เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆเมื่อคืน อยากเล่ามากไม่รู้จะตื่นเต้นอะไรกับเรื่องแค่นี้แต่เราอยากแชร์ประสบการณ์ค่ะ
เมื่อคืนค่ะเราก็อยู่นั่งเล่นกับเพื่อนที่โรงอาหารที่มหาลัยเป็นปกติ มหาลัยเคาเปิดให้ใช้โรงหารได้ถึง3ทุ่ม เพราะที่โรงหารมีครบหมด ทั้งไวไฟแรงมากๆ แอร์ ทีวี นักศึกษาที่อยู่หอใกล้ๆ ก็มักจะมาอยู่ที่นี่กัน เพราะมันสบายไม่เปลืองค่าไฟที่ห้องด้วย เพื่อนๆรวมเราก็อยู่จนนาทีสุดท้าย ยามไม่ไล่ไม่กลับ
ก็เหมือนหลายๆวันที่แสนจะปกติ 3ทุ่มยามก็เริ่มปิดไฟไล่เด็กกลับ ทุกคนก็เริ่มถยอยกลับจนหมด แต่วันนี้มันผิดปกติตรงที่เรานี่แหละ กำลังดูหนังอยู่และมันก็เหลืออีกประมาณ20กว่านาทีจะจบ เราก็ไม่อยากให้มันค้างไง แต่เพื่อนก็เร่งเร้าบอกว่าไฟปิดหมดแล้วกลับเถอะ เราก็ด้วยความรำคาญก็เลยบอกไปว่า"กลับไปก่อนเลยไป" มันดันกลับจริง แต่ก็ไม่คิดไรเพราะกำลังมันส์กับหนังที่ดูพอดูจบ เราก็จะกลับแล้วแหละตอนนั้นไม่มีใครแล้วไฟปิดหมด เหลือแต่ยาม
ความซวยเริ่มเกิดตอนที่เราอยากเข้าห้องน้ำ ตอนแรกก็คิดว่าแปปเดียวก็ถึงห้องละ แต่มันเดินผ่านห้องน้ำแล้วจะอั้นไว้ทำไม เราไม่กลัวอะไรเลยนะตอนนั้นมันก็ไม่ได้มืดขนาดนั้นสถานที่ก็ชินแล้วเดินอยู่ทุกวันไม่ใช่คนกลัวผีอะไรด้วย ไฟห้องน้ำก็ปิดอีกแต่มันมีไฟสปอตไลท์จากสนามกีฬาส่องเข้ามาทันเลยสว่างในระดับนึง
เราก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จนี่แหละค่ะคราวซวยของจริง!ประตูห้องน้ำเปิดไม่ออกเราทำไงก็เปิดไม่ออกทั้งกระชากทั้งถีบทั้งเตะบิดลูกบิดจนมือเราเปิดเลือดออกเยอะเลยโดนบาด ของเราก็วางไว้ที่อ่างล้างมือหน้ากระจกทั้งกระเป๋าถือด้วย ไม่กล้สตะโกนเพราะเราผิดเองที่ยามมาไล่แล้วไม่กลับกลัวยามด่า เลยพยามหาทางออกเองต่อไป อยู่ในนั้นนานค่ะจนเหงื่อออกเต็มไปหมดเพราะมันเป็นห้องน้ำปิดไม่มีช่องระบายอากาศแบบข้างบนเปิดโล่งไม่งั้นปีนออกไปแล้วในที่สุดก็ตัดสิ้นใจตะโกนเรียกยาม ลุงคะๆๆๆๆ อยู่ตั้งนานเงียบกริบ เรามองเห็นทางลอดเลยแงะช่องระบายอากาศล่างประตูออก แงะจนหลุดและมุดออกมาครึ่งตัวแรงหวัจะเอื้มมือมาบิดประตูจากด้านนอก แต่ซวยเข้าไปอีกบิดไม่ออกจะออกก็ออกไม่ได้เพราะติดสะโพกมันแน่นมาก คราวนี้ทุเรศยิ่งกว่าเดิมติดอยู่ช่องระบายอากาศอยู่ครึ่งตัวเลือดที่มือก็ไหล เราติดอยู่อย่างงั้นนานมาก ตอนนั้นเริ่มร้องไห้แล้วไม่ได้กลัวนะเจ็บและอายสมเพจโมโหตัวเองต้องมาติดอยู่ที่ประตูระบายอากาศในท่าที่ทุเรศๆแบบนี้ เราตะโกนอยู่เรื่อยๆนะ เวลาผ่านไปเราเริ่มหัวเราะตลกตัวเอง ตอนนั้นเริ่มบ้าแล้วมั้งนึกแล้วก็กรูทำอะไรของกรูอยู่เนี่ย ตะโกนต่อลุงๆๆๆๆ
