ก่อนอื่นครับ
เรามาพูดกันด้วยเหตุผลนะครับ ไม่เอาพวกพูดนอกเรื่อง ว่าเสื้อเหลือง ด่าเสื้อแดง ด่าชาวบ้านแบบไร้เหตุผล ดูอย่างนู้นดูอย่างนี้สิ หรือเปรียบเทียบกับเมื่อก่อน หรือ รัฐบาลยุคอื่น
เราอยากจะมาดูที่ปัจจุบันล้วนๆ ดูว่าแต่ละนโยบาย หรือ สถานการณ์ต่างๆเป็นยังไง
ให้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับนโยบายและประสิทธิภาพได้นะครับ
1. นโยบาย จำนำข้าว
โดยส่วนตัวนะครับ ผมเห็นว่าชาวนาควรได้รับความช่วยเหลือจริง ผมคิดว่าทำถูกแล้วแต่เป็นวิธีการผิด เปลืองเงินภาษีมากเกินไป
เนื่องจากข้าวที่รับจำนำมาราคาสูงกว่าตลาดโลกจริง และทำให้ปล่อยของออกไม่ได้ ทำให้ข้าวติดสต็อกและเน่าไปในที่สุด
อีกทั้งยังมี ข้าวหาย หรือ โกดังไฟไหม้ ซึ่งประสิทธิภาพผมมองว่าต่ำไปครับ อีกทั้งคนได้รับผลประโยชน์ส่วนใหญ่คือคนกลาง
ถ้าท่านใดสามารถ หาเอกสารยืนยันว่าขายข้าวออกเยอะมากจริงในราคาที่สูง ขอดูเอกสารด้วยนะครับ
2. ช่วยชาวสวนยาง
ผมคิดว่าทำถูกแล้วที่ช่วยเหลือชาวสวนยางที่เป็นชาวบ้านจริงๆ แต่ต้องเป็นราคาที่เหมาะสม และอย่าทำตามที่ชาวสวนยางเรียกร้องมากเกินไป เพราะเงินทั้งหลายที่อุดหนุน คือภาษีประชาชน
ราคาข้าวและยางจริงๆแล้วควรจะเป็นตามกลไกลการตลาด ไม่ควรแทรกแซงหรือช่วยเหลือมากเกินไป เพราะใช้งบประมาณที่เยอะ และ ทำให้เกินข้อเรียกร้องต่างๆนานาไม่จบ ใครอยากได้อะไรก็มาประท้วง
3. เรื่องของแพง ทุกท่านที่ผ่านมาจะเห็นได้ว่าสินค้าในตลาดสดราคาเพิ่มขึ้นจากเดิมมากกว่าปกติที่ควรจะเป็น ทำให้ราคาอาหารขึ้นไปด้วย
เห็นได้ชัดๆคือไข่ไก่ ซึ่งเดี๋ยวนี้ราคาแพงขึ้นมามาก
ท่านที่บอกว่า บางร้านยังขายถูกอยู่เลย ผมอยากให้มองในมุมมองส่วนใหญ่มากกว่าครับ บางที่อาจจะราคาเดิมจริงแต่มันเป็นส่วนน้อย แต่ส่วนใหญ่ได้ปรับราคาขึ้นไปหมดแล้ว ยกตัวอย่างง่ายๆครับ ถ้าเราเป็นพนักงานofficeที่หนึ่ง เรามีเวลากินข้าว1ชม ห้ามเข้างานสาย มีร้านที่อาหารถูกกว่าที่อื่นแต่คนเยอะมากๆ ท่านรู้ว่าถ้าไปต่อคิวคงอีกนานกว่าจะได้กิน กับอีกหลายร้านที่แพงกว่าหน่อย ท่านจะทานที่ไหน?
