...เมื่อเราเครียดมากๆ ไม่มีความสุขกับชีวิตประจำวัน ชีวิตหาทางออกไม่ได้...!!!

...มีเรื่องจะเล่าสู่กันฟัง เมื่อเราเครียดมากๆ เรากินอะไรก็ไม่ได้ กินอะไรลงไปก็อ๊วกออกหมด
เราไปหาหมอ หมอบอกเราเครียดเกินไป หมอบอกว่า เมื่อคุณพี่เครียดคุณพี่ทำอย่างไร
เราบอกหมอไปว่าเราออกกำลังกาย ไปทำบุญที่วัด หมอบอกว่าที่ทำอยู่ก็ดีแล้วนี่
แล้วทำไมยังป่วย คุณพี่เคยนั่งสมาธิไหม เราบอกว่าไม่เคย
หมอบอกว่าเอางี้แล้วกัน ในเมื่อคุณพี่ก็ทำทานอยู่แล้ว คุณพี่ต้องรักษาศีล 5 แล้วก็เจริญสมาธิ
เราก็นั่งมองหน้าหมอว่า เอนี่เรามาหาหมอหรือว่ามาหาหลวงพ่อหว่า นั่งคุยกับหมอเกือบชั่วโมง
กลับมาถึงบ้านกินยาตามหมอสั่ง เราไม่ออกไปไหนนอนอยู่แต่ในห้อง 4 วัน นั่งอ่านนอนอ่านหนังสือธรรมมะ
ทำอย่างไรอาการก็ไม่ดีขึ้น เราคิดว่าถ้าเรายังหมกตัวอยู่แต่ในห้อง อาการเราต้องไม่ดีขึ้นแ่น่
เราโทรหาแม่บอกแม่ว่าเราจะไปไหว้พระ แม่ถามว่าจะไปไหว้พระที่ไหน เราบอกแม่ว่าไม่รู้ แต่จะไปเรื่อยๆ
แม่บอกว่าจะไปไหนไห้มาหาแม่ก่อน เราไปหาแม่ในวันนั้น แม่ห้ามว่าไม่ไห้ไป แต่เราก็ไม่ยอม
แม่ไห้เราสัญญาว่าไปแล้วห้ามไปลับต้องกลับมา เราไห้สัญญากับแม่ แม่บอกว่าไห้ไปแค่อาทิตย์เดียว
แต่เราบอกแม่ว่าเราจะไปเรื่อยๆ เมื่อเราอยากกลับเราถึงจะกลับ แม่บอกในเมื่อห้ามอย่างไรก็ไม่ฟังแล้ว
แม่บอกงั้นแม่ฝากเงินไปทำบุญด้วย แม่ฝากเงินมาทำบุญ 1,0000 บ. เรามองดูแม่แล้วแอบอิจฉาแม่ว่าแม่รวยจัง