คือเราไม่ได้เข้าวัดทำบุญบ่อย สวดมนต์ก่อนนอนนี้ไม่ต้องพูดถึงแถบไม่ทำเลย แต่ทุกครั้งที่ไปทำบุญไหว้พระตั้งบาตร หรือสวดมนต์นั่งสมาธินอกจากแผ่บุญกุศลให้กับพ่อแม่ตัวเองผุ้มีพระคุณเจ้ากรรมนายเวรแล้วเราชอบแผ่บุญกุศลให้กับสัพเวสีอีกด้วย เราไม่เคยบอกใครแต่เราทำแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ที่เราทำมันถูกไหม คือบางทีเราชอบเห็นอะไรแวบไห่สงตลอดหรือก็จะรุ้สึกขนลุกตลอดเราคิดว่าเรารู้ว่ามันคืออะไรถึงจะไม่เห็นจริงๆชัดๆแต่เราคิดมาเสมอว่าเราให้บุญเค้า เพราะเค้าน่าสงสารไม่มีใครที่จะทำให้ ถ้าเปรียบเป็นคนก็คือขอทานที่ไม่มีแขนมีจาไม่สามารถทำไรได้เลยนอกจากมีคนให้ เราคิดถูกแล้วใช่ไหมที่ทำทำแบบนี้