สำเร็จทางสว่างส่องมาถึงมีคนมาเปิดประตูห้องน้ำตอนนั้นไม่อายแล้วใครจะมองกรูปัญญาอ่อนไงก็ชั่ง ขอออกไปก่อนเพราะเจ็บและเมื่อยมาก ป้าแม่บ้านค่ะ ป้าไปอยู่ไหนมาคะป้า ป้านางฟ้าของหนูทำไมเพิ่งมา พอป้าเค้าเปิดประตูเข้ามา เค้าก็กรี๊ดดดดดด สิคะตกใจค่ะที่เห็นเราในสภาพนี้ เราก็บอกไปขำไป(ยังนะยังไม่สำนึก) ป้าช่วยหนูด้วย หนูติด ป้าเค้าก็บอกเอ้าไปทำอะไรอยู่ตรงนั้น (แหม่ป้า ยังจะถาม) ป้าเค้าก็เดินออกไปอยู่นานไปเรียกยามมาค่ะคราวนี้โดนสวดยาวเลยค่ะ ยามลุงแกก็น่ารักช่วยเราไป หัวเราะไป สมน้ำหน้าเราไป เราก็หัวเราะค่ะขำตัวเองเจ็บมือก็เจ็บ พอเราออกมาได้เราก็ถามลุง ลุงทำไมหนูตะโกนตั้งนานลุงไม่ได้ยินเหรอ หนูว่าหนูตะโกนดังมากเลยนะ รู้ป่ะลุงเค้าบอกว่าไง "ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงแบบนี้อยู่บ่อยๆ ลุงก็นึกว่าโดนเหมือนเดิม นี่โดนเค้าแกล้งรึป่าวที่ติอยู่ในห้องน้ำเนี่ย " เท่านั้นแหละขนลุกซู่ๆๆๆๆๆๆ กลัวผีขึ้นมาทันที แต่เราก็ไม่โทษผีหรอกนะที่ติดอยู่ในห้องน้ำเนี่ยโทษตัวเองนี่แหละ แต่คงไม่ใช้บริการโรงอาหารหลัง3ทุ่มอีกแล้วล่ะค่ะ
บทเรียน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เมื่อกี้เพิ่งโทรไปเล่าให้แม่ฟังแม่เราบ่นเราซะหูชาเลย
เมื่อเรา ติดอยู่ในห้องน้ำมหาลัย!!!!!
เมื่อคืนค่ะเราก็อยู่นั่งเล่นกับเพื่อนที่โรงอาหารที่มหาลัยเป็นปกติ มหาลัยเคาเปิดให้ใช้โรงหารได้ถึง3ทุ่ม เพราะที่โรงหารมีครบหมด ทั้งไวไฟแรงมากๆ แอร์ ทีวี นักศึกษาที่อยู่หอใกล้ๆ ก็มักจะมาอยู่ที่นี่กัน เพราะมันสบายไม่เปลืองค่าไฟที่ห้องด้วย เพื่อนๆรวมเราก็อยู่จนนาทีสุดท้าย ยามไม่ไล่ไม่กลับ
ก็เหมือนหลายๆวันที่แสนจะปกติ 3ทุ่มยามก็เริ่มปิดไฟไล่เด็กกลับ ทุกคนก็เริ่มถยอยกลับจนหมด แต่วันนี้มันผิดปกติตรงที่เรานี่แหละ กำลังดูหนังอยู่และมันก็เหลืออีกประมาณ20กว่านาทีจะจบ เราก็ไม่อยากให้มันค้างไง แต่เพื่อนก็เร่งเร้าบอกว่าไฟปิดหมดแล้วกลับเถอะ เราก็ด้วยความรำคาญก็เลยบอกไปว่า"กลับไปก่อนเลยไป" มันดันกลับจริง แต่ก็ไม่คิดไรเพราะกำลังมันส์กับหนังที่ดูพอดูจบ เราก็จะกลับแล้วแหละตอนนั้นไม่มีใครแล้วไฟปิดหมด เหลือแต่ยาม
ความซวยเริ่มเกิดตอนที่เราอยากเข้าห้องน้ำ ตอนแรกก็คิดว่าแปปเดียวก็ถึงห้องละ แต่มันเดินผ่านห้องน้ำแล้วจะอั้นไว้ทำไม เราไม่กลัวอะไรเลยนะตอนนั้นมันก็ไม่ได้มืดขนาดนั้นสถานที่ก็ชินแล้วเดินอยู่ทุกวันไม่ใช่คนกลัวผีอะไรด้วย ไฟห้องน้ำก็ปิดอีกแต่มันมีไฟสปอตไลท์จากสนามกีฬาส่องเข้ามาทันเลยสว่างในระดับนึง
