หลุดพ้น กับ โมหาคติ โทสาคติ กับ ฉนทาคติ แยกยังไม่ออกอีก แย่แย่แย่
..............................................................................................

ยังยึดติด อัตตายัง หน้านั่งทุกข์
แค้นยังยุด ทรุดเพราะฉุก คิดไม่ได้
คำถามชั่ว มัวคิดตาม หยาบตามไป
ยังมีบ้า ยกมาทำไม อายหูตา.....จังเลย
..................................................

s]vd.=hditmyj'
หลอกใช้ กระทั้งพระ ไม่ละเว้น
ยังจะเข็น มาอวดขำ ทำลายอีก
ท่านไปแล้ว ขุดมาใช้ ไร้ปราณี
คนหรือผี สู่สิง ยิ่งกว่าทราม

โกงสงฆ์ พระเจ้า ไม่ละเว้น
บาปเกินกว่า เจ้าจะเห็น เกินหาบหาม
ท่านพลั้งพลาด ควรยุติ พยายาม
ยกมาให้ คนเหยียดหยาม ไม่งามเลย

ดั่งแม่ชี พากภูมิตน พ้นกิเลส
กราบสมเด็จโต ว่าหลุด-พ้นแล้วเหวย
ไม่โกรธเกลียด ใครแล้ว เจ้าข้าเอย
ครั้นกลาบลา สมเด็จเปรย "ตอแห_"

ชีสะดุ้ง หันหน้ามา "ใครว่าฉัน"
เสียงดุดัน ลืมสิ้น คำตัวแท้
ว่าฉันทำไม ไปรยาล แอ่อี๊แอ
สมเด็จท่าน หัวเราะ แฮ่แฮ่......โถแม่ชี.
............................................................

ความถึงพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา นั้น
ยากที่คนธรรมดาๆ จะยกมาอ้างเอาประโยชน์
แล้วปราศจากโทษ หรือข้อตำหนิหักล้าง