ด้วยช่วงนี้เข้ามาหาข้อมูลท่องเที่ยวในพันทิป หลังจากห่างหายไปช่วงนึง
ประจวบกับมีเวลาว่าง เลยแวะเวียนมายังห้องที่คุ้นเคย....สยามสแควร์
เจอดราม่าในกระทู้แนะนำ เรื่องราวคล้ายๆ กัน 2-3 กระทู้ติด ถึงกับนิ่งงันไปชั่วขณะหนึ่ง
อาจจะด้วยบางเรื่องราว เคยได้รู้ ได้อยู่ในเหตุการณ์ รวมทั้งเคยได้ร่วมอินไปกับตัวละครเหล่านั้นบ้าง
วันนี้ เลยอดไมได้ ขอตั้งสัก 1 กระทู้ เพื่อแชร์มุมมองของล๊อคอินโนเนมล๊อคอินนึงแล้วกันนะคะ
อาจมีหลายคน บอกว่าห้องสยามเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม มิตรภาพจอมปลอม กระทู้หาคู่เพิ่มมากขึ้น
ส่วนตัวเรา เราว่ามันยังคงเหมือนเดิม ต่างกันแค่ยุคสมัย และผู้คนที่หมุนเวียนมาเท่านั้น
สิ่งที่เคยทำให้ห้องสยามเป็นห้องแรกที่เราคลิ๊กเข้ามาเมื่อเปิดพันทิป ก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม
มิตรภาพดีๆ ความรักดีๆ เรื่องราวดีๆ ที่นำมาแบ่งปันกันก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม....
เพียงแต่ เราไม่ได้ร่วมในสิ่งเหล่านั้น ณ เวลานี้เท่านั้นเอง
ว่ากันด้วยเรื่องของล๊อคอินอวตาร ใช้รูปคนอื่นแทนตัวเอง เราว่ามันก็ยังคงอยู่อย่างนั้น
ในเมื่อที่แห่งนี้คือ เว็บบอร์ด คือที่ "สาธารณะ" ที่ใครก็สามารถใช้แสดงตัวตนที่แท้จริง หรือตัวตนสมมติของตนเอง
หากเราไม่สามารถคาดเดาจิตใจของใคร แม้จะรู้จักกันมานานได้ แล้วไฉนเลย เราจะล่วงรู้จิตใจของใคร ผ่านเพียงตัวอักษร
หลายคน..อาจจะประนามคนที่ไม่เปิดเผยตัวตนจริงว่าเป็นคนผิด
ลองคิดในทางกลับกัน ด้วยเหตุใด ทำไมเราต้องเปิดเผยเรื่องราวส่วนตัวของเราให้คนที่ "ไม่รู้จัก" รับรู้
ตราบเท่าที่ ยังไม่มีการฉ้อฉล กลโกง ไม่มีการหลอกให้โอนเงิน หรือขอความช่วยเหลือที่ผิดกฏหมาย
เราคิดว่า นั่นอาจจะเป็น "บาปบริสุทธิ์" ของนักจิตวิทยาหลายท่าน ที่ใช้เว็บบอร์ดในการ "วิเคราะห์ตนเอง" อยู่ก็เป็นได้
คุณอาจเสียความรู้สึก คุณอาจหมดแรงรัก หมดแรงใจกับใครสักคนบนโลกสมมติแห่งนี้
แต่เราคิดว่า การล่าแม่มด กระชากหน้าากากของคนที่ไม่ได้อยากเปิดเผยตัวตนในโลกออนไลน์ ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องนัก
ต่างคนต่างความคิด และต่างมุมมอง
เก็บเกี่ยวเอามิตรภาพดีๆ ที่แท้จริง เก็บเกี่ยวเรื่องราวและประสบการณ์ดีๆ ไปจากที่นี่
เพื่อนำประสบการณ์นั้นไปใช้ในชีวิตจริง เพื่อนำไปเติมใจ เติมพลังให้เราเข้มแข็งบนโลกความจริง
บางครั้ง การรักใครสักคนที่ไม่มีตัวตนอยู่จริง มันก็มีความสุขอีกแบบนึงนะ
ด้วยความเคารพ
ปล. ถ้ายาวไป ไม่อ่านก็ไม่ส่งผลต่อชีวิตและทรัพย์สินนะคะ ^__^
ปล.2 คิดถึงบรรยากาศห้องสยาม คิดถึงงานมีตติ้ง คิดถึงกระทู้ดราม่า >.<
