พิสูจน์แล้วว่า วิ่งมินิมาราธอน โดยไม่เคยซ้อมวิ่ง ก็สามารถวิ่งเข้าเส้นชัยได้

เรื่องนี้..มีแง่มุมให้อภิปรายได้พอสมควร

เอาอย่างแรกเลย...ฟังดูแล้วอาจขัดใจ   แต่คือความจริง
กลับไปดูคำถามขึ้นต้นเปิดกระทู้  ใช้คำว่า  "โดยไม่เคยซ้อมวิ่ง ก็สามารถวิ่งเข้าเส้นชัยได้"
คือตั้งธงว่าเข้าเส้นชัย   ไม่ได้บอกอะไรมากกว่านี้   ถ้าเคร่งครัดตามอักษร  เราจะพบว่า

ใครๆก็สามารถวิ่งมาราธอน(42.195 ก.ม.) ได้ทั้งนั้น  แม้ไม่ได้ซ้อมวิ่งแม้แต่ครั้งเดียว เช่นเดียวกัน
ดังนั้น  ระยะแค่มินิฯ และตั้งเป้าเอาแค่ถึง  (โดยไม่กำหนดเส้นแดงเวลา)  จึงแทบจะไม่น่าสงสัยใดๆ
อย่าลืมนะ...ไม่ได้บอกว่าเข้าถึงด้วยสภาพอย่างไร

แน่นอน  ไม่ได้ซ้อมวิ่ง  หรือซ้อมวิ่งไม่ถึง  หรือซ้อมคนละชนิดกีฬา  ย่อมทำได้ไม่ดีแน่นอน  แต่ทำได้ครับ
และทำได้เกือบทุกคน   ไม่ได้เป็นเรื่องมหัศจรรย์แต่อย่างใด

ย้อนกลับไปเมื่อ  พ.ศ.2518  พนมเปญแตก  เขมรแดงเกณฑ์คนทุกคนออกจากพนมเปญให้หมด
สร้างเมืองร้างขึ้นมา  ก็ทำมาแล้ว   ไม่พบว่า คนปกติตายสักคนเดียว
(ยกเว้นโดนจอบทุบหัวประหารชีวิตเพราะไม่เชื่อฟัง   ยกเว้นป่วยไข้โดนประหาร   
ยกเว้นหมดสภาพเพราะพยาธิสภาพหนึ่งใด)

เป็นคนธรรมดาที่ไม่ได้ฝึกวิ่งมาเลยแม้แต่ครั้งเดียว
เคลื่อนย้ายร่างกายวันเดียวไกลกว่า 42 โลอีก   ไม่แต่เท่านั้น  แบก เข็น อุ้ม ลาก ไถ
ข้าวของของแต่ละคนไปด้วย  ก็ถึงทุกคน

กำลังจะบอกว่า  ศักยภาพมนุษย์เราถูกขุดมาใช้เพียง 10% เท่านั้น
กำลังจะบอกว่า  ไม่ได้ซ้อมวิ่งก็ทำได้ครับตามโจทย์  เพียงแต่ไม่ดีเท่านั้น
ไม่ดีต่อผลลัพธ์เวลา(มากมาย)   ไม่ดีต่อสุขภาพ(อันนี้แน่นอน)

ประเด็นนี้ขอผ่าน  เพราะไม่มีความน่าสนใจแล้ว  ถึงแน่นอน  ไม่แปลก  ยืนยัน

ข้ออภิปรายต่อไปก็คือ   อยากรู้ว่าตัวเองจะทำได้ด้วยการปั่นจักรยานอยู่กับที่เพียงแค่นั้น
มันจะช่วยได้หรือไม่   ช่วยได้ครับ  ถ้าระหว่าง การไม่ได้ซ้อมอะไรเลย  กับการซ้อมปั่นนี้
การซ้อมนี้ ก็ยังช่วยได้บ้าง  (กล้ามเนื้อ Quadriceps แม้จะไม่ได้เป็นกล้ามเนื้อหลักในการวิ่ง
แต่ก็เป็นกล้ามเนื้อพลาธิการ)   (เมื่อพลาธิการแข็งแรงขึ้น  ก็น่าจะช่วยการยุทธให้เป็นได้ด้วยดีกว่า
แม้ว่ากล้ามเนื้อหลักถูกพัฒนาน้อยก็ตาม)

จขกท.กำลังพยายามท้าทายกฎแห่งความจำเพาะเจาะจงที่มีเนื้อหาว่า
ฝึกอย่างไรได้อย่างนั้น  ไม่ฝึกอย่างใดเลยก็ไม่ได้อะไรเลย
ซึ่งนักวิทยาศาสตร์การกีฬา  ชัดเจนกับหลักการนี้มากกว่าร้อยปีแล้ว
และไม่มีเปเปอร์วิจัยไหนที่น่าเชื่อถือให้ผลวิจัยคัดค้านหลักการประการนี้เลย

ผมจึงเห็นว่า  การพยายามท้าทายประการนี้ไม่เมคเซ้นส์เอาเลย
เหมือนเอาหัวชนกำแพง  ทำแล้วมันได้อะไร?

ถ้าเราไม่ปฏิเสธอารยธรรมของมนุษยชาติ  เราอาจได้อะไรต่อมากมาย
แทนที่จะเสียเวลาไปทดลองในสิ่งที่ทำให้เสียเวลา  เสียสุขภาพ
แทนที่จะใช้จ่ายพลังงาน  กำลังใจ  ไปกับเรื่องที่น่าทดลองกว่านี้

ขออภัย...การหักคอ  ไม่ใช่มารยาทที่ดี
แต่การเข้ามาแสดงข้อเท็จจริงนี้ให้ประจักษ์กับวงการอีกครั้ง  
เป็นการยกระดับการรับรู้ของเพื่อนสมาชิก

ขออภัยที่คิดแตกต่าง