[Free!] กระทู้เม้ามอย + spoil Free! ตอนสุดท้ายค่ะ

**กระทู้นี้อาจมีเนื้อหาจิ้นวาย**

กระทู้อื่นๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นิยาย High speed (สมาชิกหมายเลข 738828)
บทที่ 1    http://pantip.com/topic/30894772/
บทที่ 2    http://pantip.com/topic/30900179/
บทที่ 3    http://pantip.com/topic/30904818/
บทที่ 4    http://pantip.com/topic/30917747
บทที่ 5    http://pantip.com/topic/30925800
บทที่ 6    http://pantip.com/topic/30930956
บทที่ 7    http://pantip.com/topic/30956281
บทที่ 8    http://pantip.com/topic/30961559 [จบ]

แปลแฟนอาร์ต 1 : http://pantip.com/topic/30992030
แปลแฟนอาร์ต 2 : http://pantip.com/topic/30997103 [รินฮารุ]
แปลแฟนอาร์ต 3 : http://pantip.com/topic/31007582
แปลแฟนอาร์ต 4 : http://pantip.com/topic/31015326 [มาโกะฮารุ]
แปลแฟนอาร์ต 5 : http://pantip.com/topic/31024387 [เรย์นางิ]
แปลแฟนอาร์ต 6 : http://pantip.com/topic/31029289 [กระทู้เสื่อม]

---

ความเดิมตอนที่แล้ว : รินถูกกัปตันถอดชื่อออกจากทีมว่ายผลัด ช็อคโลก!!



ย้อนกลับไปสมัยประถม เด็กๆมายืนดูต้นซากุระ น่าเสียดายที่ดอกไม้ยังไม่บานเต็มที่ก่อนรินจะบินไปออสเตรเลีย
ฮารุถามรินว่าจะไปเพื่อทำตามความฝันของพ่อจริงๆเหรอ
รินตอบว่า ก็ยังไม่แน่ใจ

นางิสะถามว่า ข้อความที่เขียนอยู่บนอิฐพวกนี้คืออะไรเหรอ
มาโคโตะตอบว่า เป็นที่ระลึกสำหรับพิธีจบการศึกษา ทุกคนจะเขียนประโยคที่ชอบลงไป 1 ประโยค
มาโคโตะเขียนว่า I swim



รินเขียนว่า For the team
ส่วนฮารุ เขียนว่า Free



ต้นซากุระใกล้ๆ สนามแข่งว่ายน้ำระดับภูมิภาคนั่นเองที่ทำให้ฮารุคิดถึงเรื่องสมัยเด็กๆ
นางิสะเรียกฮารุให้ออกเดินทางกันได้แล้ว



ก่อนไป ฮารุเขียนอะไรบางอย่างลงใต้ต้นไม้
ทำให้นางิสะนึกขึ้นได้ว่าต้นไม้ต้นนี้เหมือนซากุระที่โรงเรียนประถมเลย



หนุ่มๆเดินทางกันมาถึงสเตเดี้ยมขนาดใหญ่ ที่นั่นทั้งโค้ช อาจารย์อามะ และโควรออยู่แล้ว
โควแอบถามเรย์ว่า เมื่อคืนคุยอะไรกับพี่รึเปล่า (รินขอเบอร์เรย์มาจากหนูโคว)
เรย์นึกถึงเรื่องเมื่อคืน แต่ตอบว่าก็ไม่มีอะไร แค่คุยกันว่าให้ต่างคนต่างแข่งให้ดีที่สุดเท่านั้น
หนุ่มๆเกร็งกันมากเพราะถ้าชนะที่นี่ได้ก็จะได้ไปต่อระดับประเทศ แต่โค้ชบอกว่า กลัวทำไม ว่ายให้ได้อย่างอิสระกันเท่านั้นก็พอ



รถของซาเมะซึกะก็มาถึงกันแล้ว
นิโทริพยายามปลอบใจรินว่า เดี๋ยวรินค่อยลงแข่งว่ายผลัดในระดับประเทศก็ได้ ยังไงทีมเราน่าจะเข้ารอบอยู่แล้ว
อยากให้รินลืมเรื่องว่ายผลัดไปก่อน แล้วตั้งใจกับการแข่งฟรีสไตล์ให้ดีที่สุด
แน่นอนว่ารินยัวะมาก ตะคอกใส่นิโทริว่า "หุบปาก!!"



