามหาลัย ซึ่งมหาลัยของเราอยู่ไกลกันมาก
คนละโยชน์เลยทีเดียว ทำให้เราได้เจอกัน สองเดือนครั้งนึง
แต่แอนเป็นคนรักทีละคน แม้ว่าเวลาเค้าจะไม่มีให้ แอนก็ไม่เป็นไร
แต่จะบอกเค้าอยู่เสมอว่า อย่ามคนอื่น แล้วมาหลอกกัน
และแอนยังบอกให้เค้าพกถุงยางไว้ด้วย เผื่อพลาด แต่เค้าปฏิเสธแล้วบอกไม่ต้องกลัว
รักของเราดำเนินมากำลังจะก้าวเข้าสู้ครบรอบสองปี
.....ก่อนวันเกิด ที หนึ่งวัน แอนกำลังเดินเที่ยวอยู่ในห้าง
จู่ๆไลน์ก็เด้งขึ้นมา.................

"เลิกกันเถอะ" พร้อมกับเหตุผลสั้นๆง่ายๆว่า "ไม่พร้อมดูแล เพราะเค้าไม่มีเวลาให้"
เป็นความรู้สึกอีกหนึ่งครั้งที่รู้สึกว่าเหมือนฟ้าถล่มลง
พอคืนนั้นแอนนั่งร้องไห้ตาบวมไปหมด สักพัก แอนหยุดร้อง
แล้วแอนก็นั่งคิดว่า เดี๋ยวตัวเองไม่สวย เพราะพรุ่งนี้วันเกิดเค้า
แอนไปล้างหน้าล้างตา ล้มตัวลงนอน เพื่อที่วันรุ่งขึ้น แอนไปเที่ยวคนเดียว
กินข้าวคนเดียว  กินไอติมนั่งอัดวีโอ ร้องแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้
เสร็จแล้วก็กลับบ้าน แล้วเราก็นั่งคิดว่า เราจะรอผู้ชายคนนี้
แต่พอหนึ่งเดือนต่อมา เราเข้าไปนั่งดูรูปแท๊กของที
กลับเห็นคนมาแสดงความยินดีมากมาย ดีใจด้วยที่คบกันบ้าง
บอกผญว่ากินเด็กบ้าง เราด้วยความอยากรู้จึงหาคำตอบ
เราเลยได้รู้คำตอบจากเพื่อนเค้าว่า "เค้าไปกินเหล้า เมา แล้วมีอะไรกัน"
เค้าจึงขอเลิกเราไปคบกับผู้หญิงคนนั้น ในใจตอนนั้นเหมือนโดนมีดกรีดอีกแล้ว
สิ่งที่เราเคยเตือนเค้า สิ่งที่เราเกลียด เค้ากลับทำทุกอย่าง
แล้วเค้าก็ขอเลิกเราแล้วบอกว่า "ไม่พร้อม" ในใจตอนนั้นถามว่า
"เค้าไม่พร้อมดูแลเราแต่เค้าพร้อมดูแลอีกคนงั้นหรอ??"
ในช่วงเวลาเดียวกันหลังจากที่เลิกกับที เป็นช่วงเปิดเทอมปี 2
บีกลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง ก่อนหน้านี้ ทุกครั้งที่บีนัดไปเที่ยวไปดูหนัง
เรามักจะบอกบีว่า ยังไม่ว่างเลย เพราะเรายังไม่อยากให้เค้าเข้ามา
และคำตอบที่ได้รับกลับมาทุกครั้ง เค้ามักจะบอกว่า "ไม่ต้องรีบ ไปเที่ยวกับคนอื่นก่อน เอาเค้าไว้สุดท้ายก็ได้"
ในการกลับมาครั้งนี้ เค้ารุกหนักมากขึ้น ประหนึ่งว่าจะไม่ยอมแพ้ใครแล้ว
แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ บีคอยถามเพื่อนที่สนิทกับแอนว่าแอนเป็นยังไง
พอรู้ว่าแอนเลิกกับแฟนแล้ว เค้าเลยเข้ามาในชีวิตทันที
เราคุยกันอยู่ประมาณ 4 เดือน เค้ารอแอนทำใจเรื่องทีได้
จนวันนั้นมาถึง แอนทำใจเรื่องทีได้..............

หลังจากนั้นแอนทำใจเรื่องทีได้ ทำให้แอนได้รู้ว่า...
ผู้ชายคนนี้เป็นผู้ชายที่อยู่ข้างแอนมาตลอด ผู้ชายคนนี้ไม่เคยหายไปไหน
และในวันที่เราเปิดใจคุยกัน ทำให้แอนรู้ว่า
บีชอบแอนก่อนที่เค้าจะจับสลากได้ชื่อเรา เค้าดีใจมากที่เค้าจับได้ชื่อเรา
เค้าเป็นคนชอบผู้หญิงผมยาว เค้าเลยชอบแกล้งดึงผมเรา
เค้าชอบเราแม้ตอนนั้น เราจะอ้วน ดำ  แต่ตอนนี้ เราขาวแล้ว ผอมแล้ว
(ไม่ต้องกลัวมีแฟนน่าเกลียดแล้วนะ;) )
เค้ามักจะหึงทุกครั้งที่เรามีแฟน เค้ามักจะไม่เข้ามายุ่งเพราะไม่อยากเห็นภาพบาดใจ
และที่สำคัญ.......เค้ารอเรามาโดยตลอด ตั้งแต่วันที่เราหายไปจากชีวิตเค้า
เค้าดีใจมากที่เราให้โอกาสเค้าอีกครั้งหนึ่งได้เข้ามาดูแล
แล้วผู้ชายคนนี้สัญญาเค้าจะไม่ปล่อยเราไปเหมือนที่เคยปล่อย
เค้าดูแลดีมาก ดีมากที่สุดจนเพื่อนๆต่างอิจฉา ไม่ใช่อิจฉาที่แฟนหน้าตาดี แต่เรามีแฟนที่ดี
เราขอบคุณรักที่วุ่นวาย ที่ทำให้เราห่างกันมา 7 ปี เพราะถ้าลองมองย้อนกลับไป
ช่วงเวลาเด็ก ก็เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน พองี่เง่างอแงก็อาจจะตัดปัญหากันแบบเด็กๆ

ขอบคุณพรมลิขิตที่ทำให้เราได้เจอกัน ให้เค้าได้เป็นรักแรก และขอให้เป็นรักสุดท้ายของเรา ~

ขอบคุณที่เข้ามานั่งอ่านนะคะ ;))))))