อะไร คือ ประชาธิปไตย
การปกครอง แบบ ประชาธิปไตย นั้น มีฐานรากกำเนิด จากการที่ นักการเมือง ทุกคน ที่รวมตัวกันเข้ามาบริหารประเทศ มีความคิดพื้นฐานไปในทิศทางเดียวกันว่า จะทำประโยชน์ให้กับประเทศชาติ และ ปะชาชน ให้ได้มากที่สุด ด้วยพื้นฐาน ของ ความถูกต้อง มีคุณธรรม และ มีจริยธรรม เป็นหลักในการบริหารประเทศ
แต่ เมื่อนักการเมือง มีความคิด และ นโยบาย บางอย่างที่แตกต่างกัน ก็อาศัยจำนวนเสียงข้างมาก ที่มีนักการเมือง มีความคิดเห็นด้วย กับ ความคิด และ นโยบาย นั้น ให้ได้รับโอกาสที่จะดำเนินการ ทดลอง บริหารประเทศ ตามความคิด และ นโยบาย นั้น ก่อน
เพราะว่า ความคิด และ นโยบายต่าง ๆ ที่นักการเมืองคิดขึ้นมา เพื่อที่จะบริหารประเทศ นั้น ส่วนใหญ่แล้ว จะเป็นสิ่งที่ยังไม่เคย ใช้ในการบริหารประเทศมาก่อน แต่เพราะ มีการคาดหมายอย่างรอบคอบแล้ว ว่า ความคิด และ นโยบาย ที่ออกมานั้น จะเป็นประโยชน์ กับประเทศชาติ และ ประชาชน ทั้งประเทศ โดยส่วนรวม จึงให้โอกาส นักการเมืองเสียงข้างมาก ได้ลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง และ แนวทาง ตามความคิด และ นโยบาย ที่วางไว้ นั้น
หลักการนี้ เป็นหลักการพื้นฐานของการตัดสินใจของมนุษย์ ในเมื่อ มนุษย์ ที่ได้รับมอบหมายให้เป็นตัวแทน ที่เรียกว่าผู้ที่บริหาร มีจุดมุ่งหมายที่จะทำให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด ให้กับมนุษย์ทุก ๆ คน อย่างแท้จริง การได้ ทดลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง และ แนวทาง ตามความคิด และ นโยบาย ที่วางไว้ แล้วมีผู้ที่สนับสนุนมากกว่า ก็จะได้โอกาสในการทดลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง แล ะ แนวทาง ตามความคิด และ นโยบาย นั้น ก่อน นักการเมือง ที่มีแนวความคิด และ นโยบาย ที่มีผู้ที่สนับสนุนน้อยกว่า
หลักการนี้ คือ หลักการพื้นฐาน ของการบริหารความเสี่ยงภัย ซึ่งเป็นความคิดพื้นฐาน ของมนุษย์ หลักการของประชาธิปไตย เกิดขึ้นมาจากความคิดพื้นฐานนี้
การที่ นักการเมือง รวมตัวกันจนมีเสียงข้างมาก จนได้มีโอกาสได้ทดลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง ตามความคิด และ นโยบาย ที่คิดวางเอาไว้นั้น ยังเรียกไม่ได้ว่า การกระทำนั้น เป็นการกระทำในระบอบประชาธิปไตย
การที่ นักการเมือง รวมตัวกันจนมีเสียงข้างมาก จนได้มีโอกาสทดลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง ตามความคิด และ นโยบาย ที่คิดวางเอาไว้นั้น จะเรียกได้ว่า การกระทำนั้น เป็นการกระทำในระบอบประชาธิปไตย ได้ ก็ต่อเมื่อ นักการเมือง เสียงข้างมาก มีความคิดพื้นฐานไปในทิศทางเดียวกันว่า จะทำประโยชน์ให้กับประเทศชาติ และ ประชาชนให้ได้มากที่สุด ด้วยพื้นฐานของ ความถูกต้อง มีคุณธรรม และ มีจริยธรรม เป็นหลักในการบริหารประเทศ เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด กับ ประเทศชาติ และ ประชาชน
มีความจริงข้อหนึ่ง ที่ไม่มีใครกล่าวถึง ในหลักการ ของ การบริหารประเทศ ในระบอบ ประชาธิปไตย ก็คือ
“ คนชั่ว ถึงแม้ว่า จะรวมตัวกันได้เป็นจำนวนมาก ก็ไม่ได้ทำให้เป็นคนดีขึ้นมาได้ แต่ กลับจะทำความชั่ว สร้างความเดือดร้อนให้ กับ ประเทศชาติ และ ประชาชน หนักมากขึ้นไปอีก ”
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ว่า
“ คนชั่ว ทำความชั่วง่าย ทำความดียาก
คนดี ทำความดีง่าย ทำความชั่วยาก ”
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ว่า
“ คนโกหก ทั้งที่รู้อยู่ ทำชั่วได้ทุกชนิด ”
ทรงกฤษณ ศรีสุขวัฒนา
ผู้เขียนบทความ
วันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
1.
|
|
|
|
คุณลืมตอบคำถามที่ * จำเป็นต้องตอบ
อะไร คือ ประชาธิไตย บทความที่เขียนโดย ทรงกฤษณ ศรีสุขวัฒนา
การปกครอง แบบ ประชาธิปไตย นั้น มีฐานรากกำเนิด จากการที่ นักการเมือง ทุกคน ที่รวมตัวกันเข้ามาบริหารประเทศ มีความคิดพื้นฐานไปในทิศทางเดียวกันว่า จะทำประโยชน์ให้กับประเทศชาติ และ ปะชาชน ให้ได้มากที่สุด ด้วยพื้นฐาน ของ ความถูกต้อง มีคุณธรรม และ มีจริยธรรม เป็นหลักในการบริหารประเทศ
แต่ เมื่อนักการเมือง มีความคิด และ นโยบาย บางอย่างที่แตกต่างกัน ก็อาศัยจำนวนเสียงข้างมาก ที่มีนักการเมือง มีความคิดเห็นด้วย กับ ความคิด และ นโยบาย นั้น ให้ได้รับโอกาสที่จะดำเนินการ ทดลอง บริหารประเทศ ตามความคิด และ นโยบาย นั้น ก่อน
เพราะว่า ความคิด และ นโยบายต่าง ๆ ที่นักการเมืองคิดขึ้นมา เพื่อที่จะบริหารประเทศ นั้น ส่วนใหญ่แล้ว จะเป็นสิ่งที่ยังไม่เคย ใช้ในการบริหารประเทศมาก่อน แต่เพราะ มีการคาดหมายอย่างรอบคอบแล้ว ว่า ความคิด และ นโยบาย ที่ออกมานั้น จะเป็นประโยชน์ กับประเทศชาติ และ ประชาชน ทั้งประเทศ โดยส่วนรวม จึงให้โอกาส นักการเมืองเสียงข้างมาก ได้ลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง และ แนวทาง ตามความคิด และ นโยบาย ที่วางไว้ นั้น
หลักการนี้ เป็นหลักการพื้นฐานของการตัดสินใจของมนุษย์ ในเมื่อ มนุษย์ ที่ได้รับมอบหมายให้เป็นตัวแทน ที่เรียกว่าผู้ที่บริหาร มีจุดมุ่งหมายที่จะทำให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด ให้กับมนุษย์ทุก ๆ คน อย่างแท้จริง การได้ ทดลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง และ แนวทาง ตามความคิด และ นโยบาย ที่วางไว้ แล้วมีผู้ที่สนับสนุนมากกว่า ก็จะได้โอกาสในการทดลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง แล ะ แนวทาง ตามความคิด และ นโยบาย นั้น ก่อน นักการเมือง ที่มีแนวความคิด และ นโยบาย ที่มีผู้ที่สนับสนุนน้อยกว่า
หลักการนี้ คือ หลักการพื้นฐาน ของการบริหารความเสี่ยงภัย ซึ่งเป็นความคิดพื้นฐาน ของมนุษย์ หลักการของประชาธิปไตย เกิดขึ้นมาจากความคิดพื้นฐานนี้
การที่ นักการเมือง รวมตัวกันจนมีเสียงข้างมาก จนได้มีโอกาสได้ทดลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง ตามความคิด และ นโยบาย ที่คิดวางเอาไว้นั้น ยังเรียกไม่ได้ว่า การกระทำนั้น เป็นการกระทำในระบอบประชาธิปไตย
การที่ นักการเมือง รวมตัวกันจนมีเสียงข้างมาก จนได้มีโอกาสทดลองบริหารประเทศ ไปในทิศทาง ตามความคิด และ นโยบาย ที่คิดวางเอาไว้นั้น จะเรียกได้ว่า การกระทำนั้น เป็นการกระทำในระบอบประชาธิปไตย ได้ ก็ต่อเมื่อ นักการเมือง เสียงข้างมาก มีความคิดพื้นฐานไปในทิศทางเดียวกันว่า จะทำประโยชน์ให้กับประเทศชาติ และ ประชาชนให้ได้มากที่สุด ด้วยพื้นฐานของ ความถูกต้อง มีคุณธรรม และ มีจริยธรรม เป็นหลักในการบริหารประเทศ เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด กับ ประเทศชาติ และ ประชาชน
มีความจริงข้อหนึ่ง ที่ไม่มีใครกล่าวถึง ในหลักการ ของ การบริหารประเทศ ในระบอบ ประชาธิปไตย ก็คือ
“ คนชั่ว ถึงแม้ว่า จะรวมตัวกันได้เป็นจำนวนมาก ก็ไม่ได้ทำให้เป็นคนดีขึ้นมาได้ แต่ กลับจะทำความชั่ว สร้างความเดือดร้อนให้ กับ ประเทศชาติ และ ประชาชน หนักมากขึ้นไปอีก ”
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ว่า
“ คนชั่ว ทำความชั่วง่าย ทำความดียาก
คนดี ทำความดีง่าย ทำความชั่วยาก ”
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ว่า
“ คนโกหก ทั้งที่รู้อยู่ ทำชั่วได้ทุกชนิด ”
ทรงกฤษณ ศรีสุขวัฒนา
ผู้เขียนบทความ
วันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๖