เจอวันเดียว 2 ครั้ง เอิ่ม !!! ได้แต่ทำใจ
เมื่อวานไปเดินห้าง ก็ขับรถไปจอดลานจอด วันหยุดแน่นอนคนเยอะ ที่จอดรถก็หายาก ผมก็ขับวนๆไปเรื่อย ....
ก็ไปเจอแม่หญิงรูปงามท่านหนึ่ง ... จำได้ติดตาเธอใส่กางเกงรัดรูป (มากๆ) สีชมพู เสื้อยังตัดไม่เสร็จ (เอวลอยมากๆ) สีออกขาวๆ ... เธอเดินไป ก้มหน้า ก้มตา จิ้มโทรศัพท์ ไม่สนใจว่าโลก และ สิ่งมีชีวิต รอบๆตัวเธอจะเป็นอย่างไร ... เธอเดินช้ามาก ก็นะเข้าใจว่าเดินแบบไม่ได้มองทาง ... จะบีบแตร ก็กลัวจะเสียมารยาท แต่ทำไงได้ ... ปี๊นๆ ไป 2 ที !!! เธอยังนิ่งครับ (โห แน่นอนมาก) ปิ๊นๆ ไปอีก 2 ที เธอหันมามองด้วยหางตา (ผมผิดอะไรเนี่ย) ผมรู้สึกผิดไปเลย .... เธอก็ค่อยๆเดินหลบชิดซ้ายให้แบบ ช้า !!! โอ้ว ผมกลายเป็นคนผิดไปแล้ว ก็ผ่านคุณเธอไป ได้ที่จอดก็เอารถเข้าไปจอด เดินเข้าห้าง
คนเยอะครับ วันนั้น จะเดินไปดูเคสมือถือ ก็เดินตามแม่หญิงอีกท่านนึง แต่ไม่ได้สังเกตุการแต่งตัวเพราะไม่คิดว่าจะมีอะไร ... แต่ที่แอบมอง และคิดในใจคือ เธอ...เดินไป ก้มหน้า ก้มตา จิ้มโทรศัพท์ไปด้วย (อีกแล้ว) แต่เดินใวนะ พอสมควร ผมก็เดินตามไปแบบไม่ห่างมาก แต่ก็ไม่ใกล้มาก ... พยายามจะหาจังหวะ ปาดซ้าย-ขวา เพื่อแซง แต่ก็ไม่มีจังหวะ (ทางเดินจะเป็นล็อคขายของ ช่องนิดเดียว) ... พอเดินไปถึงทางแยกเป็นรูปกากบาท ..... นึกภาพนะครับ เธอเดินไปกดโทรศัพท์ไป เธอทำท่าจะเลี้ยวขวา ผมจะตรง อยู่ๆ เธอหัก กลับหลังหันแบบกระทันหัน ... ชนสิครับ โทนศัพท์เธอล่วงจากมือ พร้อมกระเป๋าถือ .... ผมก็ได้ขอโทษเป็นการใหญ่ และ วิ่งไปหยิบโทรศัพท์มาปัดๆ เช็ดๆ ให้เธอ พร้อมกับคำขอโทษอีกครั้ง ....
เธอ : ทำมัยเดินไม่ดูเลยล่ะคะ
ผม : (อ้าว !!! นี่ตรูผิดอีกแล้วหรอ) ขอโทษ ครับ !!!!
เธอ : ทีหน้า ทีหลัง เดินหัดระวังบ้างนะคะ
ผม : ครับ ๆ !!!!
แล้วเธอก็เดินจากไป ปล่อยให้ผมเดินต่อไปแบบ งงๆ เบลอๆ ว่าชีวิตผม จะเอาอย่างไรต่อไป
ฝากนิดนึงนะครับ ท่านใดเดินแล้วเอาแต่ ก้มหน้า ก้มตา จิ้มโทรศัพท์ ขอร้องเถอะครับ ถึงที่หมายแล้วค่อยจิ้ม บางทีเดินตามฟุตบาท ตามทางเท้าต่างๆ มันจะมีหลุม มีกิ่งไม้ อะไรขวางอยู่ ท่านอาจจะเกิดอุบัติเหตุได้
ขอบพระคุณครับ
แท็ก มาบุญครอง = เรื่องโทรศัพท์,สมาร์ทโฟน อันนี้น่าจะตรงตัว
แท็ก สยามสแควร์ = ชีวิตวัยรุ่น ครับน่าจะเกี่ยวกับการใช้ชีวิตของวัยรุ่น
ผิดพลาดประการใดยินดีรับฟังครับ
เวลาเดินเลิกจิ้มมือถือก่อนเถอะครับ
เมื่อวานไปเดินห้าง ก็ขับรถไปจอดลานจอด วันหยุดแน่นอนคนเยอะ ที่จอดรถก็หายาก ผมก็ขับวนๆไปเรื่อย ....
