หลักอริยสัจ ๔ ของพระพุทธเจ้านั้น เป็นหลักในการปฏิบัติเพื่อทำให้ความทุกข์ในปัจจุบันของจิตใจหายไปอย่างสิ้นเชิง(ถาวร)
คือเมื่อความทุกข์ของจิตใจ(ที่เกิดมาจากความยึดถือว่ามีตัวเรา)เกิดขึ้นมาเมื่อใด ก็จะใช้หลักอริยสัจ ๔ นี้มาดับหรือทำให้ระงับลงเมื่อนั้น และถ้าสามารถปฏิบัติจนทำให้ความเคยชินของจิตใต้สำนึกที่จะเกิดความทุกข์ขึ้นมาอีก(ที่เรียกว่าสังโยชน์)หมดสิ้นไปได้ ก็จะทำให้ความทุกข์นี้ไม่กลับมาเกิดแก่จิตอีกอย่างถาวร และเมื่อดับทุกข์ในปัจจุบันได้แล้ว ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีความทุกข์ในอนาคตอีก
พระพุทธเจ้าสอนให้ดับทุกข์ในชีวิตปัจจุบัน
คือเมื่อความทุกข์ของจิตใจ(ที่เกิดมาจากความยึดถือว่ามีตัวเรา)เกิดขึ้นมาเมื่อใด ก็จะใช้หลักอริยสัจ ๔ นี้มาดับหรือทำให้ระงับลงเมื่อนั้น และถ้าสามารถปฏิบัติจนทำให้ความเคยชินของจิตใต้สำนึกที่จะเกิดความทุกข์ขึ้นมาอีก(ที่เรียกว่าสังโยชน์)หมดสิ้นไปได้ ก็จะทำให้ความทุกข์นี้ไม่กลับมาเกิดแก่จิตอีกอย่างถาวร และเมื่อดับทุกข์ในปัจจุบันได้แล้ว ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีความทุกข์ในอนาคตอีก