สินค้าจริงๆแล้วที่ราคาขึ้นเนื่องจากราคาในตลาดสดขึ้น ซึ่งผิดกับนโยบายที่บอกว่าจะลดค่าครองชีพลง ผมมองว่าส่วนใหญ่ คือ เท่าเดิมไม่ก็แพงขึ้น
เราไม่พูดถึงถ้าจะเปรียบเทียบกับต่างประเทศนะครับ เพราะค่าครองชีพเค้าสูงแต่รายได้เยอะกว่าเรามาก
4. เรื่องรถคันแรก
ส่วนตัวผมคิดว่ามีทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่ผมมองว่าข้อเสียเยอะกว่าข้อดี
ข้อดีคือคนที่มีกำลังและอยากได้รถสามารถซื้อรถใช้ในวัตถุประสงค์ที่จำเป็นได้ในราคาที่ถูกกว่าเดิม
ข้อเสียคือ
คนที่ซื้อเพราะเห็นว่าถูก ผ่อนไม่ได้ สุดท้ายต้องคืนรถในที่สุด
ในกรุงเทพ ซึ่งเป็นบริเวณที่รถติด รถติดมากกว่าเดิม (เรื่องนี้ไม่ชัดเจน แต่เป็นผลกระทบที่พอจะรู้สึกได้)
อีกทั้งบางทีบางบ้านมีรถอยู่แล้ว แต่ใช้ชื่อคนในครอบครัวซื้อคันใหม่ ซึ่งไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ของนโยบาย
นอกจากนี้ยังมีนโยบายอีกหลายนโยบายที่ยังไม่ได้กล่างถึง
โดยรวมแล้วผมคิดว่า นโยบายสร้างเพื่อดึงคะแนนเสียง เพราะส่วนใหญ่คือนโยบายประชานิยมครับ
ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสีย แต่ผมอยากให้รัฐบาลทำนโยบายที่เห็นแก่ประชาชนโดยรวมที่เสียภาษีครับ
เชิญcommentได้ แต่อย่าด่าหยาบคาย หรือดึงเข้าการเมือง เพราะเรามองแค่ตัวนโยบายล้วนๆ และอย่าเปรียบเทียบกับยุคอื่น เพราะเดี๋ยวจะเป็นการทะเลาะกันเปล่าๆ
มาวิเคราะห์นโยบายรัฐบาลกัน
เรามาพูดกันด้วยเหตุผลนะครับ ไม่เอาพวกพูดนอกเรื่อง ว่าเสื้อเหลือง ด่าเสื้อแดง ด่าชาวบ้านแบบไร้เหตุผล ดูอย่างนู้นดูอย่างนี้สิ หรือเปรียบเทียบกับเมื่อก่อน หรือ รัฐบาลยุคอื่น
เราอยากจะมาดูที่ปัจจุบันล้วนๆ ดูว่าแต่ละนโยบาย หรือ สถานการณ์ต่างๆเป็นยังไง
ให้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับนโยบายและประสิทธิภาพได้นะครับ
1. นโยบาย จำนำข้าว
โดยส่วนตัวนะครับ ผมเห็นว่าชาวนาควรได้รับความช่วยเหลือจริง ผมคิดว่าทำถูกแล้วแต่เป็นวิธีการผิด เปลืองเงินภาษีมากเกินไป
เนื่องจากข้าวที่รับจำนำมาราคาสูงกว่าตลาดโลกจริง และทำให้ปล่อยของออกไม่ได้ ทำให้ข้าวติดสต็อกและเน่าไปในที่สุด
อีกทั้งยังมี ข้าวหาย หรือ โกดังไฟไหม้ ซึ่งประสิทธิภาพผมมองว่าต่ำไปครับ อีกทั้งคนได้รับผลประโยชน์ส่วนใหญ่คือคนกลาง
ถ้าท่านใดสามารถ หาเอกสารยืนยันว่าขายข้าวออกเยอะมากจริงในราคาที่สูง ขอดูเอกสารด้วยนะครับ
2. ช่วยชาวสวนยาง
