เรากับแฟนอยู่กันคนละประเทศ เขาไปเรียนต่อมหาลัยต่างประเทศค่ะ
เราเผลอพูดคำว่าเลิกออกไปค่ะ ซึ่งมันเป็นครั้งที่2แล้วสำหรับเรา(แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ต้องการบอกเลิกจริงๆ แค่ถามเขาว่าเราควรเลิกกันดีไหม เราพูดด้วยอารมณ์น้อยใจแค่นั้น) แต่มันก็ทำให้เขาเข้าใจว่าเราบอกเลิก เขาก็เลยโอเค ไม่เป็นไร ผมยังรักคุณเสมอนะ เขาบอกว่าเขายอมแล้ว ก่อนที่เขาจะบล็อคไลน์เราทิ้งไป เขาปิดเฟส เขาตัดขาดการติดต่อจากเราทุกอย่าง เราเสียใจมากจริงๆ ไม่น่าพูดคำนั้นออกมาเลย ระหว่างที่เขากำลังจะไปเราก็ขอโทษเขา แล้วก็พยายามบอกว่าเรารักเขามากนะ อย่าทำแบบนี้เลย กลายเป็นเราพยายามยื้อเขา เขาก็ได้แต่บอกว่ามันจบแล้ว จะไม่มีอีกแล้วล่ะ เขาจะอยู่กับความผิดครั้งนี้เอง(เขาคิดว่าเขาดูแลเราไม่ดี เราถึงงอนบ่อย น้อยใจบ่อย ทะเลาะบ่อย แต่ทุกครั้งเราก็ผ่านมันไปได้เพราะต่างคนก็ต่างรักกันอยู่) เขาบอกว่ามันเป็นครั้งที่2แล้วนะ มันกลับมาไม่ได้แล้วล่ะ แล้วเขาก็ไป TT
ครั้งแรกที่เราบอกเลิกเขา เขาอยู่ไทย ครั้งนี้เราตั้งใจพูดจริงๆว่าเลิกกันนะ แต่พอเลิกแล้วเรากลับทำใจไม่ได้ที่เสียเขาไป เราก็ไลน์ไปขอโทษเขาบอกว่าเราผิดไปแล้ว ให้อภัยได้ไหม แต่ตอนที่เลิกไปประโยคสุดท้ายที่เขาให้ไว้คือรักเสมอนะ แล้วก็กดตัดสายไป เราฟูมฟายทั้งคืน เราพยายามปรึกษาเพื่อนเขา จนเขายอมนัดเจอเราเพื่อคุยกันอีกครั้ง(ตอนเลิกเขาจะไม่ยอมมาเจอหน้าเราอีก) แล้วเราก็ได้คุยกันอีกครั้งตอนนั้นสภาพเราแย่มาก เขามองเราด้วยสายตาเย็นชา เขาบอกเราว่าเขาผิดหวังมากรู้ไหม ทำไมถึงพูดคำๆ นี้ออกมา รู้ไหมว่ามันทำร้ายจิตใจเขามากแค่ไหน(เราน้ำตาซึมเลย) เขาบอกกับเราว่าเขามีกฏที่ให้ไว้กับตัวเองเสมอว่าถ้าเลิกกับใครแล้วจะไม่มีทางกลับไปคบกันได้อีก ตอนนั้นเราน้ำตาไหลเลย เราพยักหน้าบอกว่าเราเข้าใจ แล้วเราก็ถามกลับว่าเธอเคยทำอะไรผิดพลาดในชีวิตบ้างไหม เขาตอบว่าเคยหลายอย่างด้วย เราก็บอกเขาไปว่านี้แหละคือความผิดพลาดที่สุดในชีวิตของเรา เราขอโทษ เขาบอกว่าความรู้สึกดีๆนั้นมันถูกทำลายไปแล้ว เราก็บอกว่าเข้าใจแล้ว ยอมแล้ว จากนี้แล้วแต่เธอเลยนะ จากนั้นเขาก็นิ่งไปพักนึงแล้วลุกขึ้นยืน(เราคิดว่าเขาจะเดินหนีเราไปแล้ว น้ำตาเราก็ไหลออกมา) แล้วเขาก็นั่งคุกเข่าลงตรงหน้า แล้วบอกเราว่าไม่เป็นไรแล้วนะ ตอนนั้นเรายิ้มทั้งน้ำตาเพราะมันหมายความว่าเขายอมกลับมา เรารู้สึกผิดมากๆ เราบอกเขาไปว่ามันจะไม่มีอีกแล้ว เขาบอกว่าความรู้สึกตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ เขาไม่เชื่อใจเราเหมือนเดิมอีกแล้ว ไม่ได้รู้สึกรักเรามากเหมือนเดิมอีกแล้ว เราก็เข้าใจ เราบอกว่าจะพยายามทำมันให้ดี
