สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดแด่..

ขอใช้พื้นที่ตรงนี้อีกครั้งนะคะ

ถึงเราจะลากันไปแล้ว แต่เราก็ขอมาตั้งกระทู้นี้ให้ เธอ
เพื่อเป็นที่ระลึกถึง ถึงแม้ว่าเธอคงจะไม่ได้อยากรับมันเท่าไหร่

ช่วงเวลาสั้นๆที่เราได้รู้จักเธอ แม้จะไม่เคยเจอหน้ากัน
แต่เราก็ได้เข้าใจแล้วว่า ทำไมคนตาบอด คนหูหนวก ยังมีความรู้สึกดีๆให้กันได้
เพราะความรู้สึกทุกอย่างมันเกิดจาก ใจ นั่นเอง

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะ...
เราขอโทษที่วันนี้ทำให้เธอ คนที่ควรจะยิ้มเต็มที่ในวันนี้ ต้องเสียใจ
เธอคงรู้ ว่าเราก็รู้สึกไม่ต่างกัน..

จริงๆเราคิดว่าจะไม่เข้ามาที่นี่อีกแล้ว
เพราะที่แห่งนี้ นำความสุขมาให้เรามาก แต่ก็พ่วงความทุกข์มาให้มากเช่นกัน
แต่สิ่งสำคัญ คือเราได้เรียนรู้ความจริงของชีวิตใช่มั้ย
ว่าทุกอย่างมีเกิดขึ้น ก็ต้องดับ๊ไป ไม่มีอะไรจะยั่งยืนคงทน จะสุขหรือทุกข์ก็ตาม

วันนึงเราอาจได้เห็นเธอจากมุมๆนึง เห็นเธอทำตามความฝันได้
มีครอบครัวที่อบอุ่นและมีความสุข
แต่ขออย่าลืมที่เราฝากไว้ เพราะเราไม่ได้มีชีวิตนี้ชีวิตเดียว
มีอะไรสงสัยก็ "ถามพ่อเธอนะ" ^^

ถ้ายังไง ถ้าเป็นไปได้ ก็เริ่มต้นทำตั้งแต่วันนี้ บรรทัดนี้
เราก็จะเริ่มทำไปพร้อมๆกันด้วย
เป็นสิ่งเดียวที่จะเปลี่ยนน้ำตาของเราให้เป็นโอกาส..

เราจะไม่ทำให้การเสียสละของเธอต้องสูญเปล่า
เราจะคิดถึงเธอ...