สภาประชาชน จะมีขึ้นได้อย่างไร
วันนี้เรามาคุยกันเรื่องสภาประชาชนดีกว่าครับ เพราะผมเองก็สงสัยมากมายเหลือเกินว่า สภาประชาชนนั้น สามารถมีขึ้นได้จริงๆ หรือ แล้วจะมีวิธีการอย่างไร ที่จะได้สภาประชาชนนั้นมา ซึ่งพูดตรงๆ ว่าผมก็ถามหลายๆ คน เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ไปร่วมชุมนุม ก็ไม่ได้คำตอบอะไรออกมาเลยว่า สภาประชาชน จะมาได้อย่างไร มีแต่คำตอบว่า “คอยดูต่อไปแล้วกัน” หรือไม่ก็ “ไฟให้บ้านแล้ว รีบดับไฟก่อน แล้วค่อยคิด” ซึ่งมันไม่ใช่คำตอบเลยสำหรับความต้องการของผม
ซึ่งดูท่าทีของกลุ่มแกนนำม๊อบ แล้วคงต้องบอกว่า ความต้องการของม๊อบ ที่ออกมาล่าสุด ณ ตอนนี้ก็คือ ต้องการให้นายก และรัฐมนตรีลาออกทั้งคณะ จากนั้นแต่งตั้งนายกคนกลาง และแต่งตั้งรัฐมนตรีขึ้นมารักษาการแทน ซึ่งตรงนี้เท่ากับว่า กระทำการยึดอำนาจจากระบอบประชาธิปไตย เหมือนที่ผ่านๆ มาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน แต่ ถามว่าทำได้ใหม ลำพังความรู้ของผมเอง ก็คงบอกว่าทำได้ สำหรับคณะรัฐมนตรี ที่ไม่จำเป็นต้องดำรงตำแหน่ง สส หรือมาจากการเลือกตั้ง หากแต่ ตำแหน่งนายกรัฐมนตรนั้น รธน ปี 50 ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนว่า มาตรา 171 ได้บัญญัติว่า นายกรัฐมนตรีต้องเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และยังมีบทบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับนายกรัฐมนตรีที่ไม่เคยปรากฏในรัฐธรรมนูญฉบับอื่นมาก่อน คือ นายกรัฐมนตรีจะดำรงตำแหน่งติดต่อกันเกินกว่า 8 ปีมิได้[7]
ดังนั้นเท่ากับว่า การแต่งตั้งนายกรัฐมนตรี จากคนกลางที่ไม่ผ่านการเลือกตั้ง นั้น ไม่น่าจะเป็นไปได้ หรือหากจะทำจริงๆ ก็ต้องทำการฉีก รธน. 50 นี้ทิ้งไปก่อน แบบที่คณะปฏิวัติทำกัน
ข้อต่อมา สภาประชาชน ที่เกิดขึ้น มาควบคุมอำนาจบริหาร นั้นจะมาจากประชาชนทุกหมู่เหล่า ทุกสาขาอาชีพ โดยการคัดเลือกตัวแทนขึ้นมาทำหน้าที ตรงนี้ยิ่งเป็นปัญหาใหญ่ เพราะ การคัดเลือกคนมาดำรงตำแหน่ง ก็เท่ากับว่า ไม่ผ่านการเลือกตั้ง หรือไม่ผ่านการลงคะแนนมาจากประชาชน ซึ่งดูไปแล้วก็คล้ายกับการแต่งตั้ง สว ของ๕ณะปฏิวัติ ที่ให้เสนอเชื่อขึ้นมา และมีคณะบุคลเลือกขึ้นมา ซึ่งแน่นอนครับ ไม่ใช่การเลือกจากประชาชนโดยตรง
