อัดอั้นตันใจมานานนม จนเมื่อวานตอนเย็นทนไม่ไหว อยากจะหาที่ระบาย แต่กว่าจะถึงบ้านก็ดึกล่ะ มาวันนี้เช้าเจออีก ขอพื้นที่พันทิปเทมันทิ้งบ้างละนะ ใจจะได้ว่างๆ เริ่มเก็บนับหนึ่งใหม่
อยากจะขอร้องคุณพี่ๆ น้องๆ รวมถึง คุณน้าคุณอาคุณป้าคุณลุงทั้งหลายที่ใช้บริการรถไฟฟ้าในช่วงเวลาเร่งด่วนทั้งตอนเช้าและตอนเย็นนั่นแหละ หากท่านไม่ใช่มนุษย์กาวที่สามารถเกาะกับพื้นรถบีทีเอสแล้วละก็ ช่วยกรุณาเอามือน้อยๆหรือมือใครใหญ่ก็เอามือใหญ่ๆของท่านคว้าเสาหรือราวที่เขามีให้ไว้หน่อยนะครับ ผมรับประกันด้วยชีวิตผมว่า จับเสาหรือราวบีทีเอสเนี่ย มือท่านไม่ไหม้แน่นอน แต่ถ้าหากท่านมีความต้องการอย่างสูงในการที่จะเล่นเกมส์หรือคันไม้คันมืออยู่นิ่งๆไม่ได้ อยากจะแชทกับสาวๆหนุ่มๆในสต็อกของท่าน ช่วยกรุณาคิดซะว่าคุณเหลือแขนข้างเดียวนะครับ เล่นมันไปข้างเดียว หรือถ้าทนไม่ไหวกดข้างเดียวไม่ซะใจ เสียงแต๊กๆๆเร็วไม่พอ ผมก็อนุญาติให้งอกมือที่ 3 มือที่ 4 ออกมาโหนราวก็ได้ ไม่มีใครว่านะครับ เพราะเมื่อใดก็ตามที่คุณไม่มีอะไรยึดเกาะเนี่ย นอกจากจะไม่มีใครรับประกันความปลอดภัยของหัวของคุณแล้ว คนอื่นก็ยังไม่ปลอดภัยไปด้วย นะฮ๊าาาา พึงระลึกไว้เสมอว่า คุณไม่ได้สวมวิญญาณไมเคิลแจ็คสันอยู่นะครับ ถึงได้มูนวอล์คไปๆมาๆตามจังหวะรถไฟฟ้าออกตัวหรือเบรค
จิงๆแล้วถึงคุณจะมูนวอล์ดบนรถไฟฟ้า ก็ไม่มีใครเขาว่าหรอกครับ แต่รถไฟฟ้านะไม่ใช่เวทีเดอะว้อยส์ เพราะสิ่งที่มันเกิดขึ้นก็อคือ ปลายส้นเท้าแหลมๆของคุณน่ะ มันจะไปปักอยู่บนหัวรองเท้าคนอื่น หรือคุณอาจจะคิดว่าคุณกำลังปักธงอยู่บนพื้นผิวดวงจันทร์ แต่คุณเคยถามดวงจันทร์มั้ยว่ามันเจ็บรึเปล่า หรือถ้าคุณอยากรู้วิธีปักยังไงไม่ให้ดวงจันทร์เจ็บ ลองโทรไปถามนาซ่าดูนะครับ เผื่อเค้าจะตอบคุณได้ว่าตอนเค้าปักธงที่ดวงจันทร์เค้าทำยังไง ดวงจันทร์จึงจะไม่เจ็บ แต่ถ้าถามผม เท้าผมบอกว่าเจ็บนะ ถึงจะมีหนังเทียมสีดำๆที่ไม่ค่อยจะเงาเท่าไรหุ้มอยู่ก็เถอะ เพราะฉะนั้น ขอเถอะนะ สละมือของท่านจับห่วงโหนราวห้อยบาร์สักหน่อย เพื่อความปลอดภัยของหมีโคอะล่าที่ร่วมเดินทางกับท่านๆ นะ