เวลาผ่านไปหลายเดือน เราก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เขากลับมารักเราได้เหมือนเดิม เราก็รักเขาเหมือนเดิม
ถึงเวลาเขาก็กลับไปเรียนต่อ เราก็ไปส่งเขาที่สนามบิน มีโอกาสได้เจอกับพ่อแม่เขา ตอนถึงเวลาขึ้นเครื่องเขาก็ขอกอดเรา เราก็กอดเขา
แล้วเขาก็จูบหน้าผากเรา บอกว่าดูแลตัวเองด้วยนะอีก1ปีจะกลับมาหารอไหวไหม เราก็บอกว่าจะรอเสมอ
หลังจากที่จากกันปัญหาก็ตามมาเรื่อยๆ คือเวลาเราไม่ตรงกันและเขาค่อนข้างยุ่ง เราชอบน้อยใจบ่อย เลยทำให้ทะเลาะกันบ่อย เรายอมรับว่าเราเอาแต่ใจตัวเองเกินไป เรียกร้องมากเกินไป ทำให้เขาปวดหัว แต่เขาก็ไม่ว่าอะไรเรา เราน้อยใจที่เขาไลน์มาคุยด้วยน้อยกว่าเดิมได้สไกป์กันแค่อาทิตย์ละครั้ง แล้วเราก็รอมาตลอด พอถึงวันที่เขาว่างก็ได้คุยกันประมาณ1ชั่วโมง พอถึงเวลาที่เขาต้องเข้านอน เรามักจะมีอาการงอนแล้วเขาก็จับได้ ปกติทุกครั้งที่คุยกันเขาจะลาด้วยคำว่าฝันดีนะ รักนะอยู่เสมอ เราก็ตอบกลับบ้างไม่ได้ตอบบ้าง แต่เวลาที่เราน้อยใจที่เขาคุยกับเราได้แปปเดียว เราทั้งคู่ก็จะอารมณ์เสียต่างคนต่างรู้ และก็ลากันไปนอนโดยไม่มีคำบอกรัก นั่นเป็นสาเหตุที่เราทะเลาะกันบ่อยเพราะเขาไม่ค่อยโทรหาเราเพราะกลัวว่ามันจะลงเอยแบบนี้ เขาก็บอกเราว่าเอางี้ไหม เขาจะโทรหาทุกวันแต่คุยด้วยได้ไม่นานนะ
เราจะดีขึ้นจากเดิมไหม เราก็ตอบตกลง จากนั้นเราก็ดีขึ้นๆ ไม่มีปัญหาอะไร
ผ่านไปประมาณ2เดือนเราก็เผลอพูดออกไปอีกแล้วคำๆนั้น คำว่าเลิก แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ตั้งใจพูดเลยจริงๆ(ตามอารมณ์น้อยใจของเรา)
เราทำผิดอีกเป็นครั้งที่2 เขาไปจริงๆ ตัดขาดเราทุกอย่าง มีแค่เพื่อนเขาที่นู่นที่เราพอติดต่อเพื่อถามหาเขา เพื่อนบอกว่าเขาดูเซ็งๆ แต่ถามแล้วเขาบอกว่าเขาโอเค ไม่ไปลงที่เหล้าแน่นอน(เพราะครั้งที่ทะเลาะกันหนักเขามักจะคิดมากและเครียดจึงชอบไปกินเหล้า)
ครั้งนี้มันแย่มากเลยเพราะเราอยู่ไกลกัน เคลียร์กันไม่ได้ เราฝากข้อความไปหาเขาผ่านเพื่อนเขา เขาไม่ตอบอะไร