<< กระทู้ตามกระแส >> บังเอิญผ่านมา แล้วไม่อยากจะผ่านเลยไป
ประจวบกับมีเวลาว่าง เลยแวะเวียนมายังห้องที่คุ้นเคย....สยามสแควร์
เจอดราม่าในกระทู้แนะนำ เรื่องราวคล้ายๆ กัน 2-3 กระทู้ติด ถึงกับนิ่งงันไปชั่วขณะหนึ่ง
อาจจะด้วยบางเรื่องราว เคยได้รู้ ได้อยู่ในเหตุการณ์ รวมทั้งเคยได้ร่วมอินไปกับตัวละครเหล่านั้นบ้าง
วันนี้ เลยอดไมได้ ขอตั้งสัก 1 กระทู้ เพื่อแชร์มุมมองของล๊อคอินโนเนมล๊อคอินนึงแล้วกันนะคะ
อาจมีหลายคน บอกว่าห้องสยามเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม มิตรภาพจอมปลอม กระทู้หาคู่เพิ่มมากขึ้น
ส่วนตัวเรา เราว่ามันยังคงเหมือนเดิม ต่างกันแค่ยุคสมัย และผู้คนที่หมุนเวียนมาเท่านั้น
สิ่งที่เคยทำให้ห้องสยามเป็นห้องแรกที่เราคลิ๊กเข้ามาเมื่อเปิดพันทิป ก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม
มิตรภาพดีๆ ความรักดีๆ เรื่องราวดีๆ ที่นำมาแบ่งปันกันก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม....
เพียงแต่ เราไม่ได้ร่วมในสิ่งเหล่านั้น ณ เวลานี้เท่านั้นเอง
ว่ากันด้วยเรื่องของล๊อคอินอวตาร ใช้รูปคนอื่นแทนตัวเอง เราว่ามันก็ยังคงอยู่อย่างนั้น
ในเมื่อที่แห่งนี้คือ เว็บบอร์ด คือที่ "สาธารณะ" ที่ใครก็สามารถใช้แสดงตัวตนที่แท้จริง หรือตัวตนสมมติของตนเอง
หากเราไม่สามารถคาดเดาจิตใจของใคร แม้จะรู้จักกันมานานได้ แล้วไฉนเลย เราจะล่วงรู้จิตใจของใคร ผ่านเพียงตัวอักษร
หลายคน..อาจจะประนามคนที่ไม่เปิดเผยตัวตนจริงว่าเป็นคนผิด
ลองคิดในทางกลับกัน ด้วยเหตุใด ทำไมเราต้องเปิดเผยเรื่องราวส่วนตัวของเราให้คนที่ "ไม่รู้จัก" รับรู้
ตราบเท่าที่ ยังไม่มีการฉ้อฉล กลโกง ไม่มีการหลอกให้โอนเงิน หรือขอความช่วยเหลือที่ผิดกฏหมาย
เราคิดว่า นั่นอาจจะเป็น "บาปบริสุทธิ์" ของนักจิตวิทยาหลายท่าน ที่ใช้เว็บบอร์ดในการ "วิเคราะห์ตนเอง" อยู่ก็เป็นได้
คุณอาจเสียความรู้สึก คุณอาจหมดแรงรัก หมดแรงใจกับใครสักคนบนโลกสมมติแห่งนี้
แต่เราคิดว่า การล่าแม่มด กระชากหน้าากากของคนที่ไม่ได้อยากเปิดเผยตัวตนในโลกออนไลน์ ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องนัก
ต่างคนต่างความคิด และต่างมุมมอง
เก็บเกี่ยวเอามิตรภาพดีๆ ที่แท้จริง เก็บเกี่ยวเรื่องราวและประสบการณ์ดีๆ ไปจากที่นี่
เพื่อนำประสบการณ์นั้นไปใช้ในชีวิตจริง เพื่อนำไปเติมใจ เติมพลังให้เราเข้มแข็งบนโลกความจริง
บางครั้ง การรักใครสักคนที่ไม่มีตัวตนอยู่จริง มันก็มีความสุขอีกแบบนึงนะ
ด้วยความเคารพ
ปล. ถ้ายาวไป ไม่อ่านก็ไม่ส่งผลต่อชีวิตและทรัพย์สินนะคะ ^__^
ปล.2 คิดถึงบรรยากาศห้องสยาม คิดถึงงานมีตติ้ง คิดถึงกระทู้ดราม่า >.<