เห็นพฤติกรรมการติดมือถือของพ่อแม่สมัยนี้แล้วเศร้าใจครับ

ไปเจอเหตุการณ์หนึ่งกับตัวเองมา เป็นเหตุการณ์จริง ไม่มีใส่สีใส่ไข่เพิ่มเพื่อเพิ่มรสชาติของเหตุการณ์แต่อย่างใด

มีอยู่เย็นหนึ่งได้ไปกินข้าวเย็น ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง มีแม่คนหนึ่งมากับลูกอายุน่าจะประมาณ 5 ขวบ ดูท่าทางดีมีฐานะ แต่คุณแม่ติดมือถืออย่างหนัก ไม่สนใจลูก มือหนึ่งถือช้อนกินข้าว อีกมือหนึ่งถือมือถือ ลูกก็วิ่งไปทั่วร้าน พอแม่เอะใจ ชายตามองเห็นลูกไม่อยู่ที่โต๊ะ ก็ด่าลูก ตวาดลูกว่าทำไมไม่รู้จักนั่งอยู่กับที่ ลูกรู้สึกผิด กลับมานั่งข้างๆแม่ แม่ก็ยังคงทำเช่นเดิม มือหนึ่งถือช้อน มือหนึ่งถือมือถือ สายตากลับไปที่จอมือถือเหมือนเดิม ลูกก็เบื่อ แม่ไม่ป้อนข้าว แม่ไม่สนใจ ก็ออกไปเล่น เดินได้แทบจะทั่วร้านอาหาร แม่เผลอชำเลืองตามาเห็น ก็ตวาดลูกอีก ด่าลูกอีก

ลูกกลับมานั่งโต๊ะ ทำหน้าเซ็งๆ ก่อนจะเอามือถือให้ลูกเล่น ลูกจะได้ไม่ไปเล่นนอกโต๊ะ

พอปล่อยลูกห้าขวบเล่นมือถือ ตัวเองไม่มีมือถือเล่น ก็เบื่อ มองเวลา ไม่พูด ไม่คุย ไม่เล่นกับลูก ปล่อยลูกเล่นมือถือ ลูกถามนู่นถามนี่ ไม่สนใจ บอกให้เล่นมือถือไป

พอเบื่อมากๆเข้า พ่อเด็กยังไม่มาเพราะติดฝน ก็ทั้งด่าทั้งบ่นพ่อผ่านลูก

....

มีลูกแล้ว คิดถึงลูก ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อลูก ถ้าคิดจะมีลูก แต่ยังเอาตัวเองเป็นหลัก ทำตามใจตัวเอง ใช้อารมณ์มาเหนือเหตุผลกับลูก ขอแนะนำให้ใช้ถุงยางก่อนมีเพศสัมพันธ์เถอะครับ

....