ทะเลาะกับแม่เรื่องนี้หลายครั้งแล้วค่ะ เค้าพยายามให้เราไปสนิทกับญาติฝ่ายแม่ทั้งๆที่เราอยู่กับญาติฝ่ายพ่อมาตลอด เกือบ 20 ปี คืออึดอัดมากทุกครั้งที่เค้าให้เราไปนั่งร่วมโต้ะกับญาติๆที่อายุใกล้ๆกัน แต่เราไม่สนิทด้วยเลย เวลาเข้าไปนั่งก็สุดจะอาย เพราะเค้าคุยเรื่องที่เราไม่ได้เกี่ยวซักนิดแล้วเราก็ไม่รู้จะคุยอะไร เพราะเวลาเค้าคุยกันเค้าก็คุยกันสนุกแต่เราไม่รู้เรื่องด้วย เช่น จำได้มั้ยตอนนั้นที่น้องกันย์ไปบลาๆ เวลางานวันเกิดที่เด็กๆจะจับกลุ่มคุยกันแต่เราไม่รู้เรื่องด้วย ก็พยายามจะให้เราเข้าไปนั่ง มันอึดอัดมาก เพราะเราไม่รู้จักใครเลย พอบอกแม่ แม่ก็บอกว่าเป็นที่หนูคนเดียวน่ะสิ ญาติคุณแม่ทุกคนน่ะเป็นคนดีทั้งนั้น ก็รู้ว่าดีไม่เคยว่า ว่าไม่ดีแต่เราก็จะอายุ 20 อยู่แล้ว เวลาเราบอกว่าไม่สนิทแม่ก็จะบอกว่า เมื่อก่อนตอนเด็กๆยังเล่นด้วยกันได้อยู่เลย ไอ้เด็กๆของแม่น่ะกี่ขวบ ? ยังไม่ 10 ขวบด้วยซ้ำ จะให้ไปสนิทได้ยังไง มีครั้งหนึ่งพวกเค้าจะไปส่งพี่คนนึงไปต่างประเทศ เค้าไม่ได้ชวนเราแต่ชวนแม่เราว่าไปส่งไหม แม่เราก็ให้เราไปแทน แล้วตอนนั่นในรถนี่แบบ อึดอัดมาก ไม่รู้จะคุยอะไรเลย พยายามอธิบายให้แม่ฟัง แม่ก็ไม่เคยเข้าใจ เราโตแล้วนะ ! มีสังคมของเรา มีเพื่อนของเรา ความรู้สึกเหมือนอยู่กันคนละกลุ่มในห้องเรียนแล้วโดนสั่งให้ไปอยู่ในกลุ่มที่เราไม่สนิท เหมือนเสร่อมาก พยายามเสนอหน้าเข้าไป เราอาย เราอึดอัด แม่ชอบหาว่าเป็นที่เราคนเดียว คนอื่นเค้าไม่เป็นหรอก เลยอยากจะลองรับฟังความเห็นจากทั้งคนที่อายุใกล้เคียง หรือผู้ใหญ่ดูน่ะค่ะ ว่าเป็นแบบนี้แค่เราจริงๆรึเปล่า แล้วควรทำยังไงดี ลองมาคุยมาบอกกันหน่อยนะค้ะ (ถือว่าได้ระบายด้วย) ขอบคุณค่ะ
ทำยังไงดี พ่อแม่พยามยามให้เราสนิทกับญาติ