ผมคิดว่าทำถูกแล้วที่ช่วยเหลือชาวสวนยางที่เป็นชาวบ้านจริงๆ แต่ต้องเป็นราคาที่เหมาะสม และอย่าทำตามที่ชาวสวนยางเรียกร้องมากเกินไป เพราะเงินทั้งหลายที่อุดหนุน คือภาษีประชาชน
ราคาข้าวและยางจริงๆแล้วควรจะเป็นตามกลไกลการตลาด ไม่ควรแทรกแซงหรือช่วยเหลือมากเกินไป เพราะใช้งบประมาณที่เยอะ และ ทำให้เกินข้อเรียกร้องต่างๆนานาไม่จบ ใครอยากได้อะไรก็มาประท้วง
3. เรื่องของแพง ทุกท่านที่ผ่านมาจะเห็นได้ว่าสินค้าในตลาดสดราคาเพิ่มขึ้นจากเดิมมากกว่าปกติที่ควรจะเป็น ทำให้ราคาอาหารขึ้นไปด้วย
เห็นได้ชัดๆคือไข่ไก่ ซึ่งเดี๋ยวนี้ราคาแพงขึ้นมามาก
ท่านที่บอกว่า บางร้านยังขายถูกอยู่เลย ผมอยากให้มองในมุมมองส่วนใหญ่มากกว่าครับ บางที่อาจจะราคาเดิมจริงแต่มันเป็นส่วนน้อย แต่ส่วนใหญ่ได้ปรับราคาขึ้นไปหมดแล้ว ยกตัวอย่างง่ายๆครับ ถ้าเราเป็นพนักงานofficeที่หนึ่ง เรามีเวลากินข้าว1ชม ห้ามเข้างานสาย มีร้านที่อาหารถูกกว่าที่อื่นแต่คนเยอะมากๆ ท่านรู้ว่าถ้าไปต่อคิวคงอีกนานกว่าจะได้กิน กับอีกหลายร้านที่แพงกว่าหน่อย ท่านจะทานที่ไหน?
สินค้าจริงๆแล้วที่ราคาขึ้นเนื่องจากราคาในตลาดสดขึ้น ซึ่งผิดกับนโยบายที่บอกว่าจะลดค่าครองชีพลง ผมมองว่าส่วนใหญ่ คือ เท่าเดิมไม่ก็แพงขึ้น
เราไม่พูดถึงถ้าจะเปรียบเทียบกับต่างประเทศนะครับ เพราะค่าครองชีพเค้าสูงแต่รายได้เยอะกว่าเรามาก
4. เรื่องรถคันแรก
ส่วนตัวผมคิดว่ามีทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่ผมมองว่าข้อเสียเยอะกว่าข้อดี
ข้อดีคือคนที่มีกำลังและอยากได้รถสามารถซื้อรถใช้ในวัตถุประสงค์ที่จำเป็นได้ในราคาที่ถูกกว่าเดิม
ข้อเสียคือ
คนที่ซื้อเพราะเห็นว่าถูก ผ่อนไม่ได้ สุดท้ายต้องคืนรถในที่สุด
ในกรุงเทพ ซึ่งเป็นบริเวณที่รถติด รถติดมากกว่าเดิม (เรื่องนี้ไม่ชัดเจน แต่เป็นผลกระทบที่พอจะรู้สึกได้)
อีกทั้งบางทีบางบ้านมีรถอยู่แล้ว แต่ใช้ชื่อคนในครอบครัวซื้อคันใหม่ ซึ่งไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ของนโยบาย
นอกจากนี้ยังมีนโยบายอีกหลายนโยบายที่ยังไม่ได้กล่างถึง
โดยรวมแล้วผมคิดว่า นโยบายสร้างเพื่อดึงคะแนนเสียง เพราะส่วนใหญ่คือนโยบายประชานิยมครับ
ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสีย แต่ผมอยากให้รัฐบาลทำนโยบายที่เห็นแก่ประชาชนโดยรวมที่เสียภาษีครับ
เชิญcommentได้ แต่อย่าด่าหยาบคาย หรือดึงเข้าการเมือง เพราะเรามองแค่ตัวนโยบายล้วนๆ และอย่าเปรียบเทียบกับยุคอื่น เพราะเดี๋ยวจะเป็นการทะเลาะกันเปล่าๆ