แบบนี้เรียกทวงบุญคุณ ม่ะ???

คือเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ 2-3 ปีก่อนพ่อกับแม่ผมทะเลาะกันครับ ซึ่งตั้งแต่ผมเกิดมาจนจำความได้ พ่อกับแม่ผมไม่ได้ทะเลาะกันแรงขนาดนี้ ผมจำได้แค่ว่าวันนั้นเป็นวันจันทร์ ผมมีพี่น้อง 2 คน มีน้องสาว กับผม วันที่

เรื่องคือ เราแอบได้ยินเพื่อนเราคนหนึ่ง (ตอนนั้นเขาคงคิดว่าเขาอยู่ในห้องคนเดียว ไม่มีใครได้ยินเขา แต่เราบังเอิญได้ยิน) เขาพูดประโยคเดิมๆซ้ำๆและเสียงดังมากค่ะ จับใจความทั้งหมดไม่ได้ แต่ประโยคประมาณว่า &

มี2ข้อที่คิดยังไงก้อดูไม่สมเหตุผล คัยช่วยอธิบายให้ผมที 1. มีประโยคนึงที่พระบอกว่า ทุกคนล้วนมีกรรมเปนของตัวเอง แต่ก้อมีอีกประโยคที่บอกว่าแม้แต่จิตรึวิญญาณก้อยังไม่ใช่ของเรา แล้วตกลงผลบาปบุญมันใช่ของเร

หลายครั้งที่เราโดนแม่พูดเหมือนเป็นการทวงบุญคุณ ตอนเถียงกันประโยคที่ได้ยินบ่อยที่สุดคือ "ชั้นเลี้ยงแกมาเป็น20ปี…บลาๆๆ…" เรารู้อยู่แล้วว่าถ้าโตไปเราต้องตอบแทนท่าน จนเราเริ่มคิดว่

เหมือนเวลาที่ทะเลาะกันหรือความคิดเห็นไม่ลงลอยกันอ่ะครับ พี่แกชอบเอาเรื่องแบบนี้ขึ้นมาทวงบุญคุณผม"ทุกครั้ง"ที่ความคิดเห็นไม่ตรงกับพี่แกตลอดเลยครับ ทั้งๆที่ผมก็ไม่เคยทวงบุญคุณเค้าเลย แบบว่าไม่

หญิงสาวเดินทางจากบ้านที่ไกลโพ้นสุดขอบสายตาจะมองเห็น ทิ้งถนนที่คุ้นเคย ทิ้งกลิ่นลมยามเช้าที่อบอุ่น มายืนอยู่ในเมืองแปลก เพียงเพราะเชื่อในคำว่ารักของใครบางคน อีกฝ่ายยิ้มอย่างอ่อนโยน เวลาพูดก็มักจะเติม

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า แม่ ทิ้งเรากับพ่อไปหาคนใหม่ ตั้งแต่ตอนที่เราอยู่อนุบาล แต่เค้าก็ติดต่อมาตลอดนะคะ ไม่ได้หายไปเลย พาไปเที่ยวบ้างบางครั้งในตอนเด็ก แต่พอโตมา เราก็ไม่ค่อยอยากไป เพราะเราเป็นผู้หญิงเร

ว่าด้วยเรื่องการถูกทวงบุญคุณ มีครอบครัวไหนบ้างคะที่ถูกแม่ของตัวเองทวงบุญคุณเป็นประจำเวลาเราทำอะไรไม่ได้ดังใจ เราถูกทวงบุญคุณแต่เล็กจนโตจากแม่เรา มันทำให้เราไม่อยากอยู่กับเขา เวลาเราอยู่กับเขาเรารู้สึก

แม่ผมชอบทวงบุญคุณผมตอนผมทวงตั้งที่ยืมมักจะพูดว่า"ค่าเลี้ยงดูล่ะเอามา" ทั้งที่พ่อผมเป็นคนจ่ายทุกอย่างยังไม่ทวงบุญคุณอะไรเลย จนมาวันหนึ่งทนไม่ไหวหลุดคำด่าออกไป แล้วโดนสวนกลับมาว่า "กูเลี้