ขออภัย หากบ่นมากไป เจอทุกวัน วันละ 2 รอบ เกินจะทนแล้วจิงๆนะ
[กระทู้นี้ขอบ่น] ถึงคนที่ใช้บริการรถไฟฟ้า
อยากจะขอร้องคุณพี่ๆ น้องๆ รวมถึง คุณน้าคุณอาคุณป้าคุณลุงทั้งหลายที่ใช้บริการรถไฟฟ้าในช่วงเวลาเร่งด่วนทั้งตอนเช้าและตอนเย็นนั่นแหละ หากท่านไม่ใช่มนุษย์กาวที่สามารถเกาะกับพื้นรถบีทีเอสแล้วละก็ ช่วยกรุณาเอามือน้อยๆหรือมือใครใหญ่ก็เอามือใหญ่ๆของท่านคว้าเสาหรือราวที่เขามีให้ไว้หน่อยนะครับ ผมรับประกันด้วยชีวิตผมว่า จับเสาหรือราวบีทีเอสเนี่ย มือท่านไม่ไหม้แน่นอน แต่ถ้าหากท่านมีความต้องการอย่างสูงในการที่จะเล่นเกมส์หรือคันไม้คันมืออยู่นิ่งๆไม่ได้ อยากจะแชทกับสาวๆหนุ่มๆในสต็อกของท่าน ช่วยกรุณาคิดซะว่าคุณเหลือแขนข้างเดียวนะครับ เล่นมันไปข้างเดียว หรือถ้าทนไม่ไหวกดข้างเดียวไม่ซะใจ เสียงแต๊กๆๆเร็วไม่พอ ผมก็อนุญาติให้งอกมือที่ 3 มือที่ 4 ออกมาโหนราวก็ได้ ไม่มีใครว่านะครับ เพราะเมื่อใดก็ตามที่คุณไม่มีอะไรยึดเกาะเนี่ย นอกจากจะไม่มีใครรับประกันความปลอดภัยของหัวของคุณแล้ว คนอื่นก็ยังไม่ปลอดภัยไปด้วย นะฮ๊าาาา พึงระลึกไว้เสมอว่า คุณไม่ได้สวมวิญญาณไมเคิลแจ็คสันอยู่นะครับ ถึงได้มูนวอล์คไปๆมาๆตามจังหวะรถไฟฟ้าออกตัวหรือเบรค
จิงๆแล้วถึงคุณจะมูนวอล์ดบนรถไฟฟ้า ก็ไม่มีใครเขาว่าหรอกครับ แต่รถไฟฟ้านะไม่ใช่เวทีเดอะว้อยส์ เพราะสิ่งที่มันเกิดขึ้นก็อคือ ปลายส้นเท้าแหลมๆของคุณน่ะ มันจะไปปักอยู่บนหัวรองเท้าคนอื่น หรือคุณอาจจะคิดว่าคุณกำลังปักธงอยู่บนพื้นผิวดวงจันทร์ แต่คุณเคยถามดวงจันทร์มั้ยว่ามันเจ็บรึเปล่า หรือถ้าคุณอยากรู้วิธีปักยังไงไม่ให้ดวงจันทร์เจ็บ ลองโทรไปถามนาซ่าดูนะครับ เผื่อเค้าจะตอบคุณได้ว่าตอนเค้าปักธงที่ดวงจันทร์เค้าทำยังไง ดวงจันทร์จึงจะไม่เจ็บ แต่ถ้าถามผม เท้าผมบอกว่าเจ็บนะ ถึงจะมีหนังเทียมสีดำๆที่ไม่ค่อยจะเงาเท่าไรหุ้มอยู่ก็เถอะ เพราะฉะนั้น ขอเถอะนะ สละมือของท่านจับห่วงโหนราวห้อยบาร์สักหน่อย เพื่อความปลอดภัยของหมีโคอะล่าที่ร่วมเดินทางกับท่านๆ นะ
ขออภัย หากบ่นมากไป เจอทุกวัน วันละ 2 รอบ เกินจะทนแล้วจิงๆนะ