เวลา 19.57 วันพฤหัสบดีที่ 20 ตุลาคม 2559 ณ แอร์พอตลิ้งค์ รามคำแหง
เสียงรถไฟฟ้า ครึ้มๆ กำลังจะเทียบจอดรับผู้โดยสาร ผมรีบก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือไปเพื่อให้ทันรถ ขณะผมก้มหน้าก้มตาเข้ารถไฟฟ้าเพื่อหาที่นั่งกำลังจะนั่งลง มีผู้หญิงสองคนเธอนั่งลงก่อน ก่อนที่ผมจะนั่งลงข้างๆ แต่ทันใดนั้น กลับมีผู้หญิงคนนึงเดินตามมาแบบยิ้มๆกับเพื่อน (คือผู้หญิง2คนแรกที่นั่งข้างๆผม) เธอปรากฎกายในชุดกางเกงเอวสูงสีขาว เสื้อสีดำ สูงประมาณ 175 ซม ผ่านหน้าผมไปตรงไปที่กลุ่มเพื่อนๆของเธอ (ผมคิดในใจเค้าจะนั่งได้รึเปล่า กำลังจะลุกก็หันไปมองเห็นเพื่อนเค้าเขยิบให้เค้านั่งได้พอดี) และเธอก็หยุดลงมานั่งกับเพื่อนๆของเธอ ซึ้งข้างๆผมด้วย ผมก็นั่งก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ต่อ ตอนนั้นผมคิดในใจผมชอบเธอ เธอต้องมีอะไรสักอย่างที่ทำให้ผม...มาตั้งกระทู้ต๊องๆอะไรแบบนี้ได้ 55555 ระหว่างรถแล้นไปนั้น ผมก็ได้แต่แอบมองเธอจากกระจกสะท้อนของฝั่งตรงข้ามบ้าง (เพราะเรานั่งข้างๆกัน) แอบหันไปมองเธอบ้าง แต่กลับหลบตาเวลาเธอมองผ่านมา อยู่อย่างนั่นจนถึงสถานีพญาไท ตอนนั่นผมเอาแต่ก้มหน้ากดมือถือเพราะเขินละมัง เมื่อถึงสถานีทุกคนที่ขึ้นขามาพญาไทลงจากรถหมดแล้ว ผู้โดยสารขาใหม่ที่กำลังจะไปสุวรรณภูมิขึ้นมานั่งแล้ว ตอนนั่นผมได้แต่นั่งดูเธอเดินผ่านไปช้าๆ ในหัวมันโล่งไปหมดทำอะไรไม่ถูก จนนึกขึ้นได้ว่าต้องลงรึยัง ก็เดินไปดูป้ายเลยรีบลง และรีบเดินไปเผื่อจะได้พบเธออีก แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ผมก็ทำเนียนเดินแซงเธอไปเพื่อจะไปกดตู้ขึ้นรถไฟฟ้าไปสถานีต่อไปตอนนั้นผมคิดในใจ "คงแค่นี้ละเรา" ผมไปแลกตัง เธอก็เดินมาแลกพร้อมกันพอดี ตอนนั้นละครับที่ผมรู้ชื่อเธอ "มิว แลกกี่บาท ?"
ตามหาผู้หญิงชื่อ"มิว"
เสียงรถไฟฟ้า ครึ้มๆ กำลังจะเทียบจอดรับผู้โดยสาร ผมรีบก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือไปเพื่อให้ทันรถ ขณะผมก้มหน้าก้มตาเข้ารถไฟฟ้าเพื่อหาที่นั่งกำลังจะนั่งลง มีผู้หญิงสองคนเธอนั่งลงก่อน ก่อนที่ผมจะนั่งลงข้างๆ แต่ทันใดนั้น กลับมีผู้หญิงคนนึงเดินตามมาแบบยิ้มๆกับเพื่อน (คือผู้หญิง2คนแรกที่นั่งข้างๆผม) เธอปรากฎกายในชุดกางเกงเอวสูงสีขาว เสื้อสีดำ สูงประมาณ 175 ซม ผ่านหน้าผมไปตรงไปที่กลุ่มเพื่อนๆของเธอ (ผมคิดในใจเค้าจะนั่งได้รึเปล่า กำลังจะลุกก็หันไปมองเห็นเพื่อนเค้าเขยิบให้เค้านั่งได้พอดี) และเธอก็หยุดลงมานั่งกับเพื่อนๆของเธอ ซึ้งข้างๆผมด้วย ผมก็นั่งก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ต่อ ตอนนั้นผมคิดในใจผมชอบเธอ เธอต้องมีอะไรสักอย่างที่ทำให้ผม...มาตั้งกระทู้ต๊องๆอะไรแบบนี้ได้ 55555 ระหว่างรถแล้นไปนั้น ผมก็ได้แต่แอบมองเธอจากกระจกสะท้อนของฝั่งตรงข้ามบ้าง (เพราะเรานั่งข้างๆกัน) แอบหันไปมองเธอบ้าง แต่กลับหลบตาเวลาเธอมองผ่านมา อยู่อย่างนั่นจนถึงสถานีพญาไท ตอนนั่นผมเอาแต่ก้มหน้ากดมือถือเพราะเขินละมัง เมื่อถึงสถานีทุกคนที่ขึ้นขามาพญาไทลงจากรถหมดแล้ว ผู้โดยสารขาใหม่ที่กำลังจะไปสุวรรณภูมิขึ้นมานั่งแล้ว ตอนนั่นผมได้แต่นั่งดูเธอเดินผ่านไปช้าๆ ในหัวมันโล่งไปหมดทำอะไรไม่ถูก จนนึกขึ้นได้ว่าต้องลงรึยัง ก็เดินไปดูป้ายเลยรีบลง และรีบเดินไปเผื่อจะได้พบเธออีก แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ผมก็ทำเนียนเดินแซงเธอไปเพื่อจะไปกดตู้ขึ้นรถไฟฟ้าไปสถานีต่อไปตอนนั้นผมคิดในใจ "คงแค่นี้ละเรา" ผมไปแลกตัง เธอก็เดินมาแลกพร้อมกันพอดี ตอนนั้นละครับที่ผมรู้ชื่อเธอ "มิว แลกกี่บาท ?"