คำถามต่อมา อย่างไรจึงจะเรียกว่า เป็นตัวแทนสาขาอาชีพนั้นๆ เช่น อาชีพ ชาวนา จะเลือกอย่างไร เลือกจากตัวแทนสมัชชาชาวนา ก็ไม่ใช่ เพราะชาวนาไม่ได้เข้าสมัชชาทั้งหมด หรือจะให้ลงเลือกตั้ง โดยให้ชาวนามาเลือกตัวแทนของเขา ก็ถามว่า แล้วเราจะแยกได้อย่างไรว่าคนไหนเป็นชาวนา คนไหนมีอาชีพรับจ้าง หรือจะต้องลงทะเบียนก่อนว่า “คุณประกอบอาชีพอะไร” แค่คิดก็ยากแล้ว ยิ่งมาคิดว่า คนที่ถูกเลือกจะนับเป็นตัวแทนหรือไม่ ผมยกตัวอย่างง่ายๆ สว ที่มาจากอาชีพ ทนายความ ที่ดำรงตำแหน่งในปัจจุบันนี้ ได้รับการยอมรับจาก สภาทนายความ ให้เป็นตัวแทนของ ทนายความทั้งประเทศหรือไม่ หรือทนายความทั้งประเทศได้ลงมติเลือกเข้ามาหรือไม่ ก็ตอบได้เลยว่าไม่
หากแต่มีการเลือกตั้ง จะคัดคนมาลงสมัครอย่างไร ถึงจะเรียกว่า มาจากแต่ละสาขาอาชีพ เพราะแต่ละจังหวัด ก็มีอาชีพ เป็นร้อย ถ้าทำจริงแบบนี้ ก็มิต้องแยกประชาชนให้เลือกผู้แทนของเขาตามแต่สาขาอาชีพของตัวเองอย่างนั้นหรือ งง ใหมครับ
สุดท้ายแล้ว สภาประชาชนจะเกิดขึ้นโดยประชาชนนั้น ผมดูแล้วเป็นไปได้ยากครับ เอาง่ายๆ เลย ท่านที่ไปร่วมชุมนุมทั้งหลาย เวลาแกนนำจะเดินขบวนไปที่ไหน ไปยึดที่ไหน เขาเคยถามพวกท่านไหม ว่าพวกท่าน อยากไปที่ไหน เคยได้รับการลงมติไหมว่า จะไปที่นั้น ที่นี่ ตรงนั้นดีหรือไม่ ทุกวันนี้ผมเห็นมีแต่ พูดๆ ด่าๆ แล้วก็ถามมวลมหาประชาชนว่า “ใช่หรือไม่ครับพี่น้องง” แค่นี้จริงๆ
กระทู้ชวนคิด สภาประชาชน จะมีขึ้นได้อย่างไร
วันนี้เรามาคุยกันเรื่องสภาประชาชนดีกว่าครับ เพราะผมเองก็สงสัยมากมายเหลือเกินว่า สภาประชาชนนั้น สามารถมีขึ้นได้จริงๆ หรือ แล้วจะมีวิธีการอย่างไร ที่จะได้สภาประชาชนนั้นมา ซึ่งพูดตรงๆ ว่าผมก็ถามหลายๆ คน เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ไปร่วมชุมนุม ก็ไม่ได้คำตอบอะไรออกมาเลยว่า สภาประชาชน จะมาได้อย่างไร มีแต่คำตอบว่า “คอยดูต่อไปแล้วกัน” หรือไม่ก็ “ไฟให้บ้านแล้ว รีบดับไฟก่อน แล้วค่อยคิด” ซึ่งมันไม่ใช่คำตอบเลยสำหรับความต้องการของผม
ซึ่งดูท่าทีของกลุ่มแกนนำม๊อบ แล้วคงต้องบอกว่า ความต้องการของม๊อบ ที่ออกมาล่าสุด ณ ตอนนี้ก็คือ ต้องการให้นายก และรัฐมนตรีลาออกทั้งคณะ จากนั้นแต่งตั้งนายกคนกลาง และแต่งตั้งรัฐมนตรีขึ้นมารักษาการแทน ซึ่งตรงนี้เท่ากับว่า กระทำการยึดอำนาจจากระบอบประชาธิปไตย เหมือนที่ผ่านๆ มาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน แต่ ถามว่าทำได้ใหม ลำพังความรู้ของผมเอง ก็คงบอกว่าทำได้ สำหรับคณะรัฐมนตรี ที่ไม่จำเป็นต้องดำรงตำแหน่ง สส หรือมาจากการเลือกตั้ง หากแต่ ตำแหน่งนายกรัฐมนตรนั้น รธน ปี 50 ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนว่า มาตรา 171 ได้บัญญัติว่า นายกรัฐมนตรีต้องเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และยังมีบทบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับนายกรัฐมนตรีที่ไม่เคยปรากฏในรัฐธรรมนูญฉบับอื่นมาก่อน คือ นายกรัฐมนตรีจะดำรงตำแหน่งติดต่อกันเกินกว่า 8 ปีมิได้[7]
ดังนั้นเท่ากับว่า การแต่งตั้งนายกรัฐมนตรี จากคนกลางที่ไม่ผ่านการเลือกตั้ง นั้น ไม่น่าจะเป็นไปได้ หรือหากจะทำจริงๆ ก็ต้องทำการฉีก รธน. 50 นี้ทิ้งไปก่อน แบบที่คณะปฏิวัติทำกัน
ข้อต่อมา สภาประชาชน ที่เกิดขึ้น มาควบคุมอำนาจบริหาร นั้นจะมาจากประชาชนทุกหมู่เหล่า ทุกสาขาอาชีพ โดยการคัดเลือกตัวแทนขึ้นมาทำหน้าที ตรงนี้ยิ่งเป็นปัญหาใหญ่ เพราะ การคัดเลือกคนมาดำรงตำแหน่ง ก็เท่ากับว่า ไม่ผ่านการเลือกตั้ง หรือไม่ผ่านการลงคะแนนมาจากประชาชน ซึ่งดูไปแล้วก็คล้ายกับการแต่งตั้ง สว ของ๕ณะปฏิวัติ ที่ให้เสนอเชื่อขึ้นมา และมีคณะบุคลเลือกขึ้นมา ซึ่งแน่นอนครับ ไม่ใช่การเลือกจากประชาชนโดยตรง
คำถามต่อมา อย่างไรจึงจะเรียกว่า เป็นตัวแทนสาขาอาชีพนั้นๆ เช่น อาชีพ ชาวนา จะเลือกอย่างไร เลือกจากตัวแทนสมัชชาชาวนา ก็ไม่ใช่ เพราะชาวนาไม่ได้เข้าสมัชชาทั้งหมด หรือจะให้ลงเลือกตั้ง โดยให้ชาวนามาเลือกตัวแทนของเขา ก็ถามว่า แล้วเราจะแยกได้อย่างไรว่าคนไหนเป็นชาวนา คนไหนมีอาชีพรับจ้าง หรือจะต้องลงทะเบียนก่อนว่า “คุณประกอบอาชีพอะไร” แค่คิดก็ยากแล้ว ยิ่งมาคิดว่า คนที่ถูกเลือกจะนับเป็นตัวแทนหรือไม่ ผมยกตัวอย่างง่ายๆ สว ที่มาจากอาชีพ ทนายความ ที่ดำรงตำแหน่งในปัจจุบันนี้ ได้รับการยอมรับจาก สภาทนายความ ให้เป็นตัวแทนของ ทนายความทั้งประเทศหรือไม่ หรือทนายความทั้งประเทศได้ลงมติเลือกเข้ามาหรือไม่ ก็ตอบได้เลยว่าไม่
หากแต่มีการเลือกตั้ง จะคัดคนมาลงสมัครอย่างไร ถึงจะเรียกว่า มาจากแต่ละสาขาอาชีพ เพราะแต่ละจังหวัด ก็มีอาชีพ เป็นร้อย ถ้าทำจริงแบบนี้ ก็มิต้องแยกประชาชนให้เลือกผู้แทนของเขาตามแต่สาขาอาชีพของตัวเองอย่างนั้นหรือ งง ใหมครับ
สุดท้ายแล้ว สภาประชาชนจะเกิดขึ้นโดยประชาชนนั้น ผมดูแล้วเป็นไปได้ยากครับ เอาง่ายๆ เลย ท่านที่ไปร่วมชุมนุมทั้งหลาย เวลาแกนนำจะเดินขบวนไปที่ไหน ไปยึดที่ไหน เขาเคยถามพวกท่านไหม ว่าพวกท่าน อยากไปที่ไหน เคยได้รับการลงมติไหมว่า จะไปที่นั้น ที่นี่ ตรงนั้นดีหรือไม่ ทุกวันนี้ผมเห็นมีแต่ พูดๆ ด่าๆ แล้วก็ถามมวลมหาประชาชนว่า “ใช่หรือไม่ครับพี่น้องง” แค่นี้จริงๆ