ก็ไปเจอแม่หญิงรูปงามท่านหนึ่ง ... จำได้ติดตาเธอใส่กางเกงรัดรูป (มากๆ) สีชมพู เสื้อยังตัดไม่เสร็จ (เอวลอยมากๆ) สีออกขาวๆ ... เธอเดินไป ก้มหน้า ก้มตา จิ้มโทรศัพท์ ไม่สนใจว่าโลก และ สิ่งมีชีวิต รอบๆตัวเธอจะเป็นอย่างไร ... เธอเดินช้ามาก ก็นะเข้าใจว่าเดินแบบไม่ได้มองทาง ... จะบีบแตร ก็กลัวจะเสียมารยาท แต่ทำไงได้ ... ปี๊นๆ ไป 2 ที !!! เธอยังนิ่งครับ (โห แน่นอนมาก) ปิ๊นๆ ไปอีก 2 ที เธอหันมามองด้วยหางตา (ผมผิดอะไรเนี่ย) ผมรู้สึกผิดไปเลย .... เธอก็ค่อยๆเดินหลบชิดซ้ายให้แบบ ช้า !!! โอ้ว ผมกลายเป็นคนผิดไปแล้ว ก็ผ่านคุณเธอไป ได้ที่จอดก็เอารถเข้าไปจอด เดินเข้าห้าง
คนเยอะครับ วันนั้น จะเดินไปดูเคสมือถือ ก็เดินตามแม่หญิงอีกท่านนึง แต่ไม่ได้สังเกตุการแต่งตัวเพราะไม่คิดว่าจะมีอะไร ... แต่ที่แอบมอง และคิดในใจคือ เธอ...เดินไป ก้มหน้า ก้มตา จิ้มโทรศัพท์ไปด้วย (อีกแล้ว) แต่เดินใวนะ พอสมควร ผมก็เดินตามไปแบบไม่ห่างมาก แต่ก็ไม่ใกล้มาก ... พยายามจะหาจังหวะ ปาดซ้าย-ขวา เพื่อแซง แต่ก็ไม่มีจังหวะ (ทางเดินจะเป็นล็อคขายของ ช่องนิดเดียว) ... พอเดินไปถึงทางแยกเป็นรูปกากบาท ..... นึกภาพนะครับ เธอเดินไปกดโทรศัพท์ไป เธอทำท่าจะเลี้ยวขวา ผมจะตรง อยู่ๆ เธอหัก กลับหลังหันแบบกระทันหัน ... ชนสิครับ โทนศัพท์เธอล่วงจากมือ พร้อมกระเป๋าถือ .... ผมก็ได้ขอโทษเป็นการใหญ่ และ วิ่งไปหยิบโทรศัพท์มาปัดๆ เช็ดๆ ให้เธอ พร้อมกับคำขอโทษอีกครั้ง ....
เธอ : ทำมัยเดินไม่ดูเลยล่ะคะ
ผม : (อ้าว !!! นี่ตรูผิดอีกแล้วหรอ) ขอโทษ ครับ !!!!
เธอ : ทีหน้า ทีหลัง เดินหัดระวังบ้างนะคะ
ผม : ครับ ๆ !!!!
แล้วเธอก็เดินจากไป ปล่อยให้ผมเดินต่อไปแบบ งงๆ เบลอๆ ว่าชีวิตผม จะเอาอย่างไรต่อไป
ฝากนิดนึงนะครับ ท่านใดเดินแล้วเอาแต่ ก้มหน้า ก้มตา จิ้มโทรศัพท์ ขอร้องเถอะครับ ถึงที่หมายแล้วค่อยจิ้ม บางทีเดินตามฟุตบาท ตามทางเท้าต่างๆ มันจะมีหลุม มีกิ่งไม้ อะไรขวางอยู่ ท่านอาจจะเกิดอุบัติเหตุได้
ขอบพระคุณครับ
แท็ก มาบุญครอง = เรื่องโทรศัพท์,สมาร์ทโฟน อันนี้น่าจะตรงตัว
แท็ก สยามสแควร์ = ชีวิตวัยรุ่น ครับน่าจะเกี่ยวกับการใช้ชีวิตของวัยรุ่น
ผิดพลาดประการใดยินดีรับฟังครับ