Diary แมวๆ : ผมชื่อน้องเช

ในคืนหนึ่งเมื่อปีก่อน ฉันได้ยินเสียงร้องของลูกแมวที่ดังแถวๆบ่อน้ำข้างบ้านที่มีต้นไม้พุ่มเล็กๆคลุมอยู่ ยายก็เซ้าซี้ให้ลงไปดู
แต่เวลานั้นมืดมากและไม่มีแสง ฉันลงไปดูตามคำเรียกร้อง เผื่อว่าจะมองเห็นเจ้าของเสียงร้องนั้นพอจะจับทิศทางได้ว่าอยู่ตรงไหน
เงาตะคุ่มเล็กๆ วิ่งปรู้ดหนีไปเมื่อตอนได้ยินเสียงฝีเท้าที่ก้าวย่ำลงไปบนพงหญ้า และหายไปทางสวนหน้าบ้าน
ฉันบอกคนที่บ้านว่าถ้าหาไม่เจอในตอนเช้า มันก็คงไปหาแม่ของมันเจอแล้วล่ะ

ยามเช้าเจ้าเหมียวตัวนั้นหน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้ เด็กแค่ไหนกัน จากที่ฟังเสียงร้องแล้ว สงสัยถ้าไม่หลงแม่ ก็คงมีคนแอบไปปล่อย
ในสวนมีแต่ความว่างปล่าวหาแมวไม่เจอซักตัว มีแต่สมาชิกถาวร และขาจร ที่รวมกันได้ นับสิบกว่าตัวที่บ้าน