อีกสองวันเราได้เบอร์เขามา เราก็โทรข้ามประเทศไป เขาถามว่าโทรมาทำไม(น้ำเสียงดุดัน) เราก็พยายามพูดทุกอย่างขอโทษ เราดีกันได้นะ เรายังไปด้วยกันได้นะ เราถามเขาว่าเธอรักเค้าไม่ใช่หรอ เขาไม่ตอบ เราพยายามพูดออกไปทุกอย่าง เขาบอกว่ามันจะไม่มีครั้งที่สองแล้ว เขาบอกว่าความรู้สึกเขามันหมดไปเมื่อ2วันก่อนแล้ว เราบอกว่าเราเปลี่ยนตัวเองได้นะ เชื่อเราเถอะ เขาก็ไม่เชื่อ เขาบอกว่าถ้าเรากลับไปคบกันก็จะลงเอยแบบเดิม ให้จบไปเลยดีกว่า(เสียงเค้าพูดแบบไร้ความรู้สึกมาก แต่กับเราที่พูดไปร้องไห้ไป) เราก็พยาพยามพูดต่อ เขาก็จะตอบกลับมาว่าขอโทษนะเรากลับไปไม่ได้แล้วจริงๆ ขอโทษนะเราทำไม่ได้ เราเข้าใจความรู้สึกเขาว่าถูกทำลายเป็นครั้งที่สองมันเป็นยังไง แต่เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เขาบอกให้เราไปเริ่มต้นใหม่ซักที บอกว่ามันไม่มีคำว่า "เรา" อีกต่อไปแล้ว เรากำลังจะพูดต่อ แล้วเขาก็กดตัวสายไป
เรายอมเสียเขาไปไม่ได้จริงๆ เรารู้ว่าเขารักเราอยู่ คนรักกันมันตัดกันง่ายๆ อย่างนี้เลยหรอ
เราเข้าใจว่าเราทำผิดเป็นครั้งที่2แล้ว เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ยากที่เขาจะยอมกลับมาอีกแล้ว เราเข้าใจ
แค่เพียงเพราะเราเผลอพูดคำนั้นออกไปมันทำร้ายเราทั้งคู่อย่างสาหัส เรารู้ว่าเขาผิดหวังแต่น้ำเสียงที่เขาพูดมันทรมานใจเราเหลือเกิน
เหมือนกับว่าเราไม่เคยรักกัน
ถึงวันนึงที่เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง เราจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่รักได้เสมอ ถ้าเป็นคุณคุณจะยอมให้อภัยผญคนนี้ได้ไหม?
เราจะพยายามทุกอย่างเพื่อให้เขากลับมาเพราะ การเลิกกันครั้งนี้โดยที่ยังรักกันมันทรมานมากนะ
เราวางแผนจะบินไปหาเขา ไปขอโอกาสอีกครั้งจากเขา แต่ที่เราว่างไปคือต้นมกรา เรากลัวไม่ทัน เรากลัวเขาไม่กลับมา
แต่เราจะพยายามให้ถึงที่สุด เพราะเรายอมเสียคนที่รักเราและดีกับเรามากๆคนนี้ไปไม่ได้
เราก็อยากรู้จิตใจผชบ้างค่ะ อยากรู้ว่าทั้งๆที่ตัวเองยังรักเขาและเขาก็รักตัวเองมาก แต่ตัวเองจะไม่ยอมกลับไปหาเขาให้เขาได้แก้ตัวเลยหรือ ให้อภัยอีกซักครั้งไม่ได้เลยหรอ T^T (เราเข้าใจว่ามันยากที่จะอภัยให้ในความผิดพลาดครั้งที่2ของเรา) อาจจะดูว่าเราเห็นแก่ตัวแต่รู้ไหมคะ ว่าถ้าเรากลับไปรักกันได้ใหม่ เราจะเริ่มนับหนึ่งใหม่และจะทำทุกๆ อย่างเพื่อผชคนนี้อย่างถึงที่สุด (เมื่อก่อนเราไม่เคยทำอะไรเพื่อเขาเลย มีแต่เขาที่ให้เรามาตลอด) และจะดูแลเขาตลอดไป เราจะไม่ทำมันพังอีกแล้วเพราะที่ผ่านมาเราเป็นคนสร้างปัญหามาตลอด
ทะเลาะกันทุกครั้งก็ต้นเหตุคือเรา เราเปลี่ยนตัวเองได้เพื่อเขาได้ ถึงจุดๆนี้เราทำทุกอย่างได้เพื่อผชคนนี้