พิธีเปิด ฮารุพยายามมองหาริน แต่เห็นแค่จากข้างๆ มองไม่ชัดเท่าไหร่
ส่วนโควสังเกตเห็นรินจากบนแสตนด์ ท่าทางรินไม่ค่อยดีเท่าไหร่จนโควแปลกใจ




ก่อนแข่งฟรีสไตล์ รินเปลี่ยนชุดในห้องล็อกเกอร์ มองรูปถ่ายของพ่ออย่างปวดใจ

เริ่มการแข่ง รินประจำที่ลู่ที่ 4 (สถิติดีที่สุดจากรอบก่อน)
ทีมอิวาโทบิก็นั่งดูรินแข่งอยู่บนแสตนด์ โควส่งเสียงเชียร์ "พี่จ๋า สู้ๆนะ!!"

สัญญาณเริ่มการแข่งดังขึ้น
รินออกตัวเป็นคนสุดท้ายจนมาโคโตะแปลกใจ



เกิดอะไรขึ้น?
ฮารุบอกว่า รินน่าจะตีเสมอกลับมาได้

แต่จนถึงจุดกลับตัว รินก็ยังว่ายมาเป็นที่สุดท้าย
ฝั่งซาเมะซึกะส่งเสียงเชียร์เต็มที่ โดยมีกัปตันนั่งมองอยู่เงียบๆ
ฮารุก็กำลังแปลกใจอยู่เหมือนกัน ว่ารินไม่น่าฟอร์มตกขนาดนี้



รินเข้าเส้นชัยเป็นคนสุดท้าย พร้อมกับอาการหอบอย่างหนัก (แง T___T)
จนทุกคนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับริน

[Dramatic scene]


รินพยายามยันตัวขึ้นจากขอบสระ แต่หมดแรง ตกกลับลงไปสองรอบ
จนฮารุทนดูเฉยๆไม่ได้ วิ่งออกจากที่นั่งโดยมีคนอื่นๆวิ่งตามมาด้วย



ข้างใต้สเตเดี้ยม



นิโทริวิ่งมาหาริน บอกว่า เพราะวันนี้สภาพร่างกายไม่ค่อยดี แต่ผมรู้ว่าที่จริงรุ่นพี่น่ะเก่งมากๆ
ถ้าเป็นปกติรุ่นพี่ต้องเอาชนะได้อยู่แล้ว

รินโมโห ทุบกระจกอย่างแรงจนเสียงโครมดังไปทั่ว
พวกฮารุได้ยินเสียง เลยวิ่งออกตามหา



นิโทริพยายามห้ามริน เพราะถ้าก่อเรื่องอาจจะถูกตัดสิทธิ์ในการแข่งรอบอื่นๆ
รินเหลืออด ตะโกนว่า "ก็ช่างหัวมันเซ่!! ยังไงฉันก็ไปไกลกว่านี้ไม่ได้หรอก เป็นไอ้ห่วยที่ถูกคัดทิ้งอยู่แล้วนี่!!"
"พอที!! ฉันจะเลิกว่ายน้ำแล้ว!!!"

รินเตะถังขยะที่อยู่ใกล้ๆกระจาย นิโทริพยายามห้ามรินไว้ แต่รินไม่สนใจ เดินออกไปคนเดียว



พวกฮารุมาทันได้ยินประโยคสุดท้ายพอดี
นิโทริหันไปสบตาพวกฮารุอย่างลำบากใจแป๊บนึงก่อนจะวิ่งตามรินไป



บนแสตนด์ คุณเพื่อนเอารายชื่อมาให้ดู โควถึงเพิ่งรู้ว่ารินถูกถอดชื่อออกจากทีมว่ายผลัด



พวกฮารุที่เพิ่งรู้ก็ตกใจมากๆเหมือนกัน เพราะทุกคนตั้งใจจะมาแข่งว่ายผลัดกับริน
มาโคโตะหันไปมองฮารุ

ฮารุช็อคมาก ประโยคที่รินบอกว่าจะเลิกว่ายน้ำยังดังก้องอยู่ในหัว



ฮารุทรุดลงไปนั่งกับพื้น
"ฉันจะไม่ได้ว่ายน้ำกับรินอีกแล้วเหรอ?"