เราก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จนี่แหละค่ะคราวซวยของจริง!ประตูห้องน้ำเปิดไม่ออกเราทำไงก็เปิดไม่ออกทั้งกระชากทั้งถีบทั้งเตะบิดลูกบิดจนมือเราเปิดเลือดออกเยอะเลยโดนบาด ของเราก็วางไว้ที่อ่างล้างมือหน้ากระจกทั้งกระเป๋าถือด้วย ไม่กล้สตะโกนเพราะเราผิดเองที่ยามมาไล่แล้วไม่กลับกลัวยามด่า เลยพยามหาทางออกเองต่อไป อยู่ในนั้นนานค่ะจนเหงื่อออกเต็มไปหมดเพราะมันเป็นห้องน้ำปิดไม่มีช่องระบายอากาศแบบข้างบนเปิดโล่งไม่งั้นปีนออกไปแล้วในที่สุดก็ตัดสิ้นใจตะโกนเรียกยาม ลุงคะๆๆๆๆ อยู่ตั้งนานเงียบกริบ เรามองเห็นทางลอดเลยแงะช่องระบายอากาศล่างประตูออก แงะจนหลุดและมุดออกมาครึ่งตัวแรงหวัจะเอื้มมือมาบิดประตูจากด้านนอก แต่ซวยเข้าไปอีกบิดไม่ออกจะออกก็ออกไม่ได้เพราะติดสะโพกมันแน่นมาก คราวนี้ทุเรศยิ่งกว่าเดิมติดอยู่ช่องระบายอากาศอยู่ครึ่งตัวเลือดที่มือก็ไหล เราติดอยู่อย่างงั้นนานมาก ตอนนั้นเริ่มร้องไห้แล้วไม่ได้กลัวนะเจ็บและอายสมเพจโมโหตัวเองต้องมาติดอยู่ที่ประตูระบายอากาศในท่าที่ทุเรศๆแบบนี้ เราตะโกนอยู่เรื่อยๆนะ เวลาผ่านไปเราเริ่มหัวเราะตลกตัวเอง ตอนนั้นเริ่มบ้าแล้วมั้งนึกแล้วก็กรูทำอะไรของกรูอยู่เนี่ย ตะโกนต่อลุงๆๆๆๆ
สำเร็จทางสว่างส่องมาถึงมีคนมาเปิดประตูห้องน้ำตอนนั้นไม่อายแล้วใครจะมองกรูปัญญาอ่อนไงก็ชั่ง ขอออกไปก่อนเพราะเจ็บและเมื่อยมาก ป้าแม่บ้านค่ะ ป้าไปอยู่ไหนมาคะป้า ป้านางฟ้าของหนูทำไมเพิ่งมา พอป้าเค้าเปิดประตูเข้ามา เค้าก็กรี๊ดดดดดด สิคะตกใจค่ะที่เห็นเราในสภาพนี้ เราก็บอกไปขำไป(ยังนะยังไม่สำนึก) ป้าช่วยหนูด้วย หนูติด ป้าเค้าก็บอกเอ้าไปทำอะไรอยู่ตรงนั้น (แหม่ป้า ยังจะถาม) ป้าเค้าก็เดินออกไปอยู่นานไปเรียกยามมาค่ะคราวนี้โดนสวดยาวเลยค่ะ ยามลุงแกก็น่ารักช่วยเราไป หัวเราะไป สมน้ำหน้าเราไป เราก็หัวเราะค่ะขำตัวเองเจ็บมือก็เจ็บ พอเราออกมาได้เราก็ถามลุง ลุงทำไมหนูตะโกนตั้งนานลุงไม่ได้ยินเหรอ หนูว่าหนูตะโกนดังมากเลยนะ รู้ป่ะลุงเค้าบอกว่าไง "ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงแบบนี้อยู่บ่อยๆ ลุงก็นึกว่าโดนเหมือนเดิม นี่โดนเค้าแกล้งรึป่าวที่ติอยู่ในห้องน้ำเนี่ย " เท่านั้นแหละขนลุกซู่ๆๆๆๆๆๆ กลัวผีขึ้นมาทันที แต่เราก็ไม่โทษผีหรอกนะที่ติดอยู่ในห้องน้ำเนี่ยโทษตัวเองนี่แหละ แต่คงไม่ใช้บริการโรงอาหารหลัง3ทุ่มอีกแล้วล่ะค่ะ
บทเรียน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เมื่อกี้เพิ่งโทรไปเล่าให้แม่ฟังแม่เราบ่นเราซะหูชาเลย