จะมีคนรับฟังเราไหม ตอนนี้เราไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ ช่วยด้วย
เราเผลอพูดคำว่าเลิกออกไปค่ะ ซึ่งมันเป็นครั้งที่2แล้วสำหรับเรา(แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ต้องการบอกเลิกจริงๆ แค่ถามเขาว่าเราควรเลิกกันดีไหม เราพูดด้วยอารมณ์น้อยใจแค่นั้น) แต่มันก็ทำให้เขาเข้าใจว่าเราบอกเลิก เขาก็เลยโอเค ไม่เป็นไร ผมยังรักคุณเสมอนะ เขาบอกว่าเขายอมแล้ว ก่อนที่เขาจะบล็อคไลน์เราทิ้งไป เขาปิดเฟส เขาตัดขาดการติดต่อจากเราทุกอย่าง เราเสียใจมากจริงๆ ไม่น่าพูดคำนั้นออกมาเลย ระหว่างที่เขากำลังจะไปเราก็ขอโทษเขา แล้วก็พยายามบอกว่าเรารักเขามากนะ อย่าทำแบบนี้เลย กลายเป็นเราพยายามยื้อเขา เขาก็ได้แต่บอกว่ามันจบแล้ว จะไม่มีอีกแล้วล่ะ เขาจะอยู่กับความผิดครั้งนี้เอง(เขาคิดว่าเขาดูแลเราไม่ดี เราถึงงอนบ่อย น้อยใจบ่อย ทะเลาะบ่อย แต่ทุกครั้งเราก็ผ่านมันไปได้เพราะต่างคนก็ต่างรักกันอยู่) เขาบอกว่ามันเป็นครั้งที่2แล้วนะ มันกลับมาไม่ได้แล้วล่ะ แล้วเขาก็ไป TT
ครั้งแรกที่เราบอกเลิกเขา เขาอยู่ไทย ครั้งนี้เราตั้งใจพูดจริงๆว่าเลิกกันนะ แต่พอเลิกแล้วเรากลับทำใจไม่ได้ที่เสียเขาไป เราก็ไลน์ไปขอโทษเขาบอกว่าเราผิดไปแล้ว ให้อภัยได้ไหม แต่ตอนที่เลิกไปประโยคสุดท้ายที่เขาให้ไว้คือรักเสมอนะ แล้วก็กดตัดสายไป เราฟูมฟายทั้งคืน เราพยายามปรึกษาเพื่อนเขา จนเขายอมนัดเจอเราเพื่อคุยกันอีกครั้ง(ตอนเลิกเขาจะไม่ยอมมาเจอหน้าเราอีก) แล้วเราก็ได้คุยกันอีกครั้งตอนนั้นสภาพเราแย่มาก เขามองเราด้วยสายตาเย็นชา เขาบอกเราว่าเขาผิดหวังมากรู้ไหม ทำไมถึงพูดคำๆ นี้ออกมา รู้ไหมว่ามันทำร้ายจิตใจเขามากแค่ไหน(เราน้ำตาซึมเลย) เขาบอกกับเราว่าเขามีกฏที่ให้ไว้กับตัวเองเสมอว่าถ้าเลิกกับใครแล้วจะไม่มีทางกลับไปคบกันได้อีก ตอนนั้นเราน้ำตาไหลเลย เราพยักหน้าบอกว่าเราเข้าใจ แล้วเราก็ถามกลับว่าเธอเคยทำอะไรผิดพลาดในชีวิตบ้างไหม เขาตอบว่าเคยหลายอย่างด้วย เราก็บอกเขาไปว่านี้แหละคือความผิดพลาดที่สุดในชีวิตของเรา เราขอโทษ เขาบอกว่าความรู้สึกดีๆนั้นมันถูกทำลายไปแล้ว เราก็บอกว่าเข้าใจแล้ว ยอมแล้ว จากนี้แล้วแต่เธอเลยนะ จากนั้นเขาก็นิ่งไปพักนึงแล้วลุกขึ้นยืน(เราคิดว่าเขาจะเดินหนีเราไปแล้ว น้ำตาเราก็ไหลออกมา) แล้วเขาก็นั่งคุกเข่าลงตรงหน้า แล้วบอกเราว่าไม่เป็นไรแล้วนะ ตอนนั้นเรายิ้มทั้งน้ำตาเพราะมันหมายความว่าเขายอมกลับมา เรารู้สึกผิดมากๆ เราบอกเขาไปว่ามันจะไม่มีอีกแล้ว เขาบอกว่าความรู้สึกตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ เขาไม่เชื่อใจเราเหมือนเดิมอีกแล้ว ไม่ได้รู้สึกรักเรามากเหมือนเดิมอีกแล้ว เราก็เข้าใจ เราบอกว่าจะพยายามทำมันให้ดี
เวลาผ่านไปหลายเดือน เราก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เขากลับมารักเราได้เหมือนเดิม เราก็รักเขาเหมือนเดิม
ถึงเวลาเขาก็กลับไปเรียนต่อ เราก็ไปส่งเขาที่สนามบิน มีโอกาสได้เจอกับพ่อแม่เขา ตอนถึงเวลาขึ้นเครื่องเขาก็ขอกอดเรา เราก็กอดเขา
แล้วเขาก็จูบหน้าผากเรา บอกว่าดูแลตัวเองด้วยนะอีก1ปีจะกลับมาหารอไหวไหม เราก็บอกว่าจะรอเสมอ
หลังจากที่จากกันปัญหาก็ตามมาเรื่อยๆ คือเวลาเราไม่ตรงกันและเขาค่อนข้างยุ่ง เราชอบน้อยใจบ่อย เลยทำให้ทะเลาะกันบ่อย เรายอมรับว่าเราเอาแต่ใจตัวเองเกินไป เรียกร้องมากเกินไป ทำให้เขาปวดหัว แต่เขาก็ไม่ว่าอะไรเรา เราน้อยใจที่เขาไลน์มาคุยด้วยน้อยกว่าเดิมได้สไกป์กันแค่อาทิตย์ละครั้ง แล้วเราก็รอมาตลอด พอถึงวันที่เขาว่างก็ได้คุยกันประมาณ1ชั่วโมง พอถึงเวลาที่เขาต้องเข้านอน เรามักจะมีอาการงอนแล้วเขาก็จับได้ ปกติทุกครั้งที่คุยกันเขาจะลาด้วยคำว่าฝันดีนะ รักนะอยู่เสมอ เราก็ตอบกลับบ้างไม่ได้ตอบบ้าง แต่เวลาที่เราน้อยใจที่เขาคุยกับเราได้แปปเดียว เราทั้งคู่ก็จะอารมณ์เสียต่างคนต่างรู้ และก็ลากันไปนอนโดยไม่มีคำบอกรัก นั่นเป็นสาเหตุที่เราทะเลาะกันบ่อยเพราะเขาไม่ค่อยโทรหาเราเพราะกลัวว่ามันจะลงเอยแบบนี้ เขาก็บอกเราว่าเอางี้ไหม เขาจะโทรหาทุกวันแต่คุยด้วยได้ไม่นานนะ
เราจะดีขึ้นจากเดิมไหม เราก็ตอบตกลง จากนั้นเราก็ดีขึ้นๆ ไม่มีปัญหาอะไร
ผ่านไปประมาณ2เดือนเราก็เผลอพูดออกไปอีกแล้วคำๆนั้น คำว่าเลิก แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ตั้งใจพูดเลยจริงๆ(ตามอารมณ์น้อยใจของเรา)
เราทำผิดอีกเป็นครั้งที่2 เขาไปจริงๆ ตัดขาดเราทุกอย่าง มีแค่เพื่อนเขาที่นู่นที่เราพอติดต่อเพื่อถามหาเขา เพื่อนบอกว่าเขาดูเซ็งๆ แต่ถามแล้วเขาบอกว่าเขาโอเค ไม่ไปลงที่เหล้าแน่นอน(เพราะครั้งที่ทะเลาะกันหนักเขามักจะคิดมากและเครียดจึงชอบไปกินเหล้า)
ครั้งนี้มันแย่มากเลยเพราะเราอยู่ไกลกัน เคลียร์กันไม่ได้ เราฝากข้อความไปหาเขาผ่านเพื่อนเขา เขาไม่ตอบอะไร
อีกสองวันเราได้เบอร์เขามา เราก็โทรข้ามประเทศไป เขาถามว่าโทรมาทำไม(น้ำเสียงดุดัน) เราก็พยายามพูดทุกอย่างขอโทษ เราดีกันได้นะ เรายังไปด้วยกันได้นะ เราถามเขาว่าเธอรักเค้าไม่ใช่หรอ เขาไม่ตอบ เราพยายามพูดออกไปทุกอย่าง เขาบอกว่ามันจะไม่มีครั้งที่สองแล้ว เขาบอกว่าความรู้สึกเขามันหมดไปเมื่อ2วันก่อนแล้ว เราบอกว่าเราเปลี่ยนตัวเองได้นะ เชื่อเราเถอะ เขาก็ไม่เชื่อ เขาบอกว่าถ้าเรากลับไปคบกันก็จะลงเอยแบบเดิม ให้จบไปเลยดีกว่า(เสียงเค้าพูดแบบไร้ความรู้สึกมาก แต่กับเราที่พูดไปร้องไห้ไป) เราก็พยาพยามพูดต่อ เขาก็จะตอบกลับมาว่าขอโทษนะเรากลับไปไม่ได้แล้วจริงๆ ขอโทษนะเราทำไม่ได้ เราเข้าใจความรู้สึกเขาว่าถูกทำลายเป็นครั้งที่สองมันเป็นยังไง แต่เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เขาบอกให้เราไปเริ่มต้นใหม่ซักที บอกว่ามันไม่มีคำว่า "เรา" อีกต่อไปแล้ว เรากำลังจะพูดต่อ แล้วเขาก็กดตัวสายไป
เรายอมเสียเขาไปไม่ได้จริงๆ เรารู้ว่าเขารักเราอยู่ คนรักกันมันตัดกันง่ายๆ อย่างนี้เลยหรอ
เราเข้าใจว่าเราทำผิดเป็นครั้งที่2แล้ว เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ยากที่เขาจะยอมกลับมาอีกแล้ว เราเข้าใจ
แค่เพียงเพราะเราเผลอพูดคำนั้นออกไปมันทำร้ายเราทั้งคู่อย่างสาหัส เรารู้ว่าเขาผิดหวังแต่น้ำเสียงที่เขาพูดมันทรมานใจเราเหลือเกิน
เหมือนกับว่าเราไม่เคยรักกัน
ถึงวันนึงที่เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง เราจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่รักได้เสมอ ถ้าเป็นคุณคุณจะยอมให้อภัยผญคนนี้ได้ไหม?
เราจะพยายามทุกอย่างเพื่อให้เขากลับมาเพราะ การเลิกกันครั้งนี้โดยที่ยังรักกันมันทรมานมากนะ
เราวางแผนจะบินไปหาเขา ไปขอโอกาสอีกครั้งจากเขา แต่ที่เราว่างไปคือต้นมกรา เรากลัวไม่ทัน เรากลัวเขาไม่กลับมา
แต่เราจะพยายามให้ถึงที่สุด เพราะเรายอมเสียคนที่รักเราและดีกับเรามากๆคนนี้ไปไม่ได้
เราก็อยากรู้จิตใจผชบ้างค่ะ อยากรู้ว่าทั้งๆที่ตัวเองยังรักเขาและเขาก็รักตัวเองมาก แต่ตัวเองจะไม่ยอมกลับไปหาเขาให้เขาได้แก้ตัวเลยหรือ ให้อภัยอีกซักครั้งไม่ได้เลยหรอ T^T (เราเข้าใจว่ามันยากที่จะอภัยให้ในความผิดพลาดครั้งที่2ของเรา) อาจจะดูว่าเราเห็นแก่ตัวแต่รู้ไหมคะ ว่าถ้าเรากลับไปรักกันได้ใหม่ เราจะเริ่มนับหนึ่งใหม่และจะทำทุกๆ อย่างเพื่อผชคนนี้อย่างถึงที่สุด (เมื่อก่อนเราไม่เคยทำอะไรเพื่อเขาเลย มีแต่เขาที่ให้เรามาตลอด) และจะดูแลเขาตลอดไป เราจะไม่ทำมันพังอีกแล้วเพราะที่ผ่านมาเราเป็นคนสร้างปัญหามาตลอด
ทะเลาะกันทุกครั้งก็ต้นเหตุคือเรา เราเปลี่ยนตัวเองได้เพื่อเขาได้ ถึงจุดๆนี้เราทำทุกอย่างได้เพื่อผชคนนี้