นางิสะกับมาโคโตะเป็นห่วงมากๆ เพราะใกล้ได้เวลาแข่งว่ายผลัดแล้ว
เป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ดีแน่ เรย์จึงตัดสินใจจะเล่าเรื่องที่ได้คุยกับรินเมื่อคืนให้ทุกคนฟัง

"ผมมีเรื่องจะบอกทุกคนครับ"
"เมื่อคืนได้คุยกับรินซัง รินซังบอกว่าที่เขาเลิกว่ายน้ำตอน ม.ต้น ไม่ใช่เพราะผิดหวังที่แพ้รุ่นพี่ฮารุ"
"รินผิดหวังกับตัวเองที่ทำได้ไม่ดีตอนอยู่ออสเตรเลีย ทำให้หมดความมั่นใจ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เลิกว่ายน้ำ"



"แต่พอรินกลับมาญี่ปุ่น และได้แข่งว่ายกับฮารุกะในคืนนั้น ทำให้รินอยากกลับมาว่ายน้ำอีกครั้ง"

"และยิ่งเห็นพวกเราตอนที่แข่งว่ายผลัด ทำให้รินเพิ่งรู้ตัวว่าอยากจะลงว่ายผลัดมาตลอด รินจึงรู้สึกเสียใจมาก"
"นั่นทำให้รินตัดสินใจจะลงแข่งในทีมซาเมะซึกะ เพื่อลงแข่งว่ายผลัดกับพวกเรา และรินตั้งใจจะทำให้ดีที่สุด"



"ไม่รู้มาก่อนเลยว่ารินคิดแบบนั้นมาตลอด" นางิสะพูดขึ้น
"แต่ไม่ใช่แค่นั้นหรอกครับ" เรย์พูดต่อ
"ที่จริงรินไม่ได้สนใจผลการแข่งว่าจะแพ้หรือชนะ เขาแค่อยากจะว่ายผลัดกับพวกคุณอีกก็เท่านั้น"
"กับทีมว่ายผลัดที่ดีที่สุด"



"นายแน่ใจเรื่องนั้นได้ยังไง" ฮารุลุกขึ้นมาถาม
"แน่ใจสิครับ! เพราะผมก็รู้สึกอย่างเดียวกันนี่นา ผมอยากจะว่ายกับพวกคุณ ทีมว่ายผลัดที่ดีที่สุดของผม"



เรย์ก็คิดว่าฮารุกะน่าจะรู้สึกอย่างเดียวกันไม่ใช่เหรอ
สิ่งที่สำคัญไม่ใช่การแพ้ชนะ แต่คือการที่เราจะได้ว่ายไปพร้อมๆกับใครต่างหาก



"ฉัน...อยากว่ายน้ำกับริน"

เรย์ได้ยินฮารุกะยอมรับกับตัวเองครั้งแรกก็พูดต่อ
ถ้าไม่ทำอะไรซักอย่าง รินซังจะเลิกว่ายน้ำไปจริงๆนะครับ มีแต่พวกรุ่นพี่ฮารุกะเท่านั้นที่จะช่วยได้!!
มาโคโตะยังไม่เข้าใจว่าพวกเราควรจะทำยังไงกันดี

"ยังไม่เข้าใจอีกเหรอครับ!! จากทฤษฎีแล้วก็เหลือคำตอบเพียงอย่างเดียวเท่านั้น"



"เรย์ แบบนั้นดีจริงๆแล้วเหรอ?"



"แน่นอนที่สุดครับ!!"